Saturday, April 27, 2019

ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ


ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====

Εκτενή σχολιασμό της επιστολής για το Ουκρανικό, που μας έστειλε ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, την οποία αναρτήσαμε πρόσφατα, θα επιχειρήσουμε -συν Θεώ- σύντομα.

Μια ερώτηση μόνον -για την ώρα- στον π. Αναστάσιο και σε όλους τους κληρικούς που στηρίζουν, με τόσο πάθος, τις θέσεις της Εκκλησίας της Ρωσσίας για το Ουκρανικό:

Όλα δείχνουν, ότι η Εκκλησία της Ελλάδος θα αναγνωρίσει την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας. 

Τι θα κάνουν τότε οι κληρικοί αυτοί; Θα αποτειχιστούν ή θα εξακολουθήσουν να μνημονεύουν τους οικείους τους ιεράρχες παρόλον ότι αποδέχτηκαν την αποκατάσταση των -κατά την διατύπωση του π. Αναστάσιου- "αυτό-, αχειροτόνητων τσαρλατάνων της Ουκρανίας";

Πώς να το κάνουμε;

Υπάρχουν ορισμένες συνέπειες όταν θεωρείς κάποιο τσαρλατάνο, θεομπαίκτη, αχειροτόνητο αυτοχειροτόνητο, που αποκαταστάθηκε παράνομα και αντικανονικά από αναρμόδιο σώμα, ήτοι την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου και ο οποίος, ως εκ τούτου δεν έχει καν υποστατή ιερωσύνη.!!!

Το ακόμη πιο προβληματικό! 

Σύμφωνα με τον π. Αναστάσιο το Ουκρανικό στην ουσία του δεν είναι απλά διοικητικό θέμα, παράβαση Κανόνων και διαμάχη δύο Εκκλησιών για την πρωτοκαθεδρία της Ορθοδοξίας, αλλά αλλοίωση της ορθόδοξης εκκλησιολογίας, εκ μέρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Τι θα κάνουν, λοιπόν, όσοι πιστεύουν ότι είναι θέμα δόγματος η εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, αν οι οικείοι τους επίσκοποι αποδεχτούν συνοδικά την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου;

Θα αποτειχιστούν ή θα κάνουν γαργάρα όσα πρεσβεύουν τώρα;

Πόσο φρόνιμο είναι να υποστηρίζουμε θέσεις οι οποίες -μετ’ ου πολύ- λειτουργούν μπούμερανγκ σε βάρος μας;

Αυτά για την ώρα.

2 comments:

  1. Δεν είμαι  στο  μυαλό  κανενός  για  νά  ξέρω  ο  π.  Γκοτσόπουλος  και  οι  άλλοι  αντιοικουμενιστές   τί  θα  κάνουν  ,  άν  θα  αποτειχιστούν  ,  άν  θα  τα  κάνουν  " γαργάρες "  ,  άν  θά  μετακομίσουν  σύν γυναιξί  και  τέκνοις  σε  άλλη  πόλη  και  σε  άλλη  μητρόπολη  ,  άν  θα  ενταχθούν  σε  άλλη  εκκλησία  κ.τ.λ.   Μου  είναι  παντελώς  άγνωστο  !  Αυτό  που  ξέρω  είναι  οτι  η   ομολογία  έστω  και  άν  δεν  είναι  αίματος  ,  αλλά  συνειδήσεως  δεν  είναι  ένας  ευχάριστος  περίπατος  .  Νομίζω  οτι  αξίζει  ενός  σεβασμού  !  



    Αυτό  όμως  που  μέ  εκπλήσσει   κ.  Τελεβάντο  ,    είναι  ο  συλλογισμός  σας  :  "   Πόσο φρόνιμο είναι να υποστηρίζουμε θέσεις οι οποίες -μετ’ ου πολύ- λειτουργούν μπούμερανγκ σε βάρος μας;  "   .  Ένα  τέτοιο   υπολογισμό   μόνο  ένας   οικουμενιστής  θά  έκανε  και  στην  καλύτερη  περίπτωση  ένας  μικροεμποράκος   της  πίστεως  .   Ως  γνωστόν  οι  οικουμενιστές   υβρίζουν  το  μαρτύριο   και  μάλιστα   επιστρατεύουν  τους   ψυχιάτρους  για  νά   βγάλουν  τους   μάρτυρες   βλάκες  !   που  χάριν   μιάς   ανοησίας  και  ψυχοπαθολογίας   έφαγαν   το  κεφάλι  τους  και  δεν  φέρθηκαν  έξυπνα  !   Σας   παρακαλώ  βασανίστε  το  λίγο  ! 



    Το  Ουκρανικό  θέμα  είναι    η  αιχμή  του  δόρατος  του  οικουμενισμού  .  Ουδόλως   εξισορροπείται  μέ   την  διατύπωση  συγχρόνως     αντιοικουμενιστικών  θέσεων  ,  όσο  και  άν  τις  διατυπώνουμε   διαρρήδην  .   Δεν  ωφελεί  !   Το  Ουκρανικό  θέμα   ακυρώνει   τα  πάντα  !  



    Χριστός  Ανέστη  ! 

    ReplyDelete
  2. Το σχόλιό σας, κυρία Λωρίτου, είναι σαφής παρανόηση των όσων έγραψα.

    Όταν έγραψα ότι το Ουκρανικό δεν είναι θέμα πίστεως αλλά παράβασης των Ιερών Κανόνων εννοούσα ότι όσοι θεωρούν το Ουκρανικό ως θέμα πίστεως θα βρεθούν σύντομα σε αδιέξοδο, επειδή θα υποχρεωθούν είτε να αποτειχιστούν, είτε να κάνουν γαργάρα όσα λέγουν τώρα.

    Όσο για την αναφορά στο μαρτύριο δεν είπα ούτε μία λέξη που να επιτρέπει την εξαγωγή του συμπεράσματος ότι το υποτιμώ ή ότι αποτρέπω οποιονδήποτε να το αποδεχτεί.

    Ασφαλέστατα και το μαρτύριο είναι σύμφυτο με την ορθόδοξη πίστη και ομολογία και επαινούμε -εκ μέσης καρδίας- κάθε πατέρα και αδελφό μας που το επιλέγει.

    Διαμφισβητώ, όμως, ότι την ορθότητα της προσέγγισης ορισμένων κληρικών, οι οποίοι δεν προχώρησαν σε Αποτείχιση για την Σύνοδο της Κρήτης ή για την συμφωνία του Μπαλαμάντ ή για τα οικουμενιστικά αίσχη που συνέβησαν κατά το ημισυλλείτουργο του Οικουμενικού Πατριάρχη με τους Πάπες Βενέδικτο και Φραγκίσκο.

    Πώς είναι δυνατόν τώρα να είναι διατεθειμένοι να προχωρήσουν σε Αποτείχιση για κάτι εξαιρετικά πιο ασήμαντο όπως -αναμφίβολα είναι- η εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία;

    Ο ισχυρισμός σας ότι η αιχμή του δόρατος του Οικουμενισμού είναι το Ουκρανικό είναι παντελώς αθεμελίωτος και τραβηγμένος από τα μαλλιά.

    Εδώ έχουμε την συνοδική απόφαση 10 Αυτοκεφάλων Εκκλησιών με την παράλληλη υπογραφή κοινής Διακήρυξης του Πάπα Φραγκίσκου με τον Πατριάρχη Κύριλλο και εσείς ισχυρίζεστε ότι η εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία είναι η αιχμή του δόρατος του Οικουμενισμού;

    Ως γνωστόν ο Μηροπολίτης Κυθήρων επέκρινε αυστηρά την Αποτείχιση του π. Θεόδωρου Ζήση για την Σύνοδο της Κρήτης. Τώρα, όμως, φαίνεται έτοιμος να αποτειχιστεί για το Ουκρανικό. Δεν είναι η στάση του ανακόλουθη;

    Διερωτώμαι ειλικρινά: Αν τελικά η Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος αναγνωρίσει την Αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας, ο σεβαστός και προσφιλής π. Βασίλειος Βολουδάκης, που επέκρινε και υπόσκαψε απροκάλυπτα τους πατέρες που αποτειχίστηκαν, θα αποτειχιστεί από τον οικείο επίσκοπο του -τουτέστιν τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο- ή θα ζητήσει μετάθεση σε άλλη Μητρόπολη της οποίας ο Μητροπολίτης αποτειχίστηκε εξαιτίας της απόφασης της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος να αναγνωρίσει την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας;

    ReplyDelete