ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ, ΟΣΙΟΥ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΠΡΙΑΝΤΣΙΑΝΙΝΩΦ, ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

______

Οσίου Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ, Δόξα τω Θεώ και περί προσευχής, Μετάφραση-Επιμέλεια Πέτρου Μπότση, Αθήνα 2017, σσ. 119.

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Δεν αποκάμνει ο καλός μεταφραστής Πέτρος Μπότσης, από του να μας καθιστά ομοτράπεζους των Αγίων με την πνευματική πανδαισία και την ψυχοτρόφο τράπεζα που μας παραθέτει με τις εκδόσεις του. Αυτή τη φορά μας καλεί να αντλήσουμε υδώρ μετ’ ευφροσύνης, από τα έργα του εν Αγίοις Πατρός ημών Ιγνατίου (Μπριαντσιανίνωφ) επισκόπου Καυκάσου και Σταυρουπόλεως. 

Σημειώνουμε -εν προκειμένω- ο τίτλος της πραγματείας του Αγίου «Δόξα τω Θεώ» προέρχεται από το έργο του ιερού Χρυσοστόμου «Περί της προνοίας του Θεού». Ο Άγιος Ιγνάτιος υπογραμμίζει, μεταξύ άλλων, και τα ακόλουθα: «Δόξα τω Θεώ! Λόγια θριαμβευτικά! Λόγια που διακηρύσσουν την νίκη! Λόγια που προκαλούν χαρά σε όλους τους πιστούς δούλους του Θεού, φόβο σ’ όλους τους εχθρούς του και την καταστροφή των όπλων τους. Όπλο τους είναι η αμαρτία, όπλο τους είναι ο σαρκικός νους και η εκπεσμένη ανθρώπινη σοφία. Η σοφία αυτή γεννήθηκε μετά την πτώση, γενεσιουργός αιτία της είναι η αμαρτία». 

Εν ολίγοις ο Άγιος με το διεισδυτικό του βλέμμα και τη γνωστή του οξυδέρκεια βοηθά τον αναγνώστη να εννοήσει ότι η δοξολογία του Θεού δεν αποτελεί απλώς καθήκον και υποχρέωση του ανθρώπου, αλλά ταυτόχρονα γεμίζει με χαρά και ευφροσύνη αυτόν που προφέρει διαρκώς: «Κύριε τα χείλη μου ανοίξεις και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν σου». Μαζί  με τον Ψαλμωδό συμψάλλει εν αγαλλιάσει: «Άσω τω Κυρίω εν τη ζωή μου, ψαλώ τω Θεώ μου έως υπάρχω». 

Αναφορικά με το Β΄ κεφάλαιο του έργου «Περί προσευχής», αυτό είναι παρμένο από το έργο του Αγίου «Προσφορά στο σύγχρονο Μοναχισμό». Απ’ αυτό σταχυολογούμε το πιο κάτω απόσπασμα: «Η προσευχή είναι εντολή του Κυρίου, όπως και η μετάνοια. Τέλος και προορισμός της προσευχής, όπως και της μετάνοιας, είναι ένας: η είσοδος στη βασιλεία των ουρανών, η βασιλεία του Θεού, που βρίσκεται μέσα μας. «Μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών» (Ματθ. δ΄17)». 

Η δοξολογία του Θεού, αλλά και η προσευχή αποτελούν απαραίτητα σκαλοπάτια στην κλίμακα των νοητών αναβάσεων που ανεβάζει τον πιστό «εκ γης προς ουρανόν» και ο Άγιος Ιγνάτιος μας αναλύει εξαντλητικά και προ πάντων αγιοπνευματικά το θέμα. Συνοψίζοντες δεν διστάζουμε να υποδείξουμε ότι το παρόν αποτελεί εντρύφημα και εν ταυτώ οδοδείκτη για τον πιστό.