ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΠΙΣΙΔΙΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΦΟΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΜΙΝΣΚ

Ο σεβάσμιος πολιός ιεράρχης Πισιδίας Σωτήριος βάζει τα πράγματα στην θέση τους.

Εθνοφυλετιστές είναι όσοι προσπαθούν να διδάξουν απείθεια στον τοπικό ιεράρχη και προτρέπουν το ποίμνιο μια επισκοπής να διακόψει την σχέση του με τον οικείο επίσκοπο και να δεθεί πνευματικά με μια υπερόριο Εκκλησία με φυλετικά κριτήρια.

Στην προκειμένη περίπτωση αναφέρεται φυσικά στην επαίσχυντη απόφαση της Συνόδου του Μίνσκ, που αφόρισε, όχι μόνον τον Οικουμενικό Πατριάχη και τους ιεράρχες του Οικουμενικού Θρόνου, αλλά και όλους τους πιστούς (κληρικούς, μοναχούς και λαικούς) του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΠΙΣΙΔΙΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΦΟΡΙΣΜΟ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ ΜΙΝΣΚ 

=====

Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές εν Κυρίω,

Προσπαθώντας να ανταποκριθώ στα καθήκοντά μου ως Επίσκοπός σας και πνευματικός πατέρας σας, έχω υποχρέωση, εκτός των άλλων, να επαγρυπνώ για την ενότητα του ποιμνίου, που μου εμπιστεύτηκε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός διά της Μητρός Εκκλησίας, καθώς και για την εν ειρήνη πνευματική προαγωγή του.

Επειδή μερικοί από σας από άγνοια της εκκλησιαστικής τάξεως, έχουν θορυβηθεί και δερωτώνται αν οι πρόσφατες αποφάσεις του Πατριαρχείου Μόσχας ισχύουν και γι' αυτούς, που διαβιούν στα όρια της Ατταλείας, και αποτελούν ποίμνιον της Ιεράς Μητροπόλεως Πισιδίας-Εξαρχίας Ατταλείας, υπαγομένης εκκλησιαστικώς στο Οικουμενικόν Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως, απευθύνω προς όλους το εγκύκλιον αυτό Γράμμα.

Ο Απόστολος Παύλος γράφει ότι μέσα στην Εκκλησία του Χριστού δεν υπάρχουν φυλετικές διαφορές: "οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδέ Ἕλλην...πάντες γάρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ" (Γαλ.3,28).

Από τους Αποστολικούς χρόνους οι βαπτισμένοι χριστιανοί σε κάθε τόπο συγκροτούσαν την τοπική τους Εκκλησία.

Για τη διαποίμανση τών πιστών, την τέλεση των Ιερών Μυστηρίων της Εκκλησίας (θεία Ευχαριστία κλπ.) και για την εξασφάλιση της ενότητας της τοπικής Εκκλησίας σε κάθε πόλη οι Απόστολοι χειροτονούσαν και τοποθετούσαν έναν Επίσκοπο.

Ο κάθε Επίσκοπος έχει την απόλυτη ευθύνη για την διαποίμανση των πιστών της Επισκοπής του και κανένας άλλος. Όποιος και άν είναι αυτός, δεν έχει δικαίωμα να επεμβαίνει στα εσωτερικά θέματα άλλης Επισκοπής, εν αγνοία του οικείου Επισκόπου· π.χ. δεν μπορεί κανείς Επίσκοπος, Μητροπολίτης, Πατριάρχης να μεταβεί σε άλλη Επισκοπή να τελέσει θεία Λειτουργία ή ότιδήποτε άλλο εν αγνοία του οικείου Επισκόπου.

Ούτε Ομιλία μπορεί να κάνει προς τους πιστούς ή να τους δώσει πνευματικές ή άλλου είδους κατευθύνσεις, εν αγνοία του οικείου Επισκόπου. Το ίδιο ισχύει και για τους Ιερείς, Διακόνους, Αναγνώστες, Ιεροψάλτες.

Επομένως δεν είναι υποχρεωμένοι ούτε οι Κληρικοί ούτε οι λαϊκοί να δέχονται εντολές από άλλους Επισκόπους, Μητροπολίτες ή Πατριάρχες, παρά μόνον μέσω του Επισκόπου-Μητροπολίτη τους.

Αυτή την τάξη τηρεί η Μία Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία, βάσει των αποφάσεων των Οικουμενικών Συνόδων και έτσι διατηρείται ενωμένη.

Επομένως, αγαπητά μου πνευματικά παιδιά, σε ΣΑΣ που ανήκετε στο ποίμνιο της Ιεράς Μητροπόλεως Πισιδίας και στις Εξαρχίες της Ατταλείας και Σίδης κανείς έξωθεν Επίσκοπος, Μητροπολίτης ή Πατριάρχης δεν έχει δικαίωμα, παρακάμπτοντας τον Ποιμενάρχη Μητροπολίτη σας, να σας δώσει εντολές σε ποιούς ναούς να εκκλησιάζεστε και σε ποιούς να σας απαγορεύουν να κοινωνάτε και μάλιστα με απειλές.

Ενώπιον του Χριστού και της Μιάς Αγίας Εκκλησίας Του αυτά δεν έχουν καμμία ισχύ, και αν δεν δώσετε καμμία σημασία στις απαγορεύσεις αυτές να μήν αισθάνεσθε καμμία ενοχή.

Ενοχή πρέπει να αισθάνονται εκείνοι, (όσο υψηλά και αν είναι τα εκκλησιαστικά αξιώματα που κατέχουν) που με τις αντικανονικές ενέργειές τους επιδιώκουν με απειλές να απομακρύνουν τους πιστούς από την Εκκλησία, να διακόψουν την κοινωνία με τους Ιερείς και τον Επίσκοπό τους, ώστε ούτε να εξομολογούνται ούτε να κοινωνούν.

Αυτές οι ενέργειές τους μόνον τον Αντίχριστο, που πολεμά τον Χριστό και την Εκκλησία Του, κάνουν να χαίρεται. Όλοι οι λογικοί άνθρωποι θλίβονται βαθύτατα με τέτοιες σατανικές ενέργειες.

Αν, δε, θελήσουν να στηρίξουν την ενέργειά τους αυτή με το δικαιολογητικόν ότι απευθύνονται όχι σε όλους τους Ορθοδόξους της Ατταλείας ή άλλων περιοχών, αλλά μόνον στους ανθρώπους της φυλής τους, του δικού τους έθνους, τότε αποδεικνύονται παραβάτες Αποφάσεων Μεγάλων Ιερών Συνόδων που έχουν καταδικάσει τον εθνοφυλετισμό ως αίρεση. Κάθε Επίσκοπος μόνον εντός της Επισκοπής του έχει αρμοδιότητες.

Κανείς Επίσκοπος δεν έχει δικαίωμα να επεκτείνει την εξουσία του πέραν των τοπικών ορίων της Επισκοπής του, και να απαιτεί χριστιανοί, που ανήκουν εκκλησιαστικώς σε άλλες μακρυνές Επισκοπές, Μητροπόλεις, Πατριαρχεία να υπακούουν σε ότι τους διατάζουν μόνον και μόνον διότι ανήκουν στην ίδια φυλή.

Ειδικότερα με το θέμα του Εθνοφυλετισμού ασχολήθηκε η Μεγάλη Σύνοδος των Ορθοδόξων του έτους 1872, η οποία -με βάση το Κανονικό δίκαιο και την Παράδοση της Εκκλησίας- κατεδίκασε τον εθνοφυλετισμό, επειδή υποσκάπτει, ως αίρεση, τα εκκλησιολογικά θεμέλια της χριστιανικής πίστης [1] 

Το «φυλετικό» κριτήριο όπως αποφάσισε ρητά η Μεγάλη αυτή Σύνοδος (1872) αντιβαίνει στο πολίτευμα της Εκκλησίας, επειδή δογματικά και διοικητικά προσβάλλει την ενότητα της τοπικής Εκκλησίας. Δεδομένου ότι η τοπική Εκκλησία προσδιορίζεται με εδαφικά-γεωγραφικά κριτήρια, το «φυλετικό» κριτήριο είναι στοιχείο διχασμού, αντίθετου, επίσης, στο εκκλησιαστικό γεγονός και στη μετοχή του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας υπό του ενός Επισκόπου της κάθε Επαρχίας.

Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές εν Κυρίω, εμείς σας αγαπούμε όλους και όλες και δεχόμαστε στην Μητρόπολή μας και στους ναούς μας, που -όπως γνωρἰζετε- αποκτήσαμε με πολλές θυσίες, όλους τους Ορθοδόξους πιστούς, ανεξάρτητα σε ποιά φυλή ανήκουν.

Οι μόνοι που θα λυπούνται θα είναι οι δαίμονες και όσοι συντελούν προς τούτο εν γνώσει ή εν αγνοία.

ΠΗΓΗ:

Της Κορίνας Σαντοριναίου για την “Ρομφαία”