ΤOY AΣΩΤΟΥ
Του κ. Στέλιου Παπαντωνίου
=====
Ω, πόσων αγαθών ο άθλιος
Εμαυτόν εστέρησα.
Δεν είναι μόνο η σοφή παραβολή
Η παραστατικότητα της αφήγησης
Μπροστά μας κάθε χρόνο να συστεγάζεται με τους χοίρους
Να συντρώγει τα βαλανίδια
Κι ύστερα να επιστρέφει στις πατρικές αγκάλες.
Ο μόσχος ο σιτευτός είναι μια μεγάλη σφραγίδα
Στην ψυχή των χριστιανών
Από την παιδική μας ηλικία
Μια τεράστια χαρά που απλώνεται στο χωριό, στην ενορία
Και προσκαλεί στο δείπνο.
Ο αδελφός πάντα σε παρένθεση,
Δευτεραγωνιστής, κομπάρσος.
Δεν είναι μόνο η παραβολή.
Είναι του εσπερινού τα τροπάρια και το δοξαστικό εκείνο
Μελωδίες του Βυζαντίου γονατίζουν την ψυχή
Στεναγμοί και θλίψεις, βαθιές χαρακιές.
Η σοφία των Πατέρων της Εκκλησίας μεταγγίζεται με το λόγο
Τη μουσική, τη ζωγραφία
Το κλίμα της συγχώρεσης, της άφεσης,
Της Πατρικής αγκάλης.
Ω πόσων αγαθών εμαυτόν εστέρησα!
ΠΗΓΗ:
No comments:
Post a Comment