Friday, June 20, 2014

ΔΥΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ π. ΓΕΡΒΑΣΙΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ



ΔΥΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ π. ΓΕΡΒΑΣΙΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=========

Πολλά ακούγονται τα τελευταία χρόνια αναφορικά με την αγιοκατάταξη μορφών Γερόντων που ευλαβείται το ποίμνιο της Εκκλησίας ως Αγίους και που ο Θεός θαυμάστωσε με θεοσημείες με τη χάρη Του.

Μεταξύ αυτών οπωσδήποτε είναι και ο π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος μαθητής του Αγίου Νεκταρίου.

Αναφέρει για τον Αγιον αυτόν κληρικό ο π. Κύριλλος Κωστόπουλος, πνευματικό παιδί του π. Γερβάσιου:

“Ο π. Γερβάσιος ζούσε και εκινείτο εν Αγίω Πνεύματι. Η καθαρή του ψυχή ήταν πλημμυρισμένη από τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Οι ίδιοι οι εξομολογούμενοι γνώριζαν το προορατικό του χάρισμα. Ηταν «πόλις επάνω όρους κειμένη». Επίσης, το χάρισμα της θαυματουργίας -που λίγοι από τους Αγίους αξιώθηκαν να λάβουν απ᾿ αυτή την ζωή- μαρτυρείται και σήμερα από τους ανθρώπους που έζησαν κοντά του.

Ζώντας ο πατήρ Γερβάσιος ουράνια ζωή κατώρθωσε να αποκτήση τέτοια παρρησία προς τον Θεό, ώστε να καταστεί πηγή αστείρευτη θαυμάτων πολλών.

Στις 30 Ιουνίου 1964 εκοιμήθη με το όνομα της Παναγίας στα χείλη του. Ο θρήνος του λαού, οι κραυγές των παρακολουθούντων την εξόδιο ακολουθία «Αγιος, Αγιος», κατά την εκφορά του Αγίου Λειψάνου του, φανερώνουν περίτρανα το λυτρωτικό έργο που συντελέσθηκε στην πόλη των Πατρών από τον Αρχιμανδρίτη Γερβάσιο Παρασκευόπουλο.

Τώρα ζητά  να πανηγυρίσει με δοξολογίες προς τον Θεό την επίσημη διακήρυξη της αγιότητός του και την αγιοκατάταξή του στην χορεία των Αγίων Πατέρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας."

Τη μαρτυρία του π. Κύριλλου συνεπικουρεί η ανακοίνωση του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσοστόμου:

“Πενήντα χρόνια πέρασαν ἀπό τότε πού ἔφυγε γιά τόν οὐρανό ὁ π. Γερβάσιος, στίς 30 Ἰουνίου τοῦ 1964, ἀνήμερα τῆς Συνάξεως τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων.

Ὅμως ἡ πνευματική του παρουσία στήν Πάτρα εἶναι συνεχής. Οὐδέποτε μᾶς ἐγκατέλειψε. Αἰσθανόμεθα τήν ἀνάσα του, τήν ἀγάπη του, τήν εὐλογία του, τίς πρεσβεῖες του. 

Χρέος ἱερό καί καθῆκον ἅγιο πρός τόν πνευματικό πατέρα καί διδάσκαλο τῶν Πατρῶν, στόν ὁποῖο σύμπας ὁ ἱερός Κλῆρος καί ὁ εὐσεβής Λαός μας ὑποκλίνονται εὐλαβικά, μᾶς ὡδήγησε νά λάβωμε τήν ἀπόφαση γιά τήν ἀνακομιδή τῶν ἱερῶν του Λειψάνων, δοξάζοντες τόν Θεό γιατί μᾶς χάρισε τόν π. Γερβάσιο καί τιμῶντες τήν μνήμη εὐγνωμόνως τοῦ μακαριστοῦ καί λαμπροῦ Ἱερωμένου.

Ὅμως καί ἡ ὑπόσχεση, κατόπιν μακρᾶς συζητήσεως, μέ τόν ἄλλο ἀδάμαντα τῶν Πατρῶν, μαθητή καί πνευματικό τέκνο τοῦ ἀοιδίμου π. Γερβασίου, τόν μακαριστό Μητροπολίτη Ὕδρας, Σπετσῶν καί Αἰγίνης Ἱερόθεο (Τσαντίλη), ὡδήγησε τήν καρδιά μας στήν ὡς ἄνω ἀπόφαση, ὥστε καί τήν ἁγία ψυχή ἐκείνου, κατά τήν ὑπόσχεσή μας καί τήν πνευματική μας δέσμευση, νά ἀναπαύσωμε.

Τήν Κυριακή 29 Ἰουνίου τό ἀπόγευμα, μετά τόν Ἑσπερινό πού θά τελεσθῇ στίς 5:30 στόν Ἱερό Ναό τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς στίς Κατασκηνώσεις στά Συχαινά, πού ὁ ἴδιος ὁ π. Γερβάσιος ἵδρυσε, θά προβοῦμε στήν ἀνακομιδῆ τῶν Λειψάνων του, ὥστε νά ἀσπασθοῦμε τήν ἡγιασμένη κάρα του καί μέ αὐτή νά εὐλογήσωμε τήν πόλη τῶν Πατρῶν, πού τόσο ἀγάπησε ὁ Γέροντας, ἀλλά καί τόν Λαό αύτῆς, ὑπέρ τοῦ ὁποίου μέχρι τελευταίας του πνοῆς ἠγωνίσθη, προκειμένου νά τόν προσαγάγῃ ὡς ποιμήν ἄριστος στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ.”

Και οι δύο μαρτυρίες (του Σεβ. Πατρών και του π. Κύριλλου) συνηγορούν ότι ο π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος δεν ήταν απλά ένας ευλαβής και ζηλωτής κληρικός αλλά ένας Αγιος της Εκκλησίας.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο ετοιμάζεται για την αγιοκατάταξη του π. Αμφιλόχιου Μακρή της Πάτμου άλλου μαθητή του Αγίου Νεκταρίου.

Ας ελπίσουμε ότι δεν θα αργήσει ο καιρός που τόσον ο π. Γερβάσιος Παρασκευόπουλος, όσο και ο π. Φιλόθεος Ζερβάκος, επίσης μαθητές του Αγίου Νεκταρίου, θα ανήκουν επίσημα στο αγιολόγιο της Εκκλησίας μας επειδή ο λαός του Θεού τους τιμά ήδη ως Αγίους.

1 comment:

  1. Μου εστάλη από τον θεολόγο κ.Βασίλη Χαραλάμπους το ακόλουθο σχόλιο:
    Φίλος που σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Πάτρας μου είπε κάποτε, πως ο Γέροντας Γερβάσιος έλεγε στα πνευματικοπαίδια του, που ήταν κατηχητές, με δάκρυα να διδάσκουν τα παιδιά στα κατηχητικά. Πρέπει δηλαδή να μιλάει η καρδιά. Γνώρισα κατηχητή που προτιμούσε να διδάσκει τα παιδιά από αυτά που τον συγκινούσαν περισσότερο από την Ορθόδοξη Πίστη μας. Τα αποτελέσματα ήταν άριστα έστω κι αν κατ'έτος χρειαζόταν να επαναλαμβάνει κάποιες διηγήσεις

    ReplyDelete