ΟΙ ΧΑΡΙΕΝΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΚΚΙΝΤΖΙ ΠΡΟΣΚΡΟΥΟΥΝ ΣΤΗ ΣΚΛΗΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΟΙ ΧΑΡΙΕΝΤΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ ΜΕ ΤΟΝ ΑΚΚΙΝΤΖΙ ΠΡΟΣΚΡΟΥΟΥΝ ΣΤΗ ΣΚΛΗΡΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Έχουμε κυριολεκτικά αηδιάσει με τις συνεχείς και προκλητικές ενέργειες του Προέδρου Αναστασιάδη, δυστυχώς και εκκλησιαστικών παραγόντων, άλλων θεσμών και επιφανών προσώπων, που ανέλαβαν τον άχαρι ρόλο του επαναπροσεγγιστή με τους καταχτητές μας.

Κοινοί περίπατοι του Προέδρου Αναστασιάδη με τον κατοχικό ηγέτη, κοινή παρουσία τους σε θεατρικές παραστάσεις, όχι μόνον στην ελεύθερη αλλά και στην κατεχόμενη Κύπρο, κοινά συμπόσια και δείπνα με θερμές χειραψίες και πλατιά χαμόγελα που θυμίζουν αυτούς που διαφημίζουν την οδοντόκρεμα Kolynos. 

Την ίδια ώρα, όμως, στις συνομιλίες κατέστη σαφές ότι ο “διαλλακτικός” Ακκιντζί ζητά παραμονή των εποίκων, παραμονή της συνθήκης εγγυήσεως και συμμαχίας που επιτρέπουν στην Τουρκία να επέμβει στην Κύπρο και παρουσία Τουρκικού στρατιωτικού αποσπάσματος, εκ περιτροπής προεδρία, κατοχύρωση των περιουσιακών “δικαιωμάτων” των εποίκων και των Τουρκοκυπρίων που κατέχουν τα σπίτια των Ελληνοκυπρίων κτλ..

Σε τι διαφέρουν οι θέσεις του Ακκιντζί από τις θέσεις του Έρογλου και από τις θέσεις του Ντενκτάς ή του Ερντογάν;

Προφανώς σε τίποτα.

Η διαφορά έγκειται μόνον στα χαμόγελα, στις δημόσιες σχέσεις και στην τακτική.

Τι θα συμβεί, λοιπόν, στο τέλος;

Υπάρχουν δύο ενδεχόμενα.

1.) Να υποχωρήσουμε κατά κράτος και να δεχτούμε τις απαιτήσεις της Άγκυρας, και 

2.) Να μην υπάρξει κατάληξη των συνομιλιών και οι Τούρκοι να τσεπώσουν όλες τις υποχωρήσεις που κάναμε στο μεταξύ και να ζητήσουν -κατά την πάγια τακτική τους- πολύ περισσότερα στο μέλλον.

Ταυτόχρονα οι Τούρκοι κατόρθωσαν να  εμπεδώσουν την εικόνα των διαλλακτικών και μετριοπαθών, όχι επειδή έκαναν οποιανδήποτε υποχώρηση, αλλά επειδή σκόρπισαν χαμόγελα και χειραψίες.