Tuesday, June 2, 2015

ΛΕΙΨΑΝΑ ΑΓΙΩΝ ή ΛΕΙΨΑΝΑ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΥ;



ΛΕΙΨΑΝΑ ΑΓΙΩΝ ή ΛΕΙΨΑΝΑ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟΥ;

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού
=====

Ο αρχιμανδρίτης π. Δανιήλ Αεράκης δεν ευχαριστήθηκε καθόλου γιατί ο ευσεβής λαός μας τιμά τα λείψανα των Αγίων. Κι έρχεται με ύφος αυστηρό και επιτιμητικό να υψώσει τη φωνή, να διαμαρτυρηθεί εντόνως, μετά τον Ν. Φίλη και τους ομοίους του, για την προσκύνηση των λειψάνων της Αγίας μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας. 

Βλέπει, πίσω από την τιμή των λειψάνων των Αγίων, υποτίμηση του ίδιου του προσώπου του Σωτήρος Χριστού, ανακαλύπτει επίσης πιο κάτω,  παραγκωνισμό της θειας κοινωνίας. 

Ερωτούμε: Υπάρχει διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας για το θέμα των ιερών λειψάνων; Η απάντηση δίνεται, συν τοις άλλοις, από την υμνολογία που λέει «ότι οστέα γυμνά εκβλύζουσιν ιάματα». 

Όταν μετροφυλλήσει κανείς την Παλαιά Διαθήκη θα δει ότι ο Ιωσήφ ζητά από τους Ισραηλίτες να μεταφέρουν τα οστά του από την Αίγυπτο στη γη του Ισραήλ (Γεν. ν΄ 25). Στο Δ΄ Βασιλείων ιγ΄ 21 θα δει όταν νεκρός άγγιξε τα οστά του Αγίου Προφήτου αναστήθηκε. 

Από την Καινή Διαθήκη και συγκεκριμένα από τις Πράξεις των Αποστόλων μαθαίνουμε ότι οι χριστιανοί έπαιρναν τα μαντήλια και τις ποδιές του Αποστόλου Παύλου και γίνονταν καλά από διάφορες αρρώστιες. Να πιστέψουμε ότι ο π. Δανιήλ αγνοεί τα πιο πάνω; Δεν γνωρίζει ο π. Δανιήλ ότι στα εγκαίνια ενός ναού τοποθετούνται απαραιτήτως εντός της αγίας τραπέζης λείψανα Αγίων; Πώς του διαφεύγει ότι η χάρις του Θεού, που έχουν πλουσιοπαροχα οι Άγιοι, ως θεωμένοι άνθρωποι, ενοικεί και στην ψυχή και στο σώμα τους; 

Για ποιο λόγο να απορρίψουμε την τιμητική προσκύνηση των ιερών λειψάνων; Μήπως για να μη δίνουμε αφορμές στους μπολσεβίκους, στους ιεχωβίτες ή στους προτεστάντες; Μα είναι επιχείρημα αυτό; 

Ποιος από τους Αγίους Πατέρες απαγόρευσε ή έστω έψεξε την τιμητική προσκύνηση των λειψάνων των Αγίων; Οι εικονομάχοι πολεμούσαν την τιμή των λειψάνων των Αγίων. Κι οι προτεστάντες επίσης. Παράδειγμα πρόχειρο το λείψανο του Αγίου Μαρτίνου επισκόπου Τουρώνης της Γαλατίας το οποίο έκαψαν. Ο Τούρκος πασάς Σινάν έκαψε στο Βελιγράδι το άφθορο λείψανο του Αγίου Σάββα, πρώτου αρχιεπισκόπου Σερβίας. Οι δε μπολσεβίκοι πολλά λέιψανα Αγίων έβαλαν σε μουσεία αθεΐας για να εμπαίξουν την πίστη μας κι άλλα λείψανα τα κατέστρεψαν με μανία. 

Υμνούμε και δοξάζουμε το Χριστό τον αληθινό Θεό αλλά τιμούμε και τους Αγίους του. Γράφει ο μακαριστός Ν. Σωτηρόπουλος: «Διά να τιμήσει τους αγίους του ο Θεός, δίδει εις τα λείψανά των την χάριν να θαυματουργούν. Κι αφού αυτός ο Θεός τιμά, και μάλιστα διά θαυματουργίας τα λείψανα των αγίων του, πώς δυνάμεθα ημείς οι άνθρωποι να μην τιμώμεν αυτά» (Αντιχιλιαστικόν εγχειρίδιον σελ. 190);

1 comment:

  1. Ἀγαπητοί, τό κείμενό μου εἶναι ὑπέρ
    τῶν ἁγίων λειψάνων καί τῆς σωστῆς
    τιμῆς τους. Δεχθῆτε αὐτούσιο τό
    κείμενο:

    «"Τό πρῶτο εἶναι τά λείψανα;"

    τοῦ ἱεροκήρυκος ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη

    Ζητᾶμε τό ἀληθινό. Ζητᾶμε τό πρωτεῦον. Ζητᾶμε τό σωτηριῶδες. Ἄν τό πρῶτο γίνη τελευταῖο καί τό δεύτερο ἤ τό τρίτο γίνη πρῶτο, τότε ἔχουμε ἐκτροπή. Καί μάλιστα τρομερή.
    Τό πρῶτο εἶναι ὁ λόγος τοῦ Εὐαγγελίου. Τό δεύτερο ἤ τό τρίτο..., εἶναι ἡ προσκύνησις ἑνός ὄντως ἱεροῦ λειψάνου. Τά προβαλλόμενα ὅμως ὡς λείψανα τοῦ ἁγίου ἤ τῆς ἁγίας (τάδε) εἶναι ὄντως τοῦ ἁγίου ἤ τῆς ἁγίας (τάδε); Ἄν εἶναι ἁμαρτία νά μή τιμᾶς τό βεβαιωμένο λείψανο ἑνός ἁγίου (καί δή μάρτυρος), πολλές φορές περισσότερο εἶναι ἁμαρτία τό νά «μετασχηματίζη» κάποιος ἁπλᾶ ὀστᾶ σέ ἱερά λείψανα, καί μάλιστα συγκεκριμένου ἁγίου!
    ● Στό σημεῖο αὐτό προβάλλουν πολλοί (καλοπροαίρετοι καί μή) τό... ἀλάθητο ἑνός προσώπου! Λένε:
    «Μά εἶναι δυνατόν κληρικός (ἤ μοναχός) νά λέη τέτοια ψέματα; Νά πλάθη παραμύθια καί νά τά σερβίρη γιά ἀλήθεια;».
    Ἔτσι ὅμως εἰσάγουμε στόν ὀρθόδοξο χῶρο τό παπικό ἀλάθητο, πολύμορφο μάλιστα καί πολυπρόσωπο, ἀφοῦ κάθε «καλός» παπᾶς ἤ «ἅγιος» γέροντας πα-ρουσιάζεται ὡς... αὐθεντία!!!
    ● Ρωτᾶμε πολύ ἁπλᾶ:
    Ὑπάρχει περίπτωσις νά ἔλθη σέ ναό λείψανο καί νά ἀμφισβητηθῆ ἡ γνησιότητά του; Αὐτός πού τό μεταφέρει ἰσχυρίζεται, ὅτι εἶναι ἤ τοῦ προφήτου Ἡσαΐα, ἤ τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου ἤ τοῦ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ἤ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου ἤ, ἤ!...
    Καί λοιπόν; Θά γίνεται αὐτό πιστευτό ἀσυζητητί;
    Ρωτᾶνε:
    «Καί τί θά κάνουμε; Θά καθίσουμε νά ἐξετάζουμε τό κάθε λείψανο;».
    ● Γι᾽ αὐτό ὅμως ὑπάρχει ἡ Ἐκκλησιαστική διοίκησις. Γιά νά ἀποφαίνεται γιά τή γνησιότητα λειψάνων καί διδασκαλίας.
    Καί ὄχι μόνο, ἀλλά καί γιά νά νουθετῆ τό λαό νά προσέχη τό μεῖζον, ὄχι τό ἔλασσον (τό μεγάλο, ὄχι τό μικρό). Καί ὄχι μόνο, ἀλλά καί γιά νά συνιστᾶ σέ ἐπισκόπους καί πρεσβυτέρους, ὅτι πρῶτο ἔργο τους εἶναι ἡ κατήχησις καί τό κήρυγμα, τό νά λαλοῦν τό λόγο τοῦ Εὐαγγελίου καί τό νά καλοῦν «εἰς μετάνοιαν».
    ● Ἀποτελεῖ ἐκτροπή τό νά καλυφθῆ τό πρόσωπο καί ἠ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἐσταυρωμένου καί Ἀναστάντος, ἀπό τή λεγόμενη λειψανοπροσκύνησι.
    Στήν Ἐκκλησία δέν ἰσχύει μόνο τό «κάθε πρᾶγμα στόν καιρό του». Ἰσχύει καί τό «κάθε πρᾶγμα ἱεραρχικά στή θέσι του».
    Δέν εἶπε ὁ Κύριος «Ζητεῖτε πρῶτον λείψανα...», ἀλλά εἶπε: «Ζητεῖτε πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην (ἀρετήν ἤ ἁγιότητα) αὐτοῦ, καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. στ´ 33). Τό ζήτημα τῆς προτεραιότητας καί τοῦ ὀρθοῦ προσανατολισμοῦ εἶναι σπουδαῖο.
    ● Ἄν ἀφεθῆ ἀνεξέλεγκτο τό φαινόμενο, τότε τό «παπικό ἀλάθητο» θά βάζη κάθε τόσο τή σφραγῖδα του καί θά μᾶς σερβίρη ἀπό τίς ὑπόγειες στοές καί ἀποθῆκες του ὅ,τι θέλει. Καί μεῖς θά τό ὑποδεχώμεθα... μέ τιμές ἀρχηγοῦ κράτους!
    Ἐπ᾽ εὐκαιρίᾳ ρωτᾶμε:
    Εἴχαμε ἤ δέν εἴχαμε σέ ναούς καί μοναστήρια λείψανα τῆς ἁγίας Βαρβάρας; Ἀκόμα καί σέ Ναούς τῆς Ἁγίας Βαρβάρας προβάλλονταν λείψανα τῆς ἁγίας. Σέ τί, λοιπόν, διαφέρουν τά ἐλθόντα ἀπό τό Παπικό κράτος λείψανα; Ἄλλη χάρι ἔχουν τά νεοελθόντα ἀπό ἐκεῖνα πού ὑπάρχουν σέ ὀρθόδοξους χώρους; Γίνονται διακρίσεις γιά τήν ἴδια ἁγία ἀνάμεσα σέ χαριτωμένα καί μή χαριτωμένα λείψανα; Καί ἄν ὅλα εἶναι χαριτωμένα, πρός τί ὁ θόρυβος, ὅτι ἦλθαν τά λείψανα τῆς ἁγίας;
    ● Ἡ ἁγία Βαρβάρα φυσικά καί τιμᾶται στόν οὐρανό μέ ἀπείρως ὑψηλότερες τιμές. Ἀλλά δέν εἶναι ἀνάγκη νά δίδουμε ἀφορμή σέ ἀθέους νά χλευάζουν λείψανα ἁγίων!
    ● Ἄν ἀφεθῆ ἀνεξέλεγκτο τό φαινόμενο, τότε καί τό ἅγιο Ποτήριο θά... ὑποβαθμισθῆ, ἀφοῦ κατ᾽ ἀποκλειστικότητα ἀσχολούμεθα μόνο μέ τή μεταφορά καί περιφορά λειψάνων.
    ● Ἄν ἀφεθῆ ἀνεξέλεγκτο τό φαινόμενο, τότε ὁ Ζωντανός Χριστός θά περάση σέ δεύτερο πλάνο!
    Τιμή στούς ἁγίους. Ναί! Στή μίμησί τους δέν ὑπάρχει μέτρο. Στήν περιφορά ὅμως καί τήν προβολή λειψάνων (κάποτε καί χρημάτων ἕνεκεν...) ἀπαιτεῖται μέτρο. Ἀπαραίτητα!
    Εὐχαριστῶ. π. Δανιήλ Ἀεράκης.

    ReplyDelete