ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΣ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ κ. ΛΕΩΝ ΜΠΡΑΝΓΚ ΓΙΑ ΤΗ ΦΕΡΕΓΓΥΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

ΑΥΘΑΙΡΕΤΕΣ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ κ. ΛΕΩΝ ΜΠΡΑΝΓΚ ΓΙΑ ΤΗ ΦΕΡΕΓΓΥΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Γράφει ο κ. Λέων Μπρανγκ στο περιοδικό “Ενοριακή Ευλογία”:

“Η Αὐτοκέφαλη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἐκείνη ποὺ κυρίως προβάλλει ἀντίσταση στὸ κῦμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ἡ δική μας Βάπτιση καὶ πολλὲς ἄλλες ποὺ προηγήθηκαν καὶ ἀκολούθησαν φανερώνουν τὴν συνέπεια τῆς Θεολογίας καὶ Ἐκκλησιολογίας ποὺ πρεσβεύεται μέχρι σήμερα στὸν ἱστορικὸ αὐτὸ τόπο. Πάντοτε ἡ Ἐκκλησία μας, παράλληλα μὲ τὴν «κατ’ οἰκονομίαν» ὑποδοχὴ τῶν αἱρετικῶν μὲ τὸ Ἅγιο Χρῖσμα – μὲ τὴν προϋπόθεση, βέβαια, τοῦ σωστοῦ τύπου τοῦ Βαπτίσματος στὴν αἵρεση – ἐφάρμοζε καὶ τὴν «κατ’ ἀκρίβειαν» ὑποδοχὴ τῶν αἱρετικῶν μὲ τὸ Ἅγιο Βάπτισμα, δηλώνοντας μὲ αὐτό, ὅτι στὴν αἵρεση δὲν ὑπάρχουν καὶ δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρχουν Μυστήρια, ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει Ἐκκλησία.

Ὁ μακαριστὸς Ἀρχιεπίσκοπος Σεραφεὶμ ἐξέφρασε αὐτὴ τὴν πεποίθηση καὶ γιὰ τὴν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ. Ἄλλωστε ὁ ἴδιος δημοσίως εἶχε θέσει τὸ ρητορικὸ ἐρώτημα στοὺς Καθηγητὲς τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν: «Εἶναι Ἐκκλησία τὸ Βατικανό;».

Ἀλλὰ καὶ ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμος ἀσφαλῶς συμμερίζεται αὐτὴ τὴν πεποίθηση. Ἤμουν παρών, ὅταν ὡς Μητροπολίτης Θηβῶν καὶ Λεβαδείας βάπτισε στὶς 5.1.1986 στὴν Ἱερὰ Μονὴ Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Σαγματᾶ τὸν πρώην παπικὸ μοναχὸ καὶ φίλο μου Μιχαὴλ Chronz. Ἀνάδοχος στὴν Βάπτιση αὐτὴ ἦταν ὁ τότε Ἀρχιμανδρίτης καὶ νῦν Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ἰλίου, Ἀχαρνῶν καὶ Πετρουπόλεως κ. Ἀθηναγόρας.

Αὐτὴ ἡ ξεκάθαρη καὶ συνεπὴς στάση Ἱεραρχῶν καὶ μιᾶς μεγάλης μερίδος τοῦ Κλήρου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μᾶς δίνει ἐλπίδες γιὰ τὴν μελλοντικὴ πορεία τῆς Ἐκκλησίας μας.”

Πολύ λανθασμένες οι θέσεις του κ. Λέων Μπρανγκ για την πιστότητα της Εκκλησίας της Ελλάδος στο θέμα του Οικουμενισμού.

Για κάποιο λόγο που αγνοώ ο κ. Μπρανγκ παραγνωρίζει ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος διατηρεί απαράδεκτες σχέσεις με τους μονοφυσίτες, ενώ ο Σεβ. Μητροπολίτης Ιλίου κ. Αθηναγόρας διοργάνωσε οικουμενιστικό εσπερινό με τη συμμετοχή καρδιναλίων στη μητρόπολή του κατά τον οποίο εξανάγκασε τους ιερείς του να παρεβρεθούν.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος επίσης είναι  υπεύθυνος επειδή στους διαλόγους και στην Πανορθόδοξη Σύνοδο η Εκκλησία της Ελλάδος αντιπροσωπεύεται από τους ελάχιστους οικουμενιστές ιεράρχες της και όχι από παραδοσιακούς Μητροπολίτες πολλοί από τους οποίους μάλιστα είναι ιδιαίτερα καταρτισμένοι σε θεολογικά θέματα. 

Ο ίδιος Αρχιεπίσκοπος κατόρθωσε με τη συνδρομή του Σεβ. Μεσσηνίας να αχρηστέψει την απόφαση της ιστορικής συνεδρίας της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος τον Οκτώβριο του 2009. 

Επίσης φρόντισε να αχρηστευθεί η πρωτοβουλία του Αγίου Ναυπάκτου που στόχευε να ληφθεί απόφαση με την οποία να αναγνωρίζονται ως οικουμενικές η σύνοδος που δικαίωσε τον Μέγα Φώτιο και οι Σύνοδοι που δικαίωσαν τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά, ενώ είμαστε βέβαιοι ότι ο κ. Λέων Μπρανγκ δεν αγνοεί ότι η Εκκλησία της Ελλάδος ήταν και είναι επί Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ και επί Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου -πολλώ μάλλον επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου- ισότιμο μέλος του ΠΣΕ.

Αντίθετα με τους ισχυρισμούς του κ. Μπρανγκ οι φερέγγυες Oρθόδοξες Εκκλησίες για θέματα οικουμενισμού είναι η Εκκλησία της Βουλγαρίας και η Εκκλησία της Γεωργίας, οι οποίες απεχώρησαν από το ΠΣΕ και τηρούν πολύ επιφυλακτική στάση για το θέμα των διαλόγων αλλά και για τη θεματολογία της μέλλουσας να συνέλθει Πανορθόδοξης Συνόδου.

Οι προσωπικές του εμπειρίες από τη βάφτιση ελάχιστων Παπικών που προσήλθαν στην Ορθοδοξία αποτελούν πολύ μεμονωμένα γεγονότα για να επιτρέπουν στον κ. Μπρανγκ ή σε οποιονδήποτε άλλο να εξάγει τόσον αντιρεαλιστικά συμπεράσματα για τη φερεγγυότητα της Εκκλησίας της Ελλάδος σε θέματα Οικουμενισμού.