ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ κ. ΤΣΟΜΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ κ. ΤΣΟΜΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Το ακόλουθο σχόλιο καταχωρήθηκε στην ανάρτηση του ιστολογίου μας, που επιγράφεται: "Tο “Μπλίτσκριγκ” του Πατριάρχη Βαρθολομαίου και το “Μπλίτσκριγκ” του Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνα": 

“Κύριε Τελεβάντε, 

Κάνετε -επανειλημμένως- κάποια θεμελιώδη λάθη: 

Δεν υπάρχει καμμιά θεωρία περί "αναγνώρισης". Ακόμη και ο Οικουμενικός Πατριάρχης στο γράμμα του, απλώς ενημερώνει τους υπόλοιπους Προκαθημένους. Δεν ζητά "αναγνώριση". Εξάλλου κι εσείς σε κείμενα σας προ της έκδοσης του τόμου, αναφέρατε ότι είναι αδιάφορο αν θα "αναγνωρίσουν" οι υπόλοιποι Προκαθήμενοι τη νέα Αυτοκέφαλη Εκκλησία.

Αγαπητέ κ. Τσόμπο,

Μου γράφετε ότι δεν τίθεται θέμα αναγνώρισης της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ουκρανίας από τις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες μετά την έκδοση του Τόμου Αυτοκεφαλίας και ότι αυτή την άποψη διατύπωσα στο παρελθόν πριν την έκδοση του Τόμου.

Αυτό που είπα, κ. Τσόμπο, -και το επαναλαμβάνω και τώρα- είναι ότι η εκχώρηση Αυτοκεφαλίας δεν ανακαλείται από την στιγμή που εκδόθηκε και ότι ισχύει ακόμη και αν μόνον το Οικουμενικό Πατριαρχείο την αποδέχεται.

Ο λόγος;

Ενώ πολλές Εκκλησίες εξέφρασαν την σαφή αντίθεση ή τον βαθύ προβληματισμό τους για την έκδοση του Τόμου καμμιά από αυτές -πλην της Εκκλησίας της Ρωσσίας- δεν διέκοψε την εκκλησιαστική κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Αφού, λοιπόν, όλοι οι Προκαθήμενοι όλων των Εκκλησιών -πλην της Ρωσσίας- μνημονεύουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη, σε κάθε Θεία Λειτουργία που τελούν, εξυπακούεται ότι έμμεσα αναγνωρίζουν την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας, διότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης μνημονεύει τον Κιέβου Επιφάνιο ως Προκαθήμενο της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας.

Μία Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί να πρεσβεύει ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος βρίσκεται σε ευχαριστιακή κοινωνία με τους Σχισματικούς της Ουκρανίας και όχι με την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας.

Αυτή η Εκκλησία, όμως, για να είναι συνεπής με την θέση αυτή, είναι υποχρεωμένη, βάσει των Ιερών Κανόνων, να προχωρήσει σε διακοπή κοινωνίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο βάσει της αρχής “ο κοινωνών ακοινωνήτω ακοινώνητος έστω”.

Πρόσθεσα, μάλιστα, ότι ούτε το Πατριαρχείο της Ρωσσίας ξεφεύγει από την έμμεση αναγνώριση της Αυτοκεφαλίας της Ουκρανίας με την διακοπή της κοινωνίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, επειδή βρίσκεται σε κοινωνία με τις Εκκλησίες που κοινωνούν με τον Οικουμενικό Πατριάρχη.

Συνοψίζω:

1.) Ο Τόμος εξεδόθη και δεν ανακαλείται.

2.) Η Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας είναι γεγονός έστω και αν μόνον το Οικουμενικό Πατριαρχείο την αποδέχεται.

3.) Οι Ορθόδοξες Εκκλησίες, που διαφωνούν ή εκφράζουν επιφυλάξεις για το Αυτοκέφαλο της Ουκρανίας βρίσκονται σε κοινωνία με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Άρα εμμέσως κοινωνούν και με την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας.

Πλην, όμως, κ. Τσόμπο, ουδείς μπορεί να είναι ευτυχής με το σημερινό καθεστώς το οποίο μπορεί πολύ εύκολα να εξελιχθεί σε παγιωμένο Πανορθόδοξο Σχίσμα, που είναι ενδεχόμενο να διαρκέσει ακόμη και αιώνες. Γι' αυτό πρέπει να βρεθεί κάποιος τρόπος να συνεργαστεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο με την Εκκλησία της Ρωσσίας για την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας για να αποφευχθούν τα χειρότερα.

Το πραγματικό διακύβευμα, κ. Τσόμπο, είναι η ενότητα της Εκκλησίας. 

Όλα τα άλλα που σχετίζονται με το Ουκρανικό 
1.) Παράβαση των Ιερών Κανόνων, 
2.) Προσπάθεια εκβατικανοποίησης της Ορθοδοξίας, 
3.) Ουνία, 
4.) Σχίσμα και ο τρόπος θεραπείας του,
5.) Το έκκλητο του Οικουμενικού Πατριάρχη κτλ.), 
είναι σοβαρώτατα θέματα για τα οποία πρέπει να αποφανθούν οι Σύνοδοι των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών 
1.) είτε με Πανορθόδοξη Σύνοδο, 
2.) είτε με Σύναξη των Προκαθημένων, 
3.) είτε με τις αποφάσεις των Συνόδων των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών.

Οι πιστοί (κληρικοί, μοναχοί και λαικοί) μπορούν -και πρέπει- να συζητούν αυτά τα θέματα, αλλά οι αποφάσεις λαμβάνονται από το μόνο αρμόδιο όργανο: Τις Συνόδους των Αυτοκεφάλων Ορθοδόξων Εκκλησιών.