«Η ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΠΗΓΑΖΕΙ ΚΑΤ’ ΕΥΘΕΙΑΝ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΑ»*

«Η ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ ΠΗΓΑΖΕΙ ΚΑΤ’ ΕΥΘΕΙΑΝ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΑ»*

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

=====

Ο τίτλος του κειμένου αυτού, «Η δικαιοδοσία των επισκόπων πηγάζει κατ’ ευθείαν και αμέσως από τον Πάπα», είναι παρμένος από το ‘’Bellarminus, De Pontifice Romano, Liber IV, 24 και 25 και liber 1,9’’**, που δυστυχώς ερμηνεύει παράλληλα και την πολύ μεγάλη δυσκολία επιστροφής των Παπικών στην Εκκλησία. Ο τίτλος τίποτε άλλο δεν φανερώνει, εκτός από το Παπικό εξουσιαστικό παραλήρημα. Φανερώνει επιπλέον τη συγκέντρωση εξουσιών στον Πάπα. Αυτό εξάλλου καταδεικνύει και  αυτό που αναφέρεται στη λεγόμενη «Κατήχηση της Καθολικής Εκκλησίας» (Catechismo della Chiessa Cattolica), των Παπικών, στο εδάφιο 837 γίνεται αναφορά στην ‘’εκκλησία’’ που την ‘’κυβερνά’’ ο Ανώτατος Ποντίφηκας και οι ‘’επίσκοποι’’. Το ‘’Ανώτατος‘’ μεθερμηνεύει παράλληλα και την εξουσιαστική και  αντιεκκλησιατική στρέβλωση του παπικού πρωτείου εξουσίας.

Σπεύδουν κάποιοι να υπερασπιστούν την κανονικότητα των παπικών ‘’επισκόπων’’, ως εχόντων αποστολική διαδοχή, τη στιγμή που ο Παπισμός κατ’ ουσία τη μόνη αποστολική διαδοχή που παραδέχεται είναι αυτή του Πάπα. (Διάταγμα του Πίου Χ- Pii X, Decretum ‘’Lamentabii’’, 50. Actae Sanctae Sedis, 40, 476). «Οι εξουσίες οι οποίες ανήκαν στους Αποστόλους χάθηκαν μαζί τους και γι’ αυτό δεν περιήλθαν στους διαδόχους τους στο επισκοπικό αξίωμα. Μόνο η εξουσία  του Αποστόλου Πέτρου, κάτω από την οποία βρίσκονται όλες οι άλλες, μεταβιβάσθηκε στους διαδόχους του στον παπισμό» (απόσπασμα από το Devoti, Institutiones Canonicae, Prolegom., κεφ. 2)**.

Τόση επιμονή, τόση απαξίωση προς αδελφούς Ορθόδοξους, τόσο ‘’πλούσιο’’ υβρεολόγιο γι’ αυτούς που Ορθοδόξως επιμένουν στην αυτοσυνειδησία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ότι δηλαδή αυτή αποτελεί τη Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, τη στιγμή που οι Παπικοί κατ’ ουσία μια μόνο αποστολική διαδοχή δέχονται και την Ορθόδοξη Εκκλησιά βλασφήμως τη θεωρούν ‘’ελλειμματική’’. Τόσο πάθος και εμμονή τη στιγμή που οι Παπικοί κατ’ ουσία θεωρούν ότι «οι υπόλοιποι επίσκοποι δεν διαδέχονται στην κυριολεξία τους Αποστόλους, επειδή εκείνοι ήταν απλοί εξουσιοδοτημένοι ποιμένες, των οποίων διάδοχος δεν μπορεί να υπάρξει» (‘’Bellarminus, De Pontifice Romano, Liber IV, 24 και 25 και liber 1,9’’)**.

Ενώ για όσους προβαίνουν σε σχίσμα από την Εκκλησία μας, αντί του χαρακτηρισμού μη κανονικός επίσκοπος, προτιμούν τον όρο ψευδεπίσκοπος, για τους αιρετικούς παπικούς δεν δέχονται καμιά αμφισβήτηση της κανονικότητας των.

«Υπάρχει μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα στην διαδοχή του Αποστόλου Πέτρου και στη διαδοχή οποιουδήποτε άλλου Αποστόλου. Ο ρωμαίος Ποντίφηκας διαδέχεται τον Πέτρο ως νόμιμος ποιμένας ολόκληρης της Εκκλησίας και, κατά συνέπεια, έχει όλες τις εξουσίες που προέρχονται από Εκείνον από τον οποίον ο Πέτρος τις παρέλαβε. Ενώ οι υπόλοιποι επίσκοποι δεν διαδέχονται στην κυριολεξία τους Αποστόλους, επειδή εκείνοι ήταν απλοί εξουσιοδοτημένοι ποιμένες, των οποίων διάδοχος δεν μπορεί να υπάρξει» (Bellarminus, De Pontifice Romano, Liber IV, 24 και 25 και liber 1,9)**. Αυτές οι αναφορές  δεν τους προβληματίζουν;

Η εξουσιαστική έξαρση ότι «η δικαιοδοσία των επισκόπων πηγάζει κατ’ ευθείαν και αμέσως από τον Πάπα» (Bellarminus, De Pontifice Romano, Liber IV, 24 και 25 και liber 1,9)**, τους αφήνει αδιάφορους; Ο Άγιος Πορφύριος αναφέρει πως «είναι φως φανάρι ότι τον ενδιαφέρει να αναγνωρίσουν οι Ορθόδοξοι κεφαλήν τον Πάπα και τίποτε περισσότερο».

Ο μακαριστός Επίσκοπος Ναζιανζού Παύλος Μπαγιεστέρ στο σύγγραμμά του «Η μεταστροφή μου στην Ορθοδοξία», αναφέρει ότι «η σημασία και ο ρόλος των επισκόπων στην ρωμαϊκή Εκκλησία συνίστατο στο να κατέχουν θέση απλού υφισταμένου, εκπροσώπου της παπικής εξουσίας, διεσπαρμένοι σε κάθε γωνιά του κόσμου. Στην εξουσία αυτήν υποτάσσονται το ίδιο όπως και οι απλοί πιστοί»**.  

Κάθετι που αναιρεί την κακοδοξία του Παπικού εξουσιαστικού πρωτείου σκοπίμως οι Παπικοί το παραγνωρίζουν. Όπως για παράδειγμα τον λόγο του Αποστόλου Παύλου, «Λογίζομαι γαρ μηδέν υστερηκέναι των υπερλίαν αποστόλων» (Β΄ Κορ. 11,5).

Τόσο πάθος και εμμονή, τη στιγμή που οι Παπικοί κατ’ ουσία θεωρούν ότι «οι υπόλοιποι επίσκοποι δεν διαδέχονται στην κυριολεξία τους Αποστόλους, επειδή εκείνοι ήταν απλοί εξουσιοδοτημένοι ποιμένες, των οποίων διάδοχος δεν μπορεί να υπάρξει». Τόσο πάθος και εμμονή τη στιγμή που κατ’ ουσία τη μόνη αποστολική διαδοχή που παραδέχονται είναι αυτή του Πάπα; Τόσες ύβρεις για την προστασία του Παπισμού ως κανονικής εκκλησίας, τη στιγμή που οι Παπικοί θεωρούν την Ορθόδοξη Εκκλησία βλασφήμως ως ‘’ελλειμματική Εκκλησία’’;

*O τίτλος είναι παρμένος από το ‘’Bellarminus, De Pontifice Romano, Liber IV, 24 και 25 και liber 1,9’’

**Οι αναφερόμενες πληροφορίες που αφορούν τον μακαριστό Επίσκοπο Ναζιανζού Παύλο Μπαγιεστέρ, έχουν παρθεί από το βιβλίο του «Η επιστροφή μου στην Ορθοδοξία», (Έκδοσις Ιεράς Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Μαχαιρά - 2009).