ΘΕΑΡΕΣΤΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΒΕΡΡΟΙΑΣ κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ

ΘΕΑΡΕΣΤΟΙ ΛΟΓΟΙ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΒΕΡΡΟΙΑΣ κ. ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ ΓΙΑ ΤΑ ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Είπε, σε ιερατική Σύναξη της Μητροπόλεως του, ο Σεβ. Μητροπολίτης Βερροίας κ. Παντελεήμων:

“Πρέπει νά εἶναι ἰδιαιτέρως προσεκτικοί ὅσοι εἶναι πνευματικοί, ὅταν δίδουν συμμαρτυρίες. Οἱ πατέρες εἶναι σαφεῖς καί κατηγορηματικοί στά κωλύματα τῆς ἱερωσύνης, καί ἐμεῖς δέν μποροῦμε οὔτε νά τά ἀγνοοῦμε οὔτε νά τά ἀποκρύπτουμε ἀπό τόν Ἐπίσκοπο. Διότι τί πνευματικός εἶσαι καί τί συναίσθηση εὐθύνης ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἔχεις, ἐάν καλύπτεις τά κωλύματα πού ἔχει κάποιος γιά τήν ἱερωσύνη καί δίδεις συμμαρτυρία ἐξαπατώντας τόν Ἐπίσκοπό σου καί προσπαθώντας νά ἐξαπατήσεις καί τόν Θεό;

Μία τέτοια συμπεριφορά εἶναι ἀπαράδεκτη, γιατί κολάζεις καί τόν ἄνθρωπο στόν ὁποῖο δίδεις τή συμμαρτυρία, ἐνῶ ἔχει κωλύματα σύμφωνα μέ τούς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά κολάζεσαι καί σύ ὁ ἴδιος ὁ ὁποῖος ἀδιαφορεῖς γιά τούς κανόνες καί παρασύρεις καί τόν Ἐπίσκοπο σέ μία χειροτονία πού δέν θά ἔπρεπε νά κάνει”.

“Δέν εἴμαστε ἐμεῖς κύριοι τῆς Ἐκκλησίας, δέν εἴμαστε ἐμεῖς πού μποροῦμε νά ἀλλάξουμε τούς ὅρους πού ἔθεσαν καί θέτουν οἱ πατέρες μας, καί δέν μᾶς ἐπιτρέπεται νά αὐθαιρετοῦμε, ἐνεργώντας κατά τήν κρίση μας.”

Πολύ ενθαρρυντικά αυτά που είπε ο Σεβ. Βερροίας, επειδή πολλοί επίσκοποι, δυστυχώς, δεν προσέχουν τα κωλύματα ιερωσύνης. 

Ορισμένοι, μάλιστα αρχιερείς, προχωρούν στη χειροτονία προσώπων με κωλύματα ιερωσύνης, χωρίς τη συμμαρτυρία πνευματικού και αναλαμβάνουν οι ίδιοι την ευθύνη, με αποτέλεσμα να ζούμε τα σκάνδαλα που γινόμαστε μάρτυρες καθημερινά.

Μακάρι όλοι οι επίσκοποι να έδιναν αυτές τις οδηγίες στους πνευματικούς-ιερείς της Μητροπόλεως τους.

Ο Σεβασμιώτατος Βερροίας καταγγέλλει δημόσια ότι ορισμένοι κληρικοί της Μητροπόλεως του δεν επιτελούν ορθά το έργο τους ως πνευματικοί αφού προωθούν ανθρώπους με κωλύματα ιερωσύνης για χειροτονία.

Μήπως πρέπει να περιορίσει το δικαίωμα συμμαρτυρίας για τις χειροτονίες μόνον σε λίγους απολύτως έμπιστους πνευματικούς, με φόβο Θεού, οι οποίοι επ’ ουδενί λόγω δεν θα φτάνουν στην αθεοφοβία να δίνουν συμμαρτυρία σε ανθρώπους με κωλύματα ιερωσύνης;

Τι καλό μπορεί να περιμένει η Εκκλησία από ανθρώπους που θέλουν να χειροτονηθούν ενώ έχουν κώλυμα ιερωσύνης και φτάνουν στο σημείο να πουν ψέματα στην εξομολόγηση για να εξασφαλίσουν τη συμμαρτυρία για να χειροτονηθούν;

Ή ποιο καλό μπορεί να προκύψει όταν αθεόφοβοι -με όλη τη σημασία του όρου- επίσκοποι χειροτονούν εν γνώσει τους ανθρώπους με κώλυμα ιερωσύνης, οι οποίοι -ως εικός- στη συνέχεια γίνονται περιφερόμενα σκάνδαλα στην Εκκλησία;