«ΤΟ ΤΡΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ…» Δ΄

«ΤΟ ΤΡΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ…»

Δ΄

Του π. Θεόδωρου Ζήση

=====

3. Ἡ συμφωνία ἀρχιεπισκόπου καὶ πρωθυπουργοῦ γιὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ περιουσία καὶ τὴν μισθοδοσία τῶν κληρικῶν

Θὰ ἐπαναληφθεῖ ἆραγε τὸ ἴδιο γιὰ τρίτη φορὰ καὶ μὲ τὸ ἀνακῦψαν θέμα ἀπὸ τὴν συμφωνία μεταξὺ τοῦ ἀρχιεπισκόπου Ἱερωνύμου καὶ τοῦ πρωθυπουργοῦ Τσίπρα γιὰ τὴν ἐκκλησιαστικὴ περιουσία καὶ τὴν μισθοδοσία τῶν κληρικῶν, ἡ ὁποία προκάλεσε γιενικευμένη ἀντίδραση τῶν Ἱεραρχῶν, πρὸς τιμήν τους, καὶ δικαιολογημένη ἐπανάσταση καὶ ἐξέγερση τῶν κληρικῶν-ἐφημερίων, οἱ ὁποῖοι ἐκδιώκονται ἀπὸ τὸ ἑνιαῖο μισθολόγιο τοῦ Δημοσίου σὲ ἕνα ἀβέβαιο καὶ ἀπροσδιόριστο μισθολογικὸ καὶ συνταξιοδοτικὸ καθεστώς, γιὰ ἐξυπηρέτηση κομματικῶν προεκλογικῶν στόχων; 

Οἱ πρῶτες ἐκρηκτικὲς καὶ σεισμικὲς ἀντιδράσεις ἀνάγκασαν τὸν ἀρχιεπίσκοπο νὰ ὑποχωρήσει καὶ νὰ ἰσχυρισθεῖ ὅτι δὲν πρόκειται γιὰ τελικὴ συμφωνία ἀλλὰ γιά «πρόθεση συμφωνίας», ἡ ὁποία θὰ ἔλθει στὴν Ἱεραρχία, ὥστε ἐκεῖ νὰ ὁριστικοποιηθεῖ. Καὶ συνῆλθε ὄντως ἡ Ἱεραρχία τὴν περασμένη Παρασκευή, 16 Νοεμβρίου, ἐκτάκτως, ὅπου ὁ ἀρχιεπίσκοπος εἰσέπραξε τὴν κατακραυγὴ τοῦ σώματος, διότι ἐν ἀγνοίᾳ ὅλων καὶ ἐν κρυπτῷ προέβη στὴν σύναψη μιᾶς ἐπιζήμιας γιὰ τὴν Ἐκκλησία συμφωνίας, ἑτεροβαροῦς, πρὸς ὄφελος τοῦ Κράτους. 

Ἡ ἱεραρχία οὐσιαστικῶς ἀκύρωσε τὴν συμφωνία, ἡ ὁποία ὅριζε ὅτι γιὰ νὰ ἔχει ἰσχύ, πρέπει νὰ τηρηθοῦν ὅλοι οἱ ὅροι της, καὶ ἑπομένως, ἀφοῦ ἕνας ἐκ τῶν βασικῶν ὅρων της, ἡ ἔξωση τῶν κληρικῶν ἀπὸ τὸ ἑνιαῖο μισθολόγιο δὲν γίνεται δεκτὸς ἀπὸ τὴ μία πλευρά, καταπίπτει ὅλη ἡ συμφωνία. 

Ὅριζε τὸ ἀκροτελεύτιο, ὑπ᾽ ἀριθμ. 15, σημεῖο τῆς συμφωνίας: «Οἱ παραπάνω δεσμεύσεις τῶν δύο μερῶν θὰ ἰσχύουν ὑπὸ τὴν προϋπόθεση τήρησης τῆς συμφωνίας στὸ σύνολό της». Στὸ σημεῖο τρία (3) διελάμβανε ἡ συμφωνία τὴν πρωτοφανῆ στὴν ἱστορία τῶν ἐργασιακῶν σχέσεων ρύθμιση, ποὺ ἀφοροῦσε δέκα χιλιάδες κληρικούς: «Τὸ Ἑλληνικὸ Δημόσιο καὶ ἡ Ἐκκλησία ἀναγνωρίζουν ὅτι οἱ κληρικοὶ δὲν θὰ νοοῦνται στὸ ἑξῆς ὡς δημόσιοι ὑπάλληλοι καὶ ὡς ἐκ τούτου διαγράφονται ἀπὸ τὴν Ἑνιαία Ἀρχὴ Πληρωμῶν». 

Ἡ Ἱεραρχία ἔκρινε ὀρθῶς ὅτι τὸ πιὸ κρίσιμο σημεῖο τῆς «συμφωνίας», τὸ μεῖζον, ἦταν ἡ μισθοδοσία τῶν κληρικῶν, γι᾽ αὐτὸ καὶ μόνον αὐτὸ ἔκρινε ὅτι ἦταν ἐκτὸς συζητήσεως, ἦταν κόκκινη γραμμὴ γιὰ τὴν Ἐκκλησία, καὶ τὸ ἔθεσε ἐκτὸς πλαισίου διαβούλευσης καὶ διαλόγου, ὄρθωσε τεῖχος στὴν ἐπιχειρούμενη «καταδολίευση» καί «παγίδευση» τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως χαρακτήρισε ἐπιτυχῶς τὶς ἐπιδιώξεις τῶν κυβερνώντων ὁ μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ. 

Ἀπὸ τὰ τρία σημεῖα τῶν ἀποφάσεων τῆς Ἱεραρχίας τὰ δύο πρῶτα δίνουν χρόνο στὸν ἀρχιεπίσκοπο καὶ στὴν κυβέρνηση νὰ συνεχίσουν τὸν διάλογο, τώρα βέβαια ὄχι ἐν κρυπτῷ καὶ πίσω ἀπὸ τὶς πλάτες τους, ἀλλὰ μὲ ἐπιτροπὲς ἱεραρχῶν, ἐμπειρογνωμόνων καὶ τῶν ἴδιων τῶν διωκομένων ἐφημερίων, καὶ πέραν αὐτῶν ὑπὸ τὴν αἵρεση καὶ ἔγκριση καὶ πάλιν τῆς ἱεραρχίας. Ἑπομένως φαίνεται κατ᾽ ἀρχὴν νὰ ἀποκλείεται ὁ αἰφνιδιασμός, ὅπως ἐπιχειρήθηκε μὲ τὴν συμφωνία, ποὺ ἐπὶ πολλὰ ἔτη κρατιόταν μυστικὴ καὶ ἑπτασφράγιστη, ὅπως ἡ ἴδια παραδέχεται: «Μετὰ ἀπὸ ἕναν πολυετῆ καὶ εἰλικρινῆ διάλογο μεταξὺ Πολιτείας καὶ Ἐκκλησίας, κ.τ.λ.». 

Πάντως τὸ σημεῖο τρία (3) τῶν ἀποφάσεων τῆς Ἱεραρχίας, τεθὲν ἐκτὸς διαλόγου καὶ διαπραγμάτευσης, φαίνεται νὰ βάζει ταφόπλακα στὴν συνολικὴ συμφωνία ἀρχιεπισκόπου καὶ πρωθυπουργοῦ. Λέγει τὸ κείμενο ὅτι ἡ Ἱεραρχία ἀποφασίζει: «1..2..3. Νὰ ἐμμείνει στὸ ὑφιστάμενο καθεστὼς μισθοδοσίας τῶν Κληρικῶν καὶ τῶν λαϊκῶν ὑπαλλήλων τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος».

(Συνεχίζεται)