ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ π. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΖΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ Ε΄

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ π. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΖΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

Ε΄

=====

(2) Η πρόσφατη σοφιστική πραγματεία για το ουκρανικό αυτοκέφαλο του ομοτίμου καθηγητού Βλασίου Φειδά, του γνωστού μεταξύ άλλων για την  επιστημονική ασυνέπειά του και την κατά βούληση χειραγώγηση της ιστορίας σε κάποια πολύ λεπτά θέματα, αποφεύγει σαφώς να σχολιάσει κατά τον πυρήνα τους τα έγγραφα του 1686, τα οποία παραχωρούν όχι απλώς δικαίωμα χειροτονίας, αλλά πλήρη εκκλησιαστική υπαγωγή του Κιέβου  στη Μόσχα, όπως κατέδειξε στην μελέτη του ο π. Θεόδωρος (Ζήσης). Αν η ΚΠολη θεωρεί ότι τόσο το καθεστώς αυτό (Κιέβου υπό την Μόσχα), όσο και η ίδια η Αυτοκεφαλία των λοιπών μη Πρεσβυγενών Πατριαρχείων, των εκτός της αρχαίας Πενταρχίας (όπως υποστήριξε προς μεγάλη μας  έκπληξη επιφανής θεολόγος Επίσκοπος), είναι θέματα εκκρεμή μέχρι την σύγκληση Οικουμενικής Συνόδου (!!!), τότε γιατί δεν τέθηκαν τα θέματα αυτά σε προσυνοδικές διασκέψεις των τελευταίων δεκαετιών;

(3) Η άνευ αντιρρήσεων της ΚΠόλεως οριστική υπαγωγή του Κιέβου στη Μόσχα από το 1686 έως τουλάχιστον το 1921 (επί Μεταξάκη, κατά την μπολσεβικική ανταρσία) ή και μέχρι τώρα, δεν συνιστά από μόνη της απόδειξη της αποδοχής μιας δεδομένης καταστάσεως; Δηλαδή, θα έπρεπε και η Ορθόδοξη ΚΠολη μετά την Εικονομαχία να έχει αποδώσει πίσω στην Ορθόδοξη Ρώμη το Ανατολικό Ιλλυρικό (τα Βαλκάνια), το οποίο είχαν  αφαρπάσει από την ιταλική Ρώμη οι Εικονομάχοι αυτοκράτορες;

(4) Η τελευταία προσυνοδική πανορθόδοξη συμφωνία για την παραχώρηση Αυτοκεφαλίας (διότι το θέμα της Αυτοκεφαλίας δεν ήρθε στην "αγ(ρ) ία και μεγάλη σύνοδο του Κολυμπαρίου"), σαφώς προέβλεπε (1) συμφωνία της εκασταχού Μητρός Εκκλησίας, (2) την σχετική θέληση της τοπικής  - αναδυομένης σε αυτοκέφαλη - Εκκλησίας. 

Για να παρακάμψει τα δύο αυτά εμπόδια προς όφελος των Αμερικανών προστατών του, ο κ. Βαρθολομαίος ανεκήρυξε την ΚΠολη και όχι την Ρωσία ως Μητέρα της Ουκρανικής Εκκλησίας (ασυνεπώς προς την μέχρι τώρα στάση του,  ασυνεπώς και προς το κωνσταντινουπολιτικό έγγραφο καθαιρέσεως του Φιλαρέτου το 1992), και παρέκαμψε την κανονική τοπική Εκκλησία την υπό τον Ονούφριο, αποδίδοντας εκκλησιαστική ιδιότητα στους σχισματικούς, τους οποίους και ο ίδιος είχε καταδικάσει, χωρίς άρση των ιεροκανονικών αιτίων του σχίσματος. Το παλαιοημερολογιτικό θέμα γιατί δεν το έλυσε; Ήταν πολύ ευκολότερο από το Ουκρανικό …

(Συνεχίζεται)