ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ «ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ» ΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ ΙΒ΄

ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ «ΓΕΡΩΝ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ» ΣΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟΥ

ΙΒ΄

Τοῦ Οσ. Μοναχοῦ Ἱλαρίωνος Σταυροβουνιώτου

=====

Ἐξάπαντος τὴν παροῦσα παράδοξη ἱστορία δὲν τὴν εἶδα στὸν ὕπνον μου ὡς ὄνειρον θερινῆς νυκτός, ἀλλὰ μᾶς τὴν ἀποκαλύπτουν οἱ ἴδιοι καὶ κατὰ λέξιν μέσα στὸν βίο καὶ τὴν πολιτεία τοῦ γ. Ἰωσήφ.

Δυστυχῶς, ὅλα αὐτὰ ποὺ γράφονται ἀπὸ τὸν συγγραφέα του βιβλίου περὶ τοῦ ἐν Κύπρῳ νεώτερου καὶ σύγχρονου Μοναχισμοῦ εἶναι ἐκτὸς τῆς ἱστορικῆς πραγματικότητας, ὅπως σημειώσαμε πιὸ πάνω, μὲ τὰ ἀκριβῶς ἀντίθετα στοιχεῖα δηλαδή, ἐξ ὅσων σημειώνει παντελῶς ἄτοπα καὶ ἄστοχα ὁ Ἐφραίμ τοῦ Βατοπαιδίου. Μᾶλλον καλύτερα, οἱ νέο-Βατοπαιδινοὶ ἀλλοιώνουν, διαστρέφουν καὶ παραχαράττουν σκόπιμα τὴν ἱστορικὴν πραγματικότητα γιὰ ἴδιον μᾶλλον ὄφελος.

Ἐπαναλαμβάνω, χωρὶς βέβαια νὰ κουράζομαι, ὅτι κατὰ τὴν πρώτη κάθοδο τοῦ γ. Ἰωσήφ, ὑπῆρχεν ἀκμαῖος Γυναικεῖος Μοναχισμὸς, ὁ ὁποῖος ἦτο καὶ σὲ μεγάλη πνευματικὴν ἀκμή, γιὰ τὰ δεδομένα τῆς Κύπρου, καθότι εἶχε καὶ ἔμπειρους, φωτισμένους καὶ διακριτικούς Γέροντες ἐκ τῆς Ἱ.Μ.Σ., ἀπ’ ὅπου ἐλάμβανε μὲ κάθε ἀκρίβεια τὴν ποιμαντικὴν καὶ πνευματικήν του καθοδήγησιν.

Τὸ περίεργο καὶ παράδοξο συνάμα γεγονός ἦταν, ὅτι ὁ γ. Ἰωσήφ μὲ τὴν συνοδία του δὲν ἔβρισκαν τότε ἔμπειρη Γερόντισσα καὶ ἀναγκάστηκαν νὰ φέρουν ἐξ Ἑλλάδος τὴν φίλην τους καὶ μοναχὴν Χριστοφόραν, ἡ ὁποία ἑτεροχρονισμένα (ἰσχυρίζονται οἱ νεο-Βατοπαιδινοί) δῆθεν τοὺς εἶχε συκοφαντήσει, ἐνῶ προσωπικὰ θεωρῶ ὅτι αὐτὰ ὅλα εἶναι προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις. Μποροῦσαν κάλλιστα, ἂν τὸ ἤθελαν, νὰ ζητήσουν ἀπὸ τὰ ἐν Κύπρῳ ὑφιστάμενα ἱερὰ Γυναικεῖα Κοινόβια ἢ καὶ ἁπὸ τοὺς Πνευματικοὺς τῆς Ἱ.Μ.Σ. μίαν ἔμπειρη Μοναχὴν γιὰ νὰ τὴν χρίσουν ὡς Ἡγουμένην.

Πρᾶγμα τὸ ὁποῖον, ὅλως παραδόξως, καθόλου δὲν τὸ ἔπραξαν. Γιατί ἆρά γε;

(Συνεχίζεται)