Η ΕΚΔΟΧΗ ΤΟΥ κ. ΛΟΥΔΑΡΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
=========
Το «δάσος» των Νέων Χωρών φαίνεται πως κρύβεται πίσω από την κόντρα που έχει ξεσπάσει μεταξύ Πατριάρχη και Αρχιεπισκόπου στη σκιά του «δέντρου» της Μητρόπολης της πρωτεύουσας της Ηπείρου.

Πίσω από τα χαμόγελα, τους αδελφικούς ασπασμούς και τις φιλοφρονήσεις που ξεπέρασαν αυτήν την φορά κάθε προηγούμενο, Πατριάρχης και Αρχιεπίσκοπος περνούν την κρισιμότερη περίοδο στις σχέσεις τους.
Σύμφωνα με πληροφορίες του dogma.gr το οποίο έχει επικοινωνήσει με σειρά Ιεραρχών και ανθρώπων που χειρίζονται τα ζητήματα και από τις δυο πλευρές, η υπόθεση της εκλογής μητροπολίτη Ιωαννίνων είναι η ελάχιστα ορατή κορυφή ενός τεράστιου παγόβουνου που ορισμένοι επιχειρούν να φέρουν στην επιφάνεια με κάθε τρόπο.
«ΑΧΡΙ ΚΑΙΡΟΥ»
Το 1928 μια περίοδο ιδιαίτερα δύσκολη για την Ελλάδα και ολόκληρη τη Βαλκανική Χερσόνησο, το Οικουμενικό Πατριαρχείο παραχώρησε «επιτροπικώς» και «άχρι καιρού» την διοίκηση των Μητροπόλεων του στις λεγόμενες Νέες Χώρες, στην Εκκλησία της Ελλάδος. Όπως φαίνεται από τις κινήσεις του Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου το τελευταίο διάστημα, ο καιρός φαίνεται πως ήρθε.



Το μοντέλο που θεωρείται ως το ιδανικότερο για την διοίκηση των Νέων Χωρών από το Πατριαρχείο είναι αυτό της δημιουργίας τοπικών μητροπολιτικών Συνόδων, μιας στην Ήπειρο, μιας στην Κεντρική Μακεδονία με έδρα την Θεσσαλονίκη και μιας στην Ανατολική Μακεδονία και την Θράκη.
Αξίζει να σημειωθεί πως επισήμως οι πατριαρχικοί αρνούνται να κάνουν την παραμικρή συζήτηση για το θέμα, το οποίο αποδίδουν κατά την πάγια τακτική σε «δημοσιογραφικές υπερβολές». Αντίστοιχα οι της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν κάνουν καμία δημόσια αναφορά θεωρώντας το θέμα στην καλύτερη των περιπτώσεων «εκτός ατζέντας». Πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας όμως και οι δυο πλευρές συγκεντρώνουν δυνάμεις με τους πιο πραγματιστές να εύχονται να μην χρειαστεί να τις χρησιμοποιήσουν.
Ο ΘΡΟΝΟΣ ΤΩΝ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
Παρά το γεγονός πως οι παρασκηνιακές κινήσεις του Πατριαρχείου για το θέμα των Νέων Χωρών δεν είχαν γίνει αντιληπτές παρά μόνο σε ελάχιστους, μια ασυνήθιστη κίνηση του Πατριάρχη ήταν ικανή να αλλάξει τις ισορροπίες.
Για πρώτη φορά στην θητεία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης εξέφρασε όχι απλά το ενδιαφέρον του αλλά διεκδίκησε, την εκλογή ενός συγκεκριμένου προσώπου για την Μητρόπολη των Ιωαννίνων.

Κι άλλες φορές το Πατριαρχείο έχει αφήσει να διαρρεύσει μια ευαρέσκεια ή και δυσαρέσκεια ακόμη, για υποψηφίους στις Νέες Χώρες αλλά ποτέ δεν επεχείρησε να επιβάλει υποψήφιο όπως επίσης ποτέ δεν παρενέβη στην διαδικασία ο ίδιος ο Πατριάρχης.

Για την υποψηφιότητα αυτή ο κ. Ιερώνυμος διεμήνυσε από την πρώτη στιγμή στον Πατριάρχη πως ακόμη κι αν ο ίδιος την στήριζε, η Ιεραρχία δεν θα ανταποκρινόταν. Αυτό επανέλαβε και την Τετάρτη στη συνάντηση μετά το γεύμα που παρέθεσε προς τιμήν του Πατριάρχη για να εισπράξει την απάντηση πως θα πρέπει να πιέσει ώστε να εκλεγεί.
ΠΗΓΗ:
Dogma.gr
Εάν ανατρέξει κανείς στα ιστορικά γεγονότα που προηγήθηκαν της Πράξης του '28, θα διαπιστώσει ότι αρχικά είχε συμφωνηθεί, η πλήρης ενσωμάτωση των Νέων Χωρών στην Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ελλάδος, πλην όμως με πρωτοβουλία της Ελληνικής Πολιτείας τελικά οδηγηθήκαμε στο καθεστώς της Πράξης του '28, στα πλαίσια μιας τάσης συμπάθειας και υποστήριξης (συμβολικής μάλλον) προς το χειμαζόμενο τότε Οικουμενικό Πατριαρχείο. Για τούτο και τα όποια προνόμια του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όπως αυτά είχαν περιγραφεί στην Πράξη του '28, στις Νέες Χώρες περιορίζονταν σε ήσσονος σημασίας ζητήματα, αλλά και επιπρόσθετα πάρα πολλές φορές "παραβιάστηκαν" ή δεν τηρήθηκαν τα οριζόμενα στην εν λόγω πράξη.
ReplyDeleteΣήμερα, όπως φαίνεται, το Πατριαρχείο ναι μεν θεωρεί ότι το "άχρι καιρού" παρήλθε, αλλά τελικά, τώρα που η Ελλαδική Εκκλησία αρχίζει να εμπεδώνει δημοκρατικές πρακτικές, συμφέρει να επανέλθουν οι Νέες Χώρες υπό την διοίκηση του Φαναρίου, όπου μέσα σε μια νύχτα, με ομόφωνες πάντα - κατά περίεργο (sic) τρόπο - συνοδικές αποφάσεις, μητροπολίτες απομακρύνονται δια της μεταθέσεως σε άλλες πολύ σπουδαιότερες (όντως σπουδαιότερες, αλλά πριν από καμιά δεκαριά αιώνες) μητροπόλεις, Νικομηδείας, Πισιδίας, Εφέσσου και πάει λέγοντας.
Για να μη λησμονούμε και το άλλο ζήτημα του Οικουμενισμού και της εκκοσμίκευσης, όπου ας είμαστε ειλικρινείς η Ελλαδική Εκκλησία βαστάει ακόμη και δεν έχει αλωθεί παρά τις κάποιες εξαιρέσεις. Στην τελική, ναι, όλη η ελληνική επικράτεια να έχει μια εκκλησιαστική δικαιοδοσία, για να βλέπουμε ακόμα τους παπάδες και τους δεσποτάδες με μακριά γένια και ράσα, κι όχι φρεσκοξουρισμένους με κοστούμι και μπιρμπιλή γραβάτα, για να μην πω με το τζινάκι (όπως κυκλοφορεί στην Ψωροκώσταινα φέρελπις αρχιερέας του Οικουμενικού Θρόνου).
Αλλο πάλιν ετούτο. Κυκλοφορεί με τζιν και θέλει να γίνει αρχιερέας; Για να δούμε τι άλλο θα ακούσουμε!
ReplyDeleteΚυκλοφορούσε με τζιν όταν ήταν αρχιμανδρίτης, τώρα είναι ήδη αρχιερέας, κύριε Τελεβάντο, οδηγούσε και γρήγορα το αμάξι του, και στόλιζε με κοσμητικά τους άλλους οδηγούς...
ReplyDeleteΜου έκανες την καρδιά περιβόλι.
ReplyDelete