ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟ Ἀπόκρυψη καὶ παρερμηνεία ἐγγράφων ΙΑ΄

ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟ

Ἀπόκρυψη καὶ παρερμηνεία ἐγγράφων

ΙΑ΄

Του π. Θεόδωρου Ζήση

=====

δ) Οἱ πατριάρχες Κάλλιστος Α´ καὶ Φιλόθεος Κόκκινος ὑπὲρ τῆς ἑνιαίας Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας

Τὸν πατριάρχη Ἰσίδωρο Α´ διαδέχθηκε στὸν θρόνο ὁ τῆς αὐτῆς ἡσυχαστικῆς γραμμῆς καὶ παραδόσεως πατριάρχης Κάλλιστος Α´/1350-1353, 1355-1363). 

Ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὰ κείμενα ἡ ἀναγκαστικὴ μεταφορὰ τῆς ἕδρας τῆς μητρόπολης ἀπὸ τὸ Κίεβο στὸ Βλαδιμὴρ καὶ μετὰ στὴ Μόσχα προκάλεσε ἐσωτερικὲς διενέξεις καὶ παράπονα ἐκ μέρους τοπικῶν ἡγεμόνων, οἱ ὁποῖοι ζητοῦσαν ἀπὸ τὴν Κωνσταν­τινούπολη δημιουργία καὶ ἄλλων μητροπόλεων, γιὰ νὰ μὴ παραμένουν ἀποίμαντοι οἱ Ὀρθόδοξοι πιστοί. 

Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ὁ πατριάρχης Κάλλιστος ἐπιπλήττει τὸν ἑλληνικῆς καταγωγῆς μητροπολίτη Κιέβου Θεόγνωστο, διότι ἐγκατέλειψε ἀποίμαντες κάποιες περιοχές, μεταξὺ αὐτῶν καὶ τὸ Κίεβο, ἐνῶ ἔχει ὑπὸ τὴν δικαιοδοσία του ὅλη τὴ Ρωσία. Τοῦ γράφει ὅτι δύο ἡγεμόνες, ὁ ρήγας τῶν Λητβῶν (Λιθουανίας) καὶ ὁ ρήγας Τυφερίου (Τβέρ) Μιχαὴλ παραπονοῦνται ἐναντίον του, ὅτι δὲν ἔχει τὴν ἴδια ἀγάπη καὶ συμπεριφορὰ ἀπέναντι ὅλων τῶν ἡγεμόνων ἀλλὰ κάνει διακρίσεις. Πρέπει ὅμως νὰ γνωρίζει ὅτι χειροτονήθηκε μητροπολίτης Κιέβου καὶ πάσης Ρωσίας καὶ ὄχι μόνον ἑνὸς μέρους ἀλλὰ ὅλης τῆς Ρωσίας, ἐνῶ ἔρχονται πληροφορίες ὅτι δὲν πηγαίνει οὔτε στὸ Κίεβο οὔτε στὴν Λιθουανία, ἀλλὰ μένει σὲ ἕνα μέρος καὶ τὰ ἄλλα ἄφησε ἀποίμαντα, χωρὶς ἐπίσκεψη καὶ πατρικὴ διδασκαλία, πρᾶγμα βαρὺ καὶ ξένο πρὸς τὴν Παράδοση τῶν Ἱερῶν Κανόνων. 

Τὸ δίκαιο εἶναι νὰ ἐπιβλέπει ὁλόκληρη τὴν Ρωσία καὶ νὰ ἐπιδεικνύει πρὸς ὅλους τοὺς ἡγεμόνες ἀγάπη καὶ διάθεση πατρική. Παραθέτουμε ὁλόκληρο τὸ κείμενο:

«Ἱερώτατε μητροπολῖτα Κιέβου καὶ πάσης ῾Ρωσίας, ὑπέρτιμε, ἀγαπητέ, ἐν ἁγίῳ πνεύματι ἀδελφὲ τῆς ἡμῶν μετριότητος καὶ συλλειτουργέ, χάρις εἴη καὶ εἰρήνη παρὰ θεοῦ τῇ σῇ ἱερότητι. Τὰ γράμματά σου μετὰ τοῦ ἀνθρώπου σου τοῦ Ἀββακοὺμ ἐδεξάμην, καὶ ἐγνώρισα ἐξ αὐτῶν, ὅσα ἔγραφες καὶ ἀνέφερες· γνωστὸν δὲ ἔστω σοι, ὅτι πρὸ τούτου ᾠκονόμησα ἄνθρωπον καλὸν ἰδικόν μου, καὶ ἀπέστειλα πρὸς τὴν σὴν ἱερότητα, διότι ὁ μέγας ῥήγας Λητβῶν ἀπέστειλε πρός με γράμμα αὐτοῦ, καὶ ἔγραφε πολλά, διὰ τοῦτο ἔκρινα καλόν, καὶ ἀπέστειλα ἄνθρωπόν μου πρὸς τὴν σὴν ἱερότητα μετὰ γραμμάτων τῆς ἡμῶν μετριότητος, ἀφ᾽ ὧν μέλλεις γνωρίσειν ἀκριβῶς, ἅπερ ἔγραφεν ὁ μέγας ῥήγας Λητβῶν. Ἐξερχομένου δὲ τοῦ ἀνθρώπου μου ἦλθεν ἀπὸ τοῦ μεγάλου ῥηγὸς τοῦ Τυφερίου Μιχαὴλ καλόγηρως μετὰ γραμμάτων ἐκείνου· ἐδεξάμην οὖν τὰ γράμματα ταῦτα καὶ ἐγνώρισα, ὅσα μοι ἔγραφε, ἔγραφε δὲ καὶ αὐτὸς πολλά, πρὸς δὲ τοῖς ἄλλοις ἐζήτει, ἵνα κριθῇ καὶ μετά σοῦ, νὰ ἔλθῃ ἡ ἱερότης σου ἐνταῦθα εἰς τὴν σύνοδον, καὶ νὰ πέμψῃ καὶ ἐκεῖνος ἄρχοντάς του, νὰ γένηται κρίσις. Ἐγὼ δέ, πῶς ἦν δυνατόν, ἵνα μὴ δώσω αὐτῷ κρίσιν; διὰ τοῦτο ἔγραψα πρὸς τὴν σὴν ἱερότητα μετὰ τοῦ προρρηθέντος ἀνθρώπου, καθὼς μέλλεις γνωρίσειν ἀπὸ τῶν γραφῶν μου ἢ ἵνα ἔλθῃς σὺ ἐνταῦθα, εἴπερ ἔνι δυνατόν, ἢ πέμψῃς ἄρχοντάς σου, πέμψῃ δὲ καὶ ἐκεῖνος ἰδικούς του ἄρχοντας, καὶ γένηται ἡ κρίσις· νῦν δέ, ἐλθόντος τοῦ ἀνθρώπου σου τοῦ Ἀββακούμ, ἐγνώρισα καὶ ἀπὸ τῆς γραφῆς σου καὶ ἀπὸ τοῦ στόματος τούτου, ὅσα ἔγραφες καὶ ἐζήτεις, ἐγὼ δέ, μιμούμενος τὸν εἰρηνοποιὸν Χριστόν, γράφω καὶ παρακαλοῦμαι πρὸς σέ, ὅτι οὐδέν μοι φαίνεται καλόν, ἵνα ἔχῃς μετὰ τοῦ ῥηγὸς τοῦ Τυφερίου τοῦ Μιχαὴλ σκάνδαλα καὶ ὀχλήσεις, καὶ νὰ ἔρχεσθε εἰς κρίσιν, ἀλλὰ ὡς πατὴρ καὶ διδάσκαλος σπούδασον, ἵνα εἰρηνεύσῃς μετ᾽ αὐτοῦ, καὶ εἴπερ ἔπταισε καὶ τίποτε, σὺ ὡς πατὴρ συγχώρησον καὶ ἀνακάλεσον αὐτὸν ὡς υἱόν σου, καὶ ἔχε καὶ μετ᾽ αὐτοῦ εἰρήνην, ὥσπερ ἔχεις καὶ μετὰ τῶν ἄλλων ῥηγῶν, μέλλει δὲ νὰ ποιήσῃ καὶ αὐτὸς μετάνοιαν καὶ νὰ ζητήσῃ συγχώρησιν καθὼς ἐγὼ γράφω πρὸς αὐτόν. Τοῦτό μοι δοκεῖ καλὸν καὶ συμφέρον, καὶ οὕτω γενέσθω ἄνευ τινὸς λόγου. Εἰ δ᾽ οὐ βούλεσθε τοῦτο, ζητεῖτε δὲ κρίσιν, ἐγὼ τὴν κρίσιν οὐδὲν κωλύω, προσέχετε δέ, μήπως φανῇ εἰς ὑμᾶς βαρύ· ἡ μετριότης ἡμῶν, καθὼς εἶπον, ἔγραψε γράμμα πρὸς τὸν ῥῆγα τὸν Τυφερίου Μιχαήλ, καὶ πέμπω τοῦτο μετὰ τοῦ ἀνθρώπου σου, τοῦ Ἀββακούμ, καὶ ὁπηνίκα ἔλθῃ εἰς τὰς χεῖράς σου, δὸς αὐτὸ πρὸς τὸν ἄνθρωπόν μου, ὃν ἀπέστειλα αὐτοῦ, δὸς δὲ αὐτῷ καὶ ἄνθρωπόν σου δραγουμάνον, ἵνα ὑπάγει μετ᾽ αὐτοῦ εἰς ἐκεῖνον, νὰ τὸν δείξῃ καὶ τὸ πρῶτόν μου γράμμα καὶ τοῦτο, ὃ γράφω νῦν πρὸς αὐτὸν περὶ εἰρήνης, νὰ τὸν εἴπῃ δέ...καὶ λόγους, ὥστε νὰ ἔλθῃ εἰς μετάνοιαν καὶ εἰρήνην, καὶ θαρρῷ, ὅτι οὐ μὴ ποιήσῃ ἄλλως, ἀλλὰ ὡς ἂν γράφω πρὸς αὐτόν. Ἡ ἱερότης σου γινώσκεις ἀκριβῶς, ὅτι ὅτε σε ἐχειροτονήσαμε, Κυέβου καὶ πάσης ῾Ρωσίας μητροπολίτην ἐχειροτονήσαμεν, οὐχ ἑνὸς δὲ μέρους, ἀλλὰ πάσης τῆς ῾Ρωσίας, νῦν δὲ ἀκούω, ὅτι οὔτε εἰς τὸ Κύεβον ὑπάγεις, οὖτ᾽ εἰς τὴν Λητβᾶν, ἀλλ᾽ εἰς ἓν μέρος, τὸ δὲ ἄλλον ἀφῆκες ἀποίμαντον καὶ χωρὶς ἐπισκέψεως καὶ διδασκαλίας πατρικῆς, ὅπερ ἔνι βαρὺ καὶ ἔξω τῆς παραδόσεως τῶν ἱερῶν κανόνων, δίκαιον δὲ ἔνι, ἵνα καὶ τὴν γῆν πάσης ῾Ρωσίας ἐπιβλέπῃς, καὶ ἔχῃς μετὰ πάντων τῶν ῥηγῶν ἀγάπην καὶ διάθεσιν πατρικήν, καὶ ἀγαπᾷς αὐτοὺς ὁμοίως, καὶ δεικνύῃς εἰς αὐτοὺς τὴν αὐτὴν καὶ ὁμοίαν διάθεσιν καὶ εὐμένειαν καὶ ἀγάπην, καὶ μή τινας ἐξ αὐτῶν ἀγαπᾷς καὶ ἔχῃς ὡς υἱούς σου, τοὺς δὲ οὐδὲν ἀγαπᾷς, ἀλλ᾽ ἔχῃς πάντας ὁμοίως υἱούς σου, καὶ ἀγαπᾷς πάντας ὁμοίως, καὶ οὕτω μέλλουσι καὶ αὐτοὶ διδόναι πρός σὲ εὔνοιαν καὶ ἀγάπην καὶ ὑποταγὴν πολλὴν καὶ μεγάλην, μέλλεις δὲ ἔχειν καὶ τὴν παρὰ Θεοῦ βοήθειαν. Γίνωσκε δέ, ὅτι ἐγὼ ἔγραψα καὶ πρὸς τὸν μέγαν ῥῆγα τῶν Λητβῶν, ἵνα σε ἀγαπᾷ καὶ τιμᾷ κατὰ τὴν παλαιὰν συνήθειαν, καθὼς καὶ οἱ ἄλλοι ῥῆγες τῆς ῾Ρωσίας, καὶ ὅτι ὑπάγεις εἰς τὸν τόπον, καὶ νὰ περιπατῇς καὶ τὸν τόπον αὐτοῦ ἀβαρῶς καὶ σύ, ὅσον ἔνι δυνατόν, σπούδασον, ἵνα ἔχῃς εἰς αὐτὸν ἀγάπην καὶ διάθεσιν, καὶ ἔχῃς καὶ αὐτόν, ὥσπερ τοὺς ἄλλους ῥῆγας, διότι ὁ τοῦ Κυρίου λαὸς ὁ χριστώνυμος, ὃς εὑρίσκεται ὑπὸ τὴν ἀρχὴν αὐτοῦ, τῆς σῆς χρήζει ἐπισκέψεως καὶ διδασκαλίας, καὶ ἔνι ἀναγκαιότατον, ἵνα ἔχῃς μετ᾽ αὐτοῦ ἀγάπην, ἵνα βλέπῃς καὶ αὐτὸν καὶ τὸν λαόν τοῦ Θεοῦ νὰ τὸν διδάσκῃς, καὶ ποίει τοῦτο μετὰ πάσης σου δυνάμεως χωρὶς λόγου τινός, περὶ δὲ τῶν λοιπῶν ἔγραψέ σοι πλατύτερον ἡ μετριότης ἡμῶν μετὰ τοῦ ἀνθρώπου μου τοῦ Ἰωάννου, καὶ μέλλεις γνωρίσειν ταῦτα ἀκριβῶς»[13].

(Συνεχίζεται)