ΦΑΝΑΡΙ ΚΑΙ ΜΟΣΧΑ. ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΕΣ. ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ. Γ΄

ΦΑΝΑΡΙ ΚΑΙ ΜΟΣΧΑ.

ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΣΤΙΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΕΣ. ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ.

Γ΄

Του π. Άγγελου Αγγελακόπουλου

=====

Τό γεγονός τῆς ἀπουσίας τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας ἀπό τήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης, ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος τό ἔφερε βαρέως μέσα του καί ζητοῦσε εὐκαιρία νά τούς τό ἀνταποδώσει, νά τούς ἐδικηθεῖ. Καί νά τώρα ὁ Πατριαρχης Βαρθολομαῖος μέ τήν στήριξη τῆς Ἀμερικῆς βεβαίως, ἡ ὁποία εἶχε τόν ἔλεγχο καί τῆς ψευδοσυνόδου, ὑφαρπάζει μέ τό ἔτσι θέλω τήν Οὐκρανία ἀπό τό Πατριαρχεῖο Μόσχας, μέ τόν πλέον ἀντικανονικό τρόπο, προκαλώντας νέο σχίσμα στούς κόλπους τῆς Ἐκκλησίας. 

Ἔτσι ἔχουμε τήν δεύτερη ἐπαλήθευση τῆς προφητείας τοῦ ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, ὅτι δηλαδή ἡ ψευδοσύνοδος δημιουργεῖ, ἐκτός ἀπό αἱρέσεις, σχίσματα καί ἄλλες συμφορές.  

Ἄς προσέξουμε ἐδῶ τήν τακτική τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου. Ἐπιβραβεύει ὅσους εἶναι ὑπέρ αὐτοῦ καί ὑπέρ τῆς ψευδοσυνόδου, ἐνῶ τιμωρεῖ ὅσους εἶναι ἐναντίον του καί κατά τῆς ψευδοσυνόδου. Ἐπιβραβεύει τούς σχισματικούς Φιλάρετο καί Μακάριο καί τόν οὐνίτη Ποροσένκο, ἐνῶ τιμωρεῖ τήν Μόσχα μέ τήν ὑφαρπαγή τῆς Οὐκρανίας.

Στή συγκεκριμένη περίπτωση, μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος προχωρᾶ ἐκκλησιολογικά ἕνα βήμα πιό πέρα ἀπό τήν ψευδοσύνοδο τῆς Κρήτης. Ἐνῶ μέχρι τώρα ἀνεγνώριζε ὡς Ἐκκλησίες μόνο τίς αἱρέσεις καί τούς αἱρετικούς, τώρα μέ τήν εὐκαιρία τοῦ Οὐκρανικοῦ ἀναγνωρίζει ὡς Ἐκκλησίες καί τά σχίσματα καί τούς σχισματικούς. Γιά τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο οἱ αἱρέσεις καί τά σχίσματα, οἱ αἱρετικοί καί οἱ σχισματικοί εἶναι πλέον Ἐκκλησίες. Ὅλοι εἶναι Ἐκκλησίες. Δέν ὑπάρχουν αἱρέσεις καί σχίσματα, κατά τόν Πατριάρχη Βαρθολομαῖο. Αὐτό φάνηκε ἀπό τήν ἀποκατάσταση τῶν μέν Φιλαρέτου καί Μακαρίου στόν ἀρχιερατικό βαθμό, τῶν δέ πιστῶν τους σέ ἐκκλησιαστική κοινωνία.

Ἄς προσέξουμε ἐπίσης καί τόν τρόπο, μέ τόν ὁποῖο ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος κινεῖται σ’αὐτή τήν περίπτωση. 

Ὁ Πατριάρχης Βαρθολομαῖος, ὁ ὁποῖος θεωρεῖται δεινός ὑπέρμαχος τοῦ διαλόγου καί ὅπου καί ἄν σταθεῖ κηρύττει τόν διάλογο ὡς τή μόνη καί ἀναγκαία λύση τῶν προβλημάτων, αὐτός ὁ ὁποῖος ἔχει ἐπικληθεῖ ὡς «Πατριάρχης Βαρθολομαῖος ὁ Διάλογος», αὐτός, λοιπόν, στή συγκεκριμένη περίπτωση δέν διαλέγεται καθόλου οὔτε μέ τούς κανονικούς ἀδελφούς του στήν Μόσχα καί τήν Οὐκρανία, οὔτε μέ τούς ὑπολοίπους Προκαθημένους τῶν Τοπικῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, ἀλλά ἁπλῶς τούς ἀνακοινώνει τήν ἀπό τόν Ἀπρίλιο τοῦ 2018 ἤδη εἰλημμένη μονομερῶς ἀπόφαση τῆς ἀποδόσεως Αὐτοκεφαλίας στούς σχισματικούς τῆς Οὐκρανίας μέ ἀπόλυτο καί αὐταρχικό τρόπο, μέ τό «ἀποφασίζομεν καί διατάσσομεν», μέ τήν ὑποστήριξη βεβαίως τῆς Ἀμερικῆς[4]. 

Καί, γιά νά ἀποδείξει ὅτι αὐτός ὁ ἴδιος εἶναι πού κατέχει τά πρωτεῖα ἐξουσίας στην Ὀρθοδοξία, ὅτι αὐτός εἶναι ὁ πρῶτος ἄνευ ἴσων, ὁ πρῶτος τῆς Ὀρθοδοξίας, ὁ Πάπας τῆς Ἀνατολῆς, κατ’ἀπομίμησιν τοῦ Πάπα τῆς Ρώμης, καί ὅτι ἔχει δικαιοδοσιακά δικαιώματα στήν Οὐκρανία, βάζει τά ἐξαπτέρυγά του νά τόν ἐπευφημοῦν ὡς πρῶτο καί κεφαλή τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας καί ὡς ἀκρογωνιαῖο λίθο τοῦ Ὀρθοδόξου οἰκοδομήματος[5].

Ἔχουν γραφεῖ πολλά ἀξιόλογα κριτικά κείμενα γιά τίς ἀντικανονικές ἐνέργειες τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου στό Οὐκρανικό ζήτημα.

Δύο, ὅμως, ξεχωρίζουν. Τοῦ Σεβ. Μητρ. Πειραιῶς κ. Σεραφείμ καί τοῦ ὁμοτίμου καθηγητοῦ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Α.Π.Θ., Αἰδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Θεοδώρου Ζήση. 

Ὁ μέν Σεβ. Μητρ. Πειραιῶς μέ κείμενό του[6] κονιορτοποεῖ τους ἰσχυρισμούς τοῦ πατριαρχικοῦ ἀνακοινωθέντος τῆς 11^ης-10-2018[7], ὁ δέ π. Θεόδωρος ἀποδεικνύει ἐμπεριστατωμένα ὅτι ἡ Οὐκρανία ἀποτελεῖ κανονικό ἔδαφος τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας[8] καί ὄχι τοῦ Φαναρίου.

(Συνεχίζεται)