ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ π. ΔΑΝΙΗΛ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΙΣ ΓΕΜΑΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ, ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΚΡΙΒΕΙΕΣ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Με χθεσινή μας ανάρτηση, “Άρθρο του π. Δανιήλ Αεράκη για την Αποτείχιση με ορθές αλλά και λανθασμένες θέσεις", είδαμε ορισμένες ορθές θέσεις που κατέγραψε ο π. Δανιήλ Αεράκης για την αποτείχιση. Επεσημάναμε ταυτόχρονα τις πλάνες που διατύπωσε αφού, με το άρθρο του, κάνει την ανεπίτρεπτη σύγχυση της αποτείχισης με το σχίσμα.
Με το σημερινό μας άρθρο θα αναιρέσουμε τις κατά συρροήν πλανεμένες θέσεις που εκφράζει ο Πανασιολογιώτατος στο άρθρο του “Διαφωνία ή αποτείχισις”.
“1.) Ἔχει δικαίωμα ἕνας ἐπίσκοπος νά κόβη τό μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχου, τοῦ προέδρου, δηλαδή, τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, ὅπου ἀνήκει; Ἐδῶ τό «ἀσφαλῶς» δέν τό λέμε ἀπόλυτα. Βεβαίως ὑπάρχει ἕνας κανόνας, ὁ ιε´ τῆς Πρωτοδευτέρας Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἀλλά δέν ἀνοίγει τόσο εὔκολα τήν πόρτα τῆς ἀποτειχίσεως (διακοπῆς μνημονεύσεως). Παρέχει στόν ἐπίσκοπο αὐτό τό δικαίωμα, ἐφ’ ὅσον ὁ Πατριάρχης κηρύττει «γυμνῇ τῇ κεφαλῇ» αἵρεσι καί ἔχει καταδικασθῆ ἐκκλησιαστικῶς γιά τήν αἴρεσί του αὐτή.”
Δεν μπορώ να αντιληφθώ πώς ένας κληρικός της παιδείας του π. Δανιήλ διατύπωσε μια τόσο πλανεμένη θέση για την αποτείχιση.
Είναι αδιανόητο να μη γνωρίζει ότι οι αποτειχίσεις εφαρμόζονται πριν την συνοδική καταδίκη κάποιου ως αιρετικού. Αν υπάρχει συνοδική καταδίκη τότε δεν μιλούμε για δυνητική διακοπή μνημοσύνου, αλλά για απολύτως επιβεβλημένη διακοπή κάθε εκκλησιαστικής κοινωνίας. Γι' αυτό όσοι έχουν εκκλησιαστική κοινωνία με τους συνοδικά καταδικασμένους επισύρουν επί της κεφαλής τους την ποινή της καθαίρεσης και του αναθέματος.
2.) Γράφει, επίσης, ο π. Δανιήλ:
“Σέ ἀντικανονικές ἐνέργειες προβαίνει καί ὁ νῦν Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, καί μάλιστα στά πλαίσια τοῦ οἰκουμενισμοῦ. Ἀλλα δέν ἀρνήθηκε κανένα βασικό δόγμα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως.”
Κύριε ελέησον π. Δανιήλ. Από ποιο πλανήτη έχετε πέσει; Τόσα χρόνια βρισκόσαστε στην εμπροσθοφυλακή της αδελφότητας του π. Αυγουστίνου Καντιώτη και δεν αντιληφθήκατε ότι ο Παναγιώτατος έχει διατυπώσει πλήθος κακοδοξιών γυμνή τη κεφαλή και σαν άτομο και συνοδικά;
Στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση επαναδημοσιεύω ένα σχετικά πρόσφατο άρθρο μου στο οποίο περιγράφω αναλυτικά ποιες και πόσες αιρέσεις κηρύττει ο Παναγιώτατος.
Πέραν του φτωχού μου άρθρου υπάρχει προπαντός το μνημειώδες θεολογικό κείμενο που αναφέρεται στην αιρετική εκκλησιολογία του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, που εξέδωσε η “Σύναξις Κληρικών και μοναχών”, το οποίο υπέγραψαν πολλοί αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Σ' αυτό γίνεται συστηματική αναίρεση της "διηρημένης" και "διευρυμένης" Εκκλησιολογίας του Παναγιώτατου και κατ’ επέκταση και των άλλων ομοφρόνων του Οικουμενιστών, η οποία μάλιστα αποτυπώθηκε στο διαβόητο Κείμενο 6 της Συνόδου της Κρήτης.
Πέραν του φτωχού μου άρθρου υπάρχει προπαντός το μνημειώδες θεολογικό κείμενο που αναφέρεται στην αιρετική εκκλησιολογία του Πατριάρχη Βαρθολομαίου, που εξέδωσε η “Σύναξις Κληρικών και μοναχών”, το οποίο υπέγραψαν πολλοί αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Σ' αυτό γίνεται συστηματική αναίρεση της "διηρημένης" και "διευρυμένης" Εκκλησιολογίας του Παναγιώτατου και κατ’ επέκταση και των άλλων ομοφρόνων του Οικουμενιστών, η οποία μάλιστα αποτυπώθηκε στο διαβόητο Κείμενο 6 της Συνόδου της Κρήτης.
Είναι τουλάχιστον αστείο να διατυπώνεται η άποψη ότι ο Παναγιώτατος δεν είναι συνειδητός Οικουμενιστής, που κηρύττει γυμνή τη κεφαλή κατεγνωσμένες αιρέσεις κατά συρροήν για δεκαετίες τώρα, αφού υπάρχουν δεκάδες γραπτές και προφορικές αιρετικές δηλώσεις και ενέργειές του που προσβάλλουν και την εκκλησιολογία και την σωτηριολογία της Ορθοδόξου Εκκλησίας.
“Ὑπῆρξε βέβαια κάποτε (τό 1970) διακοπή μνημονεύσεως τοῦ ὀνόματος τοῦ πατριάρχου Ἀθηναγόρα ἀπό τρεῖς Μητροπολίτες (Ἐλευθερουπόλεως Ἀμβρόσιο, Φλωρίνης Αὐγουστῖνο, Παραμυθίας Παύλο), ἀλλ’ ὄχι γιά πάντα. Ἐπειδή πολλοί ἐπικαλοῦνται τό παράδειγμα τοῦ π. Αὐγουστίνου, ἄς γνωρίζουν, ὅτι ὁ π. Αύγουστῖνος δέν διέκοψε τό μνημόσυνο τοῦ πατριάρχου Βαρθολομαίου. Τήρησε τήν ἑνότητα, καί μάλιστα ἐπισκέφθηκε τό Φανάρι ἐπί πατριάρχου Δημητρίου. Οὔτε ἀποστασιοποιήθηκε, οὔτε ἀποτειχίστηκε, οὔτε ἀποσχίσθηκε.”
Πέραν των ιστορικών ανακριβειών, που αναφέρει ο π. Δανιήλ, υπάρχει σαφής αντίφαση των λεγομένων του. Από τη μια παραδέχεται ότι ο π. Αυγουστίνος αποτειχίστηκε επί Αθηναγόρα και στη συνέχεια λέγει ότι “Οὔτε ἀποστασιοποιήθηκε, οὔτε ἀποτειχίστηκε, οὔτε ἀποσχίσθηκε.”
Η παγκοίνως γνωστή αλήθεια είναι ότι, επί Αθηναγόρα, έγιναν πολλές ευλογημένες αποτειχίσεις, όπως των τριών Μητροπολιτών που ανέφερε ο π. Δανιήλ. Αποτειχίστηκε, επίσης, ο Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς, ο Άγιος Παίσιος καθώς, επίσης, η συντριπτική πλειοψηφία των μονών και των κελλιών το Αγίου Όρους.
Άρα καθόλου δεν είναι πειστικοί όσοι προσπαθούν να διαστρέψουν τα γεγονότα -και μάλιστα σε τόσο κραυγαλέο βαθμό- και καθόλου δεν τιμά τον π. Δανιήλ όταν γράφει τέτοιες ανακρίβειες ή και συνειδητές πλάνες.
“Καί ἄν ὁ ἐπίσκοπος ἔχη κάποια δυνατότητα (ὄχι ὑποχρέωσι) διακοπῆς τῆς μνημονεύσεως τοῦ ὀνόματος τοῦ προέδρου τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, ἕνας πρεσβύτερος δέν ἔχει κανένα δικαίωμα οὔτε καί δυνατότητα διακοπῆς μνημονεύσεως τοῦ ἐπισκόπου του, μόνο καί μόνο διότι ὁ ἐπίσκοπός του δέν διακόπτει τή μνημόνευσι τοῦ Πατριάρχου!”
Όντως! Ένας πρεσβύτερος καθόλου δεν νομιμοποιείται να διακόψει το μνημόσυνο του οικείου ιεράρχη διότι ο Μητροπολίτης του δεν διακόπτει το μνημόσυνο του Πατριάρχη, επειδή η διακοπή του μνημοσύνου του οικείου ιεράρχη μπορεί να γίνει ΜΟΝΟΝ αν ο Μητροπολίτης κηρύσσει γυμνή τη κεφαλή κατεγνωσμένη αίρεση και όχι επειδή δεν διακόπτει το μνημόσυνο του αιρετίζοντα Πατριάρχη.
Πέρα αυτής της ορθής θέσης όλα τα άλλα που καταγράφει το άρθρο του π. Δανιήλ είναι κυριολεκτικά διάτρητα και από δογματικής και από κανονικής και από ιστορικής σκοπιάς.
Τόν λόγο έχει η επιστήμη της γεροντολογίας !
ReplyDelete