ΛΙΛΛΗΚΑΣ ή ΜΑΛΑΣ ΣΤΟ Β΄ ΓΥΡΟ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ;

ΛΙΛΛΗΚΑΣ ή ΜΑΛΑΣ ΣΤΟ Β΄ ΓΥΡΟ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ;

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

============

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Σημερινή” πολύ κατατοπιστικό άρθρο του έγκυρου αναλυτή κ. Σάββα Ιακωβίδη στο οποίο επισημαίνει την ανακύκλωση των απογοητευμένων πολιτικών από όλους τους χώρους στην κεντρική επιτροπή του κ. Λιλλήκα.

Ο κ. Ιακωβιδης έχει δίκαιο. Πρόκειται για ένα συνονθύλλευμα απογοητευμένων παλαιοκομματικών.

Διερωτώμαι: Δεν θα ήταν πολύ παράξενο αν ο κ. Λιλλήκας κατόρθωνε να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό;

Από πού και ως πού ο κ. Λιλλήκας είναι νέος πολιτικός;

Σημαδεμένο χαρτί είναι που πέρασε από όλους τους χώρους.

Η πολιτική του σταδιοδρομία είναι πανόραμα αυτοαναίρεσης και αντιφατικότητας. 

Η μόνη σταθερή πυξίδα της πορείας του υπήρξε η αυτοπροβολή του. 

Η πολιτική του συνέπεια ούτε με το μικροσκόπιο διακρίνεται, ούτε με το τηλεσκόπιο εντοπίζεται.

Ξεκίνησε από τον πιο ενδοτικό - μετά τον κ. Χριστόφια - Πρόεδρο της Κύπρου κ. Γ. Βασιλείου, διαβόητο για τους Νεοκυπριακούς του προσανατολισμούς, τον οποίο υποστήριξε μέχρι τέλους.

Και πότε τον εγκατέλειψε; Μόνον όταν αντελήφθη ότι το πολιτικό άστρο του κ. Βασιλείου έδυσε οριστικά και δεν μπορούσε να του προσφέρει τίποτα για να ξεζουμίσει προς ίδιον όφελος.

Υστερα εξελέγη βουλευτής του ΑΚΕΛ στο οποίο έμεινε πιστός μέχρι το σημείο που διέγνωσε ότι θα μπορούσε να κερδίσει περισσότερα αν μεταπηδούσε στο στρατόπεδο του αείμνηστου Προέδρου Τάσσου Παπαδόπουλου την υποψηφιότητα του οποίου είχε σθεναρά πολεμήσει, έστω και αν τώρα παρουσιάζεται ως ο γνήσιος συνεχιστής της πολιτικής του.!!!

Αφού πέρασε στο στρατόπεδο του αείμνηστου Παπαδόπουλου στη συνέχεια κατέστη ο πρωτεργάτης της στροφής του ΔΗΚΟ υπέρ της υποψηφιότητας του κ. Χριστόφια στο β΄γύρο των προεδρικών εκλογών πριν πέντε χρόνια, επειδή ο κ. Καρογιάν είχε ήδη προσανατολιστεί να υποστηρίξει τον κ. Κασουλίδη και ανεκοίνωσε την απόφασή του στον αείμνηστο Παπαδόπουλο ο οποίος και τον ενθάρρυνε προς αυτή την κατεύθυνση. 

Αμέσως ύστερα όμως το ΔΗΚΟ έκανε στροφή προς την υποψηφιότητα του κ. Χριστόφια, επειδή ο κ. Λιλλήκας κινήθηκε στα παρασκήνια και παρά την σθεναρή αντίθεση του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου και τις σοβαρότατες επιφυλάξεις του κ. Λυσσαρίδη, κατόρθωσε να ανεβάσει στην προεδρία τον κ. Χριστόφια.

Τώρα παρουσιάζεται ως ο συνεχιστής της πολιτικής Παπαδόπουλου που πρόδωσε ο κ. Χριστόφιας και ως σοβαρή εναλλακτική λύση στην αφερέγγυα υποψηφιότητα Αναστασιάδη!!! 

Αλλά ποια είναι η δική του φερεγγυότητα; Αυτό είναι το ζητούμενο! Και η απάντηση είναι ότι δεν είναι απλά ελλειπής αλλά κυριολεκτικά ανύπαρκτη.

Για κανένα σοβαρό και απροκατάληπτο άνθρωπο δεν είναι φερέγγυα η υποψηφιότητα του κ. Λιλλήκα.

Αλλό είναι το ερώτημα: Θα κατορθώσει ο κ. Λιλλήκας να περάσει στο β΄γύρο;

Απάντηση: ΜΟΝΟΝ αν αυτό κατά βάθος επιθυμεί το ΑΚΕΛ.!

Αν ο μηχανισμός του ΑΚΕΛ κινηθεί αποφασιστικά και πάρει το θέμα “πατριωτικά” να περάσει τον κ. Μαλά στο β΄γύρο θα το κάνει οπωσδήποτε.

Επειδή όμως γνωρίζει ότι η υποψηφιότητα του κ. Μαλά δεν έχει καμία προσδοκία στο β΄γύρο, δεν αποκλείεται να τον εγκαταλείψει από τον α΄γύρο για να αφήσει τον κ. Λιλλήκα αντιμέτωπο με τον κ. Αναστασιάδη.

Αυτό δεν θα είναι ανέντιμη στάση εκ μέρους του ΑΚΕΛ έναντι του κ. Μαλά αλλά και έναντι των οπαδών του;

Αλλά από πότε οι κομμουνιστές άρχισαν να διακρίνονται για πολιτική εντιμότητα;

Από τα πολλά παραδείγματα που θα μπορούσα να αναφέρω περιορίζομαι μόνον σε δύο.

Οταν ο Λένιν επέστρεψε από την εξορία, με απόφαση της κυβέρνησης Κερένσκι, έκανε δημόσιες δηλώσεις με τις οποίες χαρακτήριζε την κυβέρνηση της Ρωσίας ως την πιο δημοκρατική του κόσμου και αμέσως ύστερα συνεδρίασε η κεντρική επιτροπή του Κομμουνιστικού κόμματος της Ρωσίας με κύριο θέμα την ανατροπή της κυβέρνησης Κερένσκι!!!

Οταν, εκ των υστέρων, ρωτήθηκε ο Λένιν για την ανεντιμότητα που επέδειξε απάντησε ότι ασφαλώς και η στάση του ήταν ηθικά ανέντιμη, αλλά η μόνη ηθική για ένα κομμουνιστή είναι η προαγωγή του συμφέροντος του προλεταριάτου.!!!

Αλλά και το ΑΚΕΛ πέραν της ανέντιμης στάσης που επέδειξε προς τον αείμνηστο Τάσσο Παπαδόπουλο αντιμετώπισε τον κ. Σοφιανό με τον ίδιο ανέντιμο τρόπο.

Ο κ. Σοφιανός χρημάτισε υπουργός παιδείας. Υπήρξε ικανότατος και μαχητικότατος εναντίον της δεξιάς.

Οταν το ΔΗΚΟ απελάκτισε το ΑΚΕΛ ο κ. Σοφιανός απεπέμφθη και δημιούργησε το ΠΑΜΕ.

Οταν διεξάγονταν συνομιλίες του ΔΗΚΟ με το ΑΚΕΛ για τη συγκρότηση μετώπου για επανεκλογή του αείμνηστου Κυπριανού, το ΑΚΕΛ ζητούσε επιτακτικά την επάνοδο του κ. Σοφιανού στο υπουργείο παιδείας παρόλον ότι ο κ. Σοφιανός αντιλαμβανόταν ότι αυτό ήταν ανέφικτο.

Τελικά το ΑΚΕΛ πριμοδότησε τον αείμνηστο Κυπριανού και πήρε εκβιαστικά αυτά που ήθελε και άφησε στα κρύα του λουτρού τον κ. Σοφιανό, ο οποίος όχι μόνον δεν ανέλαβε το υπουργείο παιδείας αλλά έμεινε εκτός του νυμφώνος του υπουργικού συμβουλίου!!!

Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι όταν διαμαρτυρήθηκε ο κ. Σοφιανός για τη ρουφιανιά του ΑΚΕΛ του απάντησαν ότι πρέπει να μη βγάζει περίπατο τη γλώσσα του αν θέλει να μην εξαφανιστεί από την πολιτική σκηνή του τόπου.

Οπερ και εγένετο!

Επομένως ας μην υποτιμάται η δολιότητα και η  ανεντιμότητα του ΑΚΕΛ. 

Μπορεί να τα έκαναν θάλασσα στην οικονομία!. 

Μπορεί να έθαψαν κυριολεκτικά το εθνικό μας θέμα!.

Στις μηχανορραφίες όμως και στη δολιότητα οι ΑΚΕΛικοί ουδενός έρχονται δεύτεροι!.

Η υποψηφιότητα του κ. Λιλλήκα δυστυχώς είναι εν παντί αφερέγγυα.

Αν οι αντίπαλοι της διζωνικής ομοσπονδίας ήθελαν να πείσουν όφειλαν να προβάλουν φερέγγυα υποψηφιότητα. 

Γιατί δεν προσέγγισαν τον κ. Πολυβίου ή τον κ. Χρήστο Κληρίδη ή κάποιο συνεπή Δηκοικό ή Εδεκίτη;

Παρακαλώ τους καλούς αναγνώστες να λάβουν σοβαρά υπόψη ότι ο γράφων έχει πολλές επιφυλάξεις για την υποψηφιότητα του κ. Αναστασιάδη και ότι είναι υπέρμαχος της απόσυρσης της αποδοχής της διζωνικής ομοσπονδίας και σταθερά προσηλωμένος υπέρ της προώθησης λύσης ενιαίου κράτους. 

Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαι τόσο εμπαθής ή τόσο άνους ώστε να θεωρήσω την υποψηφιότητα του κ. Λιλλήκα καθ’ οιονδήποτε τρόπο φερέγγυα ή τόσο επιπόλαιος ώστε να υποτιμήσω τη δολιότητα του ΑΚΕΛ.

Ισως δεν είναι αργά η προβολή άλλης φερέγγυας υποψηφιότητας για τις επερχόμενες προεδρικές εκλογές.