ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΑΣΦΑΙΡΩΝ ΠΥΡΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ ΑΣΦΑΙΡΩΝ ΠΥΡΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Ο Σεβασμιώτατος Μεσσηνίας στην ομιλία του της 12ης τρέχοντος στο Λαγκαδά, αναφέρει, συν τοις άλλοις, ότι "οι Ορθόδοξοι (εννοεί τους παραδοσιακούς πιστούς) θεωρούν εαυτούς «περιούσιο λαό του Θεού», «το νέον εθνος», «τον εκλεκτό λαό του Θεού», ενώ οι άλλοι λαοί, εξ αιτίας της θρησκευτικής τους διαφοροποίησης, δεν έχουν σχέση με το γεγονός της σωτηρίας άρα είναι απόβλητοι και καταδικαστέοι». 

Κατά πρώτον οφείλει ο Σεβασμιώτατος κ. Σαββάτος να μας πει τεκμηριωμένα ποιος εκ των αντιοικουμενιστών προβάλλει τους ανωτέρω ισχυρισμούς. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι αυτό που επιδιώκει προφανώς είναι να δαιμονοποιήσει κάθε αντίθετη προς το Κολυμβαριο φωνή ώστε να κλείσει κάθε στόμα που διαμαρτύρεται για τα «κατορθώματα» των εκεί συμμετασχόντων. Δεν φταίμε εμείς αν ο Απόστολος Πέτρος δηλώνει στην Καθολική του Επιστολή (Α΄Πετρ. Β΄ 9) ότι τα μέλη της Εκκλησίας είναι «γένος εκλεκτόν, βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον, λαός εις περιποίησιν». Απλώς το αποδεχόμαστε, όχι δια τας δικαιοσύνας ημών, αλλά διότι αξιωθήκαμε να είμαστε τέκνα της Εκκλησίας με τη χάρη του Θεού. Δεν έχουμε ούτε μίσος, μήτε απέχθεια προς τους άλλους λαούς. Απλώς πολεμούμε τις αιρέσεις που στέρησαν τις δωρεές του Θεού από τόσους εκλεκτούς λαούς, της Δύσεως και όχι μόνο. 

Ο Σεβασμιώτατος, από την άλλη, σαν πιστός νεροκουβαλητής των κακόδοξων αποφάσεων του Κολυμβαρίου, επιδιώκει, όχι να γνωρίσει στους λαούς που έχουν εγκλωβιστει στις αιρέσεις την Ορθόδοξη χριστιανική διαδακαλία, αλλά να τους κρατήσει ες αεί αιχμάλωτους στις αιρέσεις, που κατά τον Αββά Αγάθωνα, είναι κατ’ ουσίαν χωρισμός από τον Θεό. Διότι τι άλλο σημαίνει, σε τελική ανάλυση, η αναγνώριση των αιρέσεων, τουτέστιν των Παπικών, Προτεσταντών, Αγγλικανών, Μονοφυσιτών -και όχι μόνο-, ως «ετερόδοξων Εκκλησιών και Ομολογιών»; Δεν  μένει παρά να αφαιρέσει ο Σεβασμιώτατος και οι συν αυτώ, το άρθρο του «Πιστεύω» που αναφέρεται εις ΜΙΑΝ … Εκκλησίαν.