ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΑΤΣΗ: “ΑΚΑΡΠΟΙ ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ”

ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ π. ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΤΑΤΣΗ: “ΑΚΑΡΠΟΙ ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ”

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===============

Γράφει ο π. Διονύσιος Τάτσης στο ιστολόγιο “Θρησκευτικά” από τον “Ορθόδοξο Τύπο”:

“Είναι ἀπορίας ἄξιο πῶς οι συμμετέχοντες στούς ἀτέλειωτους θεολογικούς διαλόγους δέν ἀντιλαμβάνονται ὅτι οἱ ἑτερόδοξοι ἔχουν ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τήν ἀληθινή πίστη καί ἔχουν διαμορφώσει ἕνα ἐγκόσμιο θρησκευτικό τρόπο ζωῆς, πού δέν ἀναφέρεται στήν ἄλλη ζωή, ἀλλά ὅλα γίνονται γιά τήν παροῦσα, χωρίς πνευματικό ἀγώνα καί ἀρετές καί χωρίς φυσικά τήν καθαρή ἀλήθεια.

Εἶναι πολλά τό ὅσα ἔχουν διαπράξει στό παρελθόν οἱ παπικοί εἰς βάρος τῶν ὀρθοδόξων, ἀλλά καί ὅσα μεθοδεύουν στό παρόν. Βρίσκονται πολύ μακριά ἀπό τήν Ἐκκλησία. Εἶναι πλέον ἀδύνατο νά ἔχουν κάποιο θετικό ἀποτέλεσμα οἱ θεολογικοί διάλογοι, παρά τήν ἐπιμονή τῶν οἰκουμενιστῶν. Ἐπιτυγχάνεται ὅμως ἡ προβολή τῶν συμμετεχόντων στά μάτια τῶν κοσμικῶν ἀρχόντων, πώς τάχα ἐργάζονται γιά τήν εἰρήνη τοῦ σύμπαντος κόσμου!

Μετά ἀπό τόσα χρόνια διεξαγωγῆς τῶν θεολογικῶν διαλόγων και τή γνωστή σέ ὅλους ἀποτυχία τους, εἶναι μάταιο πιά νά διεξάγονται. Εἶναι σπατάλη χρόνου τό σκάλισμα τῶν αἱρέσεων, ἐνῶ ἐπιβάλλεται ἡ προβολή τῆς Ὀρθοδοξίας, χωρίς συγχρωτισμούς, συμπροσευχές και ἄλλες οἰκουμενιστικές ἐκδηλώσεις καί φιέστες.

Στήν ἐποχή τῶν θεολογικῶν διαλόγων (ἀνάμειξη στοιχείων διαφορετικῶν θρησκειῶν), ὅπως εἶναι ἡ δική μας, θεωρῶ ὅτι εἶναι ἰδιαίτερα χρήσιμη ἡ διαπίστωση τοῦ Γέροντος Παϊσίου: «Ὅσο σκαλίζουμε τις αἱρέσεις καί τίς ἄλλες θρησκεῖες, τόσο πιό πολύ βρωμοῦν. Ὅσο σκαλίζουμε τήν Ὀρθοδοξία, τόσο εὐωδιάζει».

Ἡ σπουδή μας πρέπει νά στρέφεται στήν Ὀρθοδοξία, ἀκολουθώντας τήν παραδοσιακή ὁδό μέ ταπείνωση, προσευχή, ἀγάπη καί ἐλπίδα. Ἡ τακτική καί τό ἦθος τῶν νεωτεριστῶν καί τῶν οἰκουμενιστῶν δεν πρέπει νά μᾶς ἐπηρεάζουν καί ὅταν ἀκόμα εἶναι μεγαλόσχημοι κληρικοί. 

Κανένας δέν μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι οἱ ἀξιωματοῦχοι εἶναι ἀξιόπιστοι καί ἀξιομίμητοι. Ἐκτός ἀπό φωτεινές, ἀλλά σπάνιες ἐξαιρέσεις, οἱ ἀξιωματοῦχοι εἶναι διπρόσωποι, ὑποκριτές καί ἀντιφατικοί, τους ἐνδιαφέρει μόνο τό ἐφήμερο καί παροδικό καί τούς ἀφήνει παγερά ἀδιάφορους ἡ πνευματική ζωή, τό ἦθος, ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν, ἡ ἀπόκτηση τῶν ἀρετῶν καί ἡ αἰώνια ζωή. Γι᾽ αὐτό εἶναι πλάνη νά στρέφεται κανείς στούς ἀξιωματούχους καί νά περιμένει ἀπό αὐτούς τό παράδειγμα πρός μίμηση. Τό πιθανότερο εἶναι νά βρεῖ τό παράδειγμα πρός ἀποφυγή. 

Ὡστόσο, τό καλό παράδειγμα μπορεῖ νά μᾶς τό δώσει καί ἕνας ἁπλός κληρικός ἤ ἕνας ταπεινός μοναχός, ἀλλά καί ἕνας συνειδητός χριστιανός. Νά μή ξεχνᾶμε ὅτι ὅλοι εἴμαστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας. Ὅλοι μας ἔχουμε καί ἁρμοδιότητες καί ὑποχρεώσεις. Ὅλοι μας πρέπει νά ὑπερασπιζόμαστε τήν Ὀρθοδοξία.”

Ορθότατη η παρατήρηση του σεβαστού μας Γέροντα ότι οι διάλογοι με τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους όπως διεξάγονται σήμερα είναι διάλογοι μεταξύ κωφών.

Ο καθένας που συμμετέχει παίζει το βιολί του χωρίς κανένα ουσιαστικό ενδιαφέρον για να ομολογήσει την αλήθεια του Ευαγγελίου.

Αντί να μιλούν για το Χριστό και την Ορθόδοξη Εκκλησία οι ορθόδοξοι αντιπρόσωποι μιλούν για την ειρήνη, το περιβάλλον, τη συνύπαρξη των θρησκειών και για τα πράσινα άλογα.

Ως μέλη της Εκκλησίας απαιτούμε οι διάλογοι όχι να συνεχιστούν αλλά να αρχίσουν, επειδή το γε νυν έχον, "εις ουδέν ωφελούν αλλά μάλλον θόρυβος γίνεται" με συνέδρια σε εξωτικούς και κοσμοπολιτικούς προορισμούς σε υπερπολυτελή ξενοδοχεία και σε χλιδάτες κρουαζιέρες.

Ζητούμε επιτακτικά να αρχίσουν Θεολογικοί διάλογοι με όλους: Αιρετικούς, αλλόθρησκους, άθεους, τους πάντες, με ένα και μόνον στόχο: Να προσελκυστούν στην Ορθοδοξία.

Στο μεταξύ πρέπει να σταματήσει το θέατρο της ασέβειας με τις ατέλειωτες κοινές συμπροσευχές με τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους και με τις συνεχείς παραβάσεις των Ιερών Κανόνων που απαγορεύουν ρητά, κατηγορηματικά και επί ποινή καθαιρέσεως τις συμπροσευχές.