ΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Ι΄

ΠΟΙΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΕΛΛΟΥΣΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ι΄

Του Πρωτοπρεσβ. π. Άγγελου Αγγελακόπουλου

=====

Ἡ Ὀρθοδοξία σήμερα κινδυνεύει καί ἔσωθεν καί ἔξωθεν. Ἐντός τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μεταπολεμικῶς, εἰσῆλθε ὁ δούρειος ἵππος τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καί προκαλεῖ τόν πνευματικό ὕπνο τῶν ὀρθοδόξων ποιμένων καί θεολόγων «ἵνα θύσῃ καί ἀπολέσῃ», προετοίμαζοντας τό ἔδαφος τῆς εἰσβολῆς τοῦ Παπισμοῦ, τοῦ Προτεσταντισμοῦ καί τῶν ἄλλων πολεμίων τῆς Όρθοδοξίας. Ἔξωθεν ἡ παπική Οὐνία καί οἱ προτεστάντες μισσιονάριοι ἀγωνίζονται ἤδη ἐπί αἰῶνες νά ἐκπορθήσουν τό ὀχυρό τῆς Ὀρθοδοξίας. 

Στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σήμερα ἐφαρμόζεται ὁ λόγος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «Ἔξωθεν μάχαι, ἔσωθεν φόβοι». Ὀ ἱερός κλῆρος, ὁ φυσικός φρουρός τῆς Ὀρθοδοξίας, καλεῖται νά δώσει τήν μάχη ἐναντίον τῶν ἐσωτερικῶν καί ἐξωτερικῶν ἐχθρῶν τῆς ὀρθοδόξου πίστεως καί νά μήν ὑποκύψει στή φωνή τῶν σειρήνων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, «συσχηματιζόμενος τῷ αἰῶνι τούτῳ». Ὁ ὀρθόδοξος λαός, ὁ ὑπερασπιστής τῆς θρησκείας τῶν Πατέρων του, πρέπει νά ἀγρυπνεῖ, «ἐπιμένων τῇ πίστει, τεθεμελιωμένος καί ἑδραῖος καί μή μετακινούμενος ἀπό τῆς ἐλπίδος τοῦ Εὐαγγελίου…». Oἱ ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι ὁρίσθηκαν ἀπό τόν Κύριο ὡς «σκοποί τῷ οἴκῳ Ἰσραήλ» καί θά κληθοῦν νά παρακαθήσουν στήν μέλλουσα Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο, ἄς ἀναλογισθοῦν τήν φοβερή εὐθύνη τους ἔναντι τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἐάν ὑπνώσουν ἤ καταθέσουν τά ὅπλα ἐν ὥρᾳ κρισίμου μάχης κατά τῶν ποικίλων πολεμίων τῆς Ὀρθοδοξίας. Οἱ καθεύδοντες ἐπίσκοποι ἄς ἀκούσουν τόν λόγον τοῦ Ψαλμωδοῦ: «Οὐ νυστάξει οὐδέ ὑπνώσει ὁ φυλάσσων τόν Ἰσραήλ». Οἱ ἐπίσκοποι, οἱ ὁποῖοι θά παρακαθήσουν ὑπνώττοντες στήν μέλλουσα Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο, ἀγνοοώντας τούς κινδύνους τῆς Ὀρθοδοξίας, θά ρίξουν σέ δεινή περιπέτεια τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί θά τήν ὁδηγήσουν πιθανῶς σέ νέο Φλωρεντιανό δρᾶμα.

Ἀλλά, καί οἱ ἀντιοικουμενιστές καθηγητές τῶν Ὀρθοδόξων Θεολογικῶν Σχολῶν ἔχουν ἱερώτατο χρέος νά ἀγωνισθοῦν κατά τῶν ποικίλων ρευμάτων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τοῦ φιλελευθερισμοῦ καί τοῦ δογματικοῦ συγκρητισμοῦ, τά ὁποῖα θά ἀπειλήσουν τήν μέλλουσα Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο. Ὀρθῶς παρατηρεῖ ἐν προκειμένῳ ὁ Ἰωάννης Καρμίρης: «Ἡ Ὀρθόδοξος θεολογία ὀφείλει νά παραμείνη καί ἐν τῷ μέλλοντι ἄτρωτος καί ἄθικτος ἀπό τῶν νέων ἀντορθοδόξων θεωριῶν τοῦ ἀφελληνισμοῦ, τοῦ φιλελευθερισμοῦ, τοῦ συγκρητισμοῦ γενικῶς καί μάλιστα τοῦ συγκρητιστικοῦ οἰκουμενισμοῦ, ὡς καί τοῦ λεγομένου λαϊκοῦ οἰκουμενισμοῦ (διά παραμερισμοῦ τῆς θεολογίας καί μάλιστα τῆς Δογματικῆς), τῆς κοινωνίας ἐν τοῖς μυστηρίοις, ἄνευ προηγουμένης τελείας δογματικῆς συμ­φωνίας καί γενικῶς τοῦ δογματικοῦ μινιμαλισμοῦ, τῆς σχετικοποιήσεως τῆς ἀληθείας, τῆς περί Ἐκκλησίας Branch theory (θεωρίας τῶν κλάδων), τῆς ἐκκοσμικεύσεως (καί δή ἐν τῇ ὀρθοδόξῳ λατρείᾳ), ὡς καί τῆς «θεολογίας τοῦ θανάτου τοῦ Θεοῦ» καί γενικῶς τῆς λεγομένης νέας ἤ μοδέρνας θεολογίας». Κάθε παρέκκλιση τῆς ὀρθοδόξου θεολογίας στή μέλλουσα Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο θά ὁδηγήσει σέ φοβερώτερο φλωρεντιανόν δρᾶμα. Ὁμως, μία τέτοια Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδος μέ παρόμοια τραγική κατάληξη θά ἀγνοηθεῖ ἀπό τόν φύλακα τῆς Ὀρθοδοξίας λαό καί θά τεθεῖ στό ἀρχεῖο μαζί μέ τήν ψευδοσύνοδο τῆς Φλωρεντίας.

(Συνεχίζεται)