Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ

Παραθέτουμε στη συνέχεια απομαγνητοφωνημένο απόσπασμα συνέντευξης του κ. Τσελεγγίδη που παρεχώρησε στο αγωνιστικό ιστολόγιο “Ρωμαίικο Οδοιπορικό” λίγο πριν τη σύγκληση της Συνόδου της Κρήτης. 

Σ’ αυτό φαίνεται το ακμαίο εκκλησιαστικό φρόνημα του διαπρεπούς δογματολόγου και η συνέπεια λόγων και έργων που τον διακρίνει. 

Αρετές που τον καθιστούν πρότυπο για τους αγωνιζόμενους πιστούς και οδοδείκτη της στάσης που πρέπει να τηρήσουμε για τη Σύνοδο της  Κρήτης.

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΕΛΕΓΓΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΙΣΜΑΤΑ

======

Παραθέτουμε ἀπομαγνητοφωνημένο ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν συνέντευξη ποὺ μᾶς εἶχε παραχωρήσει ὁ δογματολόγος καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης, σχετικὰ μὲ τὶς δογματικές του διαφωνίες γιὰ τὴν «Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδο τῆς Κρήτης».

Ἐρώτημα:

Ἂν τελικὰ ἐγκριθεῖ τὸ κείμενο γιὰ τὶς σχέσεις μὲ τοὺς ἑτεροδόξους ἀπὸ τὴ «Μεγάλη Σύνοδο» χωρὶς σοβαρὲς ἀλλαγές, τί θὰ πρέπει νὰ γίνει ἔπειτα; Ποιὰ θὰ πρέπει νὰ εἶναι, ἡ ἐνδεδειγμένη ἀντίδραση (ἱεραρχῶν καὶ ἁπλῶν πιστῶν) στὴν περίπτωση αὐτή;

Ἀπάντηση:

Ἐμεῖς παραμένουμε στὴν Ἐκκλησία, θὰ κάνουμε αὐτὸ ποὺ ἔκαναν οἱ πιστοὶ στὸ πρόσωπο κάποιων συγκεκριμένων Ἁγίων, τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ ὁ ὁποῖος καὶ μόνον αὐτὸς δὲν εἶχε πνευματικὸ πρόβλημα στέγασης δηλαδὴ ἐκκλησιαστικῆς ἐπειδὴ διαφωνοῦσε μὲ ὅλη τὴν Ὀρθόδοξη ἀνατολή, μὲ ὅλους τούς πατριάρχες τῆς ἀνατολῆς καὶ ὅλους τούς ἐπισκόπους καὶ τὸν ἴδιο τὸν αὐτοκράτορα. Ἁπλῶς ἔμεινε στὴν Ἐκκλησία ἀσυμβίβαστος μὲ μία αἱρετικὴ διδασκαλία ποὺ ἦταν τοῦ μονοθελητισμοῦ καὶ μονοενεργητισμοῦ. Τὸ ἴδιο πράγμα ἔκανε καὶ ὁ Ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικὸς γιὰ νὰ μείνω ἐνδεικτικὰ μόνο σ΄ αὐτόν, δὲν ὑπέγραψε τὰ πρακτικὰ τῆς ψευδο-Συνόδου Φερράρας - Φλορεντίας, μόνος αὐτός. Καὶ μόνος αὐτὸς ἀνεγνωρίσθη ἀπὸ τὴ συνείδηση τῆς Ἐκκλησίας ὅτι ἔπραξε ὀρθά, μόνος αὐτὸς ἀνεγνωρίσθη Ἅγιος καὶ ὄχι οἱ ἄλλοι οἱ ὁποῖοι ὑπέγραψαν. Δηλαδή, δὲν μποροῦν νὰ μᾶς θέτουν τέτοια ἐρωτήματα – διλήματα. 

Ἐμεῖς δὲν πρόκειται σὲ καμμία περίπτωση νὰ δημιουργήσουμε σχίσματα, γιατί ἁπλῶς μένουμε στὴν Ἐκκλησία. Αὐτοὶ ποὺ εἰσηγοῦνται αὐτὰ καὶ ψηφίζουν πράγματα ἀντίθετα μὲ τὶς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, νὰ σκεφτοῦν ὅτι τὰ σχίσματα αὐτοὺς ἀφοροῦν τοὺς ἰδίους, ἀνεξάρτητα ἂν αὐτοὶ εἶναι πολλοί. Καὶ σᾶς θυμίζω μὲ ἕνα ἀκραῖο παράδειγμα, τὸν Προτεσταντισμὸ καὶ τὸν Ρωμαιοκαθολικισμὸ σήμερα. Ἀριθμητικὰ ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι εἴμαστε γύρω στὰ 500 ἑκατομμύρια.Ἕνα δὶς καὶ κάτι εἶναι οἱ Ρωμαιοκαθολικοὶ καὶ γύρω στὰ 300 ἑκατομμύρια εἶναι οἱ προτεστάντες. Αὐτὸ δὲν σημαίνει τίποτε ἀπὸ πλευρᾶς ὀρθότητος, ἀπὸ πλευρᾶς ψυχολογικῆς ἂν θέλετε ἰσοῤῥοπίας κτλ. Δὲν ἔχει σημασία πόσοι εἶναι στὴν αἵρεση, ἂν εἶναι πολλοὶ ἢ λίγοι. Ἐμεῖς μένουμε στὴν Ἐκκλησία!