ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ Ο ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ

ΑΓΙΟΣ ΙΣΙΔΩΡΟΣ Ο ΠΗΛΟΥΣΙΩΤΗΣ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Στις 4 Φεβρουαρίου η Εκκλησία προβάλλει ενώπιόν μας τον Αγιο Ισίδωρο τον Πηλουσιώτη. Γεννήθηκε ο άνθρωπος του Θεού στα 360 στη μεγάλη πόλη της Αλεξάνδρειας, από γονιούς ευσεβείς. 

Χρημάτισε μαθητής του ιερού Χρυσοστόμου. Μορφώθηκε στην Αλεξάνδρεια και δίδαξε τα ιερά γράμματα. Επιδιώκοντας να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στο Θεό εγκατέλειψε την πόλη και κατέφυγε στο όρος του Πηλουσίου. Μιλάμε για την περιοχή της σημερινής αιγυπτιακής πόλεως Ελ Αρίς, που βρίσκεται στις μεσογειακές ακτές της χερσονήσου τού Σινά. Εκεί ο Ισίδωρος έγινε μοναχός. Κατέστη διάσημος για την αρετή του, τη σοφία και την ασκητική του αγωγή. Υπήρξε παράδειγμα μοναχού και πολλοί άνθρωποι, κληρικοί και λαϊκοί, κατέφευγαν κοντά του για τη λύση των ποικίλων απορίων και προβλημάτων που τους απασχολούσαν. Λέγεται ότι έγραψε περί τις τέσσερις χιλιάδες επιστολές στις οποίες αποκαλύπτεται η άνωθεν σοφία με την οποία ήταν προικισμένος (Patrologia Greca 78, 177-1647). 

Αφοβος ο Οσιος, με παρρησία σαν τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, έλεγχε τους παρεκτρεπόμενους με βάση, όχι νόμους και εντάλματα ανθρώπων, αλλά το ιερό ευαγγέλιο. Από την άλλη φώτιζε με τις διδαχές του, νουθετούσε τους βασιλιάδες, υπενθυμίζοντάς τους τα καθήκοντά τους. Δεν παρέλειπε να στηρίζει τους κλονιζόμενους και να τους οδηγεί «εις νομάς σωτηρίους». Εγκατέλειψε τον κόσμο στα 440 για να πορευτεί «αγαλλομένω ποδί» στην Ανω Ιερουσαλήμ, τη Βασιλεία των ουρανών. Από την άνωθεν σοφίαν με την οποία ο καλός Θεός προικισε τον εν Αγίοις Ισίδωρον τον Πηλουσιώτη παίρνουμε ένα μόνο δίδαγμά του, που αφορά τους σαρκικούς πειρασμούς. Ο λόγος του είναι σαφής και κρυστάλλινης διαύγειας. "Ει ερών μη όρα» δηλώνει εμφαντικά και “ει ορών μη έρα». Με ωμή ειλικρίνεια μας φανερώνει τα πράγματα, λέγοντάς μας να είμαστε προσεκτικοί και να μη νομίζουμε ότι είμαστε υπεράνω των πειρασμών. Μας προσγειώνει λέγοντας μας, ότι μας διαφεύγει ότι «έγκειται η διάνοια του ανθρώπου επί τα πονηρα εκ νεότητος αυτού». Εμείς οι άνθρωποι θέτουμε τον εαυτό μας σε πειρασμό με  την αδιαφορία μας να ελέγχουμε το βλέμμα μας. Όμως μέσα μας ο παλαιός άνθρωπος ενεδρεύει και μαζεύει υλικό για να μας ρίξει στην αμαρτία. Ο Αγιος, ξέροντας την αλήθεια αυτή, δηλωνει σ΄αυτόν που επιδιώκει την αγνότητα, ότι αυτή ξεκινάει από την ταπεινή απόψη ότι είμαστε αδύναμοι κι επιρεπείς στην σαρκική αμαρτία. Αν θέλουμε λοιπόν, ν’ ασχοληθούμε στα σοβαρά με την καταπολέμησή της πρέπει να μην τροφοδοτούμε την φωτιά με ξύλα. Ο Αγιος μας παροτρύνει να μην έχουμε την πεποίθηση πως δεν μας πιάνουν τα βέλη του πονηρού τα καθ’ ημών δολίως κινούμενα. 

Την σήμερον ημέρα, που ο σατανάς έχει βγει από το καβούκι του, κατά τον Αγιο Κοσμά τον Αιτωλό, η ρήση αυτή του Αγίου Ισιδωρου είναι κάτι περισσότερο από επίκαιρη. Είμαστε άραγε μεγαλύτερης αγιότητος από τον Αγιο Ισίδωρο κι εκθέτουμε τον εαυτό μας σε θανάσιμο κίνδυνο με όλ’ αυτά που βλέπουμε; Μακάρι οι πρεσβείες του Αγίου να ενισχύουν όλους αυτούς που αγωνίζονται να κρατηθούν μακριά από τη σαρκική αμαρτία.