ΛΙΑΝ ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΠΑΠΙΚΩΝ

ΛΙΑΝ ΑΝΗΣΥΧΗΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΠΑΠΙΚΩΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση είδαμε το βίντεο και το σχετικό ρεπορτάζ αναφορικά με τις πρόσφατες εξελίξεις στο διάλογο Ορθοδόξων και Παπικών.

Πρόκειται για εξαιρετικά ανησυχητική εξέλιξη. Οι Οικουμενιστές κάτω από τη μύτη μας προχωρούν στην αποδοχή εγγράφων που οδηγούν σε ένωση της Ορθοδοξίας με τον Παπισμό με τρόπο που εξυπηρετεί τα παπικά σχέδια, όπως τα νομολόγησε η Β΄ Βατικάνεια Σύνοδος. Επαναλαμβάνεται, δηλαδή, το σκηνικό των προσυνοδικών Διασκέψεων που κατέληξαν στη Σύνοδο της Κρήτης. Οι οικουμενιστές ιεράρχες που εκπροσωπούσαν τις Ορθόδοξες Εκκλησίες και ανήκαν στο στενό κύκλο του Σεβ. Περγάμου, ετοίμαζαν κακόδοξα έγγραφα εν αγνοία των Συνόδων και τα σέρβιραν στους Προκαθήμενους για υπογραφή.

Πρέπει να παρακολουθούμε άγρυπνοι τις εξελίξεις. Παράλληλα -το πιο σημαντικό- είναι να αλλάξει η ατζέντα του διαλόγου. Η Ορθοδοξία δεν μπορεί να συζητά ούτε για το πρωτείο, ούτε για τα άλλα δόγματα μόνον υπό το φως τη Α΄ χιλιετίας λές και η ζωή και η Παράδοση της Ορθοδοξίας τερματίζεται το 1054 μ. Χ..

Το ότι η Εκκλησία της Ρωσίας δέχτηκε το έγγραφο καθόλου δεν μας ξενίζει. Αντίθετα με ότι λέγει ο Αντρέα Παλμιέρι έχουμε τη σαφή πεποίθηση, που στηρίζεται σε ατράνταχτα επιχειρήματα και αδιαμφισβήτητα γεγονότα, ότι η Εκκλησία της Ρωσίας κάθε άλλο παρά αντιοικουμενιστική είναι. Ένα μόνο θα αναφέρουμε εδώ. Αναγνωρίζει έγκυρη ιερωσύνη στους Παπικούς και δεν αναμυρώνει -πολλώ μάλλον δεν αναβαπτίζει- τους Παπικούς όταν προσέρχονται στην Ορθοδοξία!

Αυτό που εκπλήσσει είναι η στάση της Εκκλησίας της Γεωργίας, η οποία βεβαίως είναι παραδοσιακή Εκκλησία. Φαίνεται, όμως, ότι δεν έχει σπουδαίους θεολόγους στους κόλπους της, με αποτέλεσμα να υπογράφει πολλές φορές κείμενα που δεν την εκφράζουν και που δεν είναι ορθόδοξα όπως συνέβηκε στις Προσυνοδικές Διασκέψεις. Το παρήγορο είναι ότι οι Γεωργιανοί ιεράρχες έχουν την ταπείνωση να αναγνωρίζουν τα λάθη τους και να αναθεωρούν λανθασμένες αποφάσεις που έλαβαν όπως συνέβηκε με την τελική θέση τους για τη Σύνοδο της Κρήτης.

Ευτυχώς που το κείμενο αυτό δεν είναι οριστικό και έτσι υπάρχουν περιθώρια αναθεώρησής του.