ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ

Μακάρι πάντοτε ο Παναγιώτατος να μας δίνει την χαρά να τον επαινούμε επειδή λέγει και κάνει το ορθό, όπως στην προκειμένη περίπτωση, που νουθετεί τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς και τους νέους να μένουν μακρυά από την εκκοσμίκευση και την κακή επίδραση των ηλεκτρονικών μέσων.

Αυτά, Παναγιώτατε, οι πιστοί αναμένουν να ακούν από τον Πατριάρχη τους και όχι πράξεις και λόγους που υπεραμύνονται του Οικουμενισμού και των νεωτερισμών στην Εκκλησία.

ΝΟΥΘΕΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΜΕΣΩΝ

Του Οικουμενικού Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου

=====

Ριζικάς αλλαγάς εις την ταυτότητα του παιδιoυ επέφερεν η καταλυτική παρουσία της τηλεοράσεως, του διαδικτύου και των ηλεκτρονικών υπολογιστών εις την ζωήν των κοινωνιών και η επιρροή των εις την παιδικήν ψυχήν, εις τον κόσμον του παιδιού, την αγωγήν και την καθημερινότητά του. Ειδικοί ομιλούν περί «εξαφανίσεως» της παιδικής ηλικίας και της παιδικής «αθωότητος». Επικίνδυνη διά τα παιδιά είναι, επίσης, η μετατροπή των εις πρωίμους καταναλωτάς. Ο όρος «παιδική ηλικία» είναι σήμερα, όπως έχει λεχθή, «οικονομική κατηγορία». Η κρίσις του γάμου και της οικογενείας, η ταχεία αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών και του εκπαιδευτικού περιβάλλοντος, η ανεξέλεγκτος μετοχή των παιδιών εις τον κόσμον των ενηλίκων προκαλούν περαιτέρω αλλοιώσεις της ταυτότητος της παιδικής ηλικίας. 

Αν, μάλιστα, αναλογισθώμεν τας παραβιάσεις των δικαιωμάτων των παιδιών παγκοσμίως, τα παιδιά - αθώα θύματα πολεμικών συγκρούσεων, τα παιδιά – πρόσφυγας, τας ποικίλας εκμεταλλεύσεις των από επιτηδείους, την πείναν και τας στερήσεις, αι οποίαι πρωτίστως επηρεάζουν τα παιδιά, τότε κατανοούμεν διατί ακούεται η άποψις ότι ο σύγχρονος πολιτισμός δεν προσφέρει το κατάλληλον περιβάλλον διά την ανάπτυξιν και την προστασίαν της παιδικής ηλικίας.

Την Ορθόδοξον Εκκλησίαν προβληματίζει σήμερα η κυριαρχία ενός «εκκοσμικευμένου ατομοκεντρικού εκπαιδευτικού συστήματος», το οποίον ταλανίζει τα παιδιά και τους νέους. Η τηλεόρασις και το διαδίκτυον λειτουργούν ως πηγή αξιών, ως «παράλληλο σχολείο», ως παράγων εκπαιδεύσεως ο οποίος μεταδίδει αξίας και διαμορφώνει στάσεις ζωής, συχνά ασυμβάτους με τας αρχάς του σχολείου, της οικογενείας, της Εκκλησίας ή και αντιθέτους προς αυτάς. Οι ορθόδοξοι γονείς οφείλουν να ανατρέφουν και να διαπαιδαγωγούν τα τέκνα των «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου» (Εφεσ. στ’, 4) και να μεταδίδουν εις αυτά τας αιωνίους αξίας της πίστεώς μας. 

Η Εκκλησία, διά του κατηχητικού της έργου, αποβλέπει εις την «ενσυνείδητον και ενεργόν συμμετοχήν» των νέων εις την λειτουργικήν και πνευματικήν ζωήν, καλλιεργεί εις αυτούς τον σεβασμόν προς τας παραδόσεις του Γένους, την αγάπην προς τον πλησίον και το πνεύμα αλληλεγγύης, εν επιγνώσει ότι αυτό το οποίον θα αγαπήσουν τα παιδιά και οι νέοι εις αυτήν την φάσιν της ζωής των, κατά την οποίαν ο άνθρωπος είναι εύπλαστος και επιδεκτικός αγωγής, θα μείνη ανεξίτηλον εις την ψυχήν των εις ολόκληρον την πορείαν των. 

Δραττόμεθα της ευκαιρίας της σημερινής μας συνάξεως διά να δώσωμεν μίαν πατρικήν συμβουλήν εις την νέαν γενεάν αναφορικώς προς την σχέσιν αυτής με τας νέας τεχνολογίας. Επειδή ο ηλεκτρονικός υπολογιστής, το smartphone και το διαδίκτυον αποτελούν εν τεχνολογικόν θαύμα και σας γοητεύουν, οφείλετε να ασκηθήτε εις την ορθήν χρήσιν των ως σπουδαίων μέσων. Αυτό είναι το ζητούμενον, αυτό αναδεικνύει και την αξίαν της τεχνολογικής προόδου της ελευθερίας και της υπευθυνότητος του ανθρώπου.

ΠΗΓΗ:

Ιστολόγιο "Φως Φαναρίου"