ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ Π.Σ.Ε.

«ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟΣ»

ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ  Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟ Π.Σ.Ε.

Της Χριστούφαντου

=====

Στήν δεκάτη παράγραφο τοῦ ἄρθρου: ''Πανορθόδοξη Σύνοδος καί Οἰκουμενική Κίνηση'' τοῦ Σεβ. Ζιμπάμπουε (http://www.amen.gr/article/panorthodoksi-synodos-kai-oikoumeniki-kinisi) βλέπουμε, ἀντιφάσεις ἀφοῦ, τήν στιγμή πού ἔχει ἤδη ἀθετηθεῖ πλήρως ἡ Ὁρθόδοξη Πίστη καί Ἐκκλησιολογία μέ τά ἤδη συμφωνηθέντα, παρά ταῦτα θεωροῦν, ὅτι «...ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ὀφείλει ὅπως ἐμφανίζηται ὡς τό ἕν Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ὁμολογοῦσα καί δίδουσα μαρτυρίαν τῆς πίστεως τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας».

'Ἐπίσης πῶς εἶναι ἐκ τῶν ὑστέρων δυνατόν νά ἀνευρεθοῦν «...ἐντός τοῦ Π.Σ.Ε. αἱ ἀναγκαῖαι ἐκεῖναι προϋποθέσεις, αἱ ὁποῖαι θά παράσχουν εἰς τάς Ὀρθοδόξους Εκκλησίας τήν δυνατότητα νά ἐνεργήσουν ἐπί τῇ βάσει τῆς ἰδίας αὐτῶν ἐκκλησιολογίας καί συμφώνως πρός τόν ἰδικόν των τρόπον τοῦ σκέπτεσθαι», τήν στιγμήν πού δέν ἐλήφθη κατά τό παρελθόν μέριμνα, ἐκ μέρους τῶν Ὀρθοδόξων, νά δημιουργηθοῦν αὐτές οἱ προϋποθέσεις μέσα στό Π.Σ.Ε., ἀλλά συνέβη τό ἀκριβῶς ἀντίθετον, νά ἀθετηθοῦν δηλαδή, τόσο ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη, ὅσο καί ἡ Ἐκκλησιολογία, ὥστε νά εἶναι ἀδύνατον πλέον νά δημιουργηθοῦν αὐτές οἱ προϋποθέσεις;

Πῶς εἶναι δυνατόν, μετά ἀπό ὅσα ἔχουν ἤδη συμβεῖ «...νά γίνουν νέαι καταστατικαί καί ἄλλαι ἀναγκαῖαι ρυθμίσεις, ἐπί τῷ σκοπῷ ὅπως ἡ Ὀρθοδοξία δυνηθῇ νά δώσῃ ἐντός τοῦ Συμβουλίου τήν μαρτυρίαν καί θεολογικήν αὐτῆς συνεισφοράν, τήν ὁποίαν ἀναμένει ἐξ αὐτῆς τό Π.Σ.Ε., Τώρα τούς ἦλθε ἡ διάθεση νά δώσουν μέσα στό Π.Σ.Ε....» τήν Ὀρθόδοξη μαρτυρία τους καί τήν θεολογική τους συνεισφορά; Τόσες δεκαετίες τί ἔκαναν; Τώρα θυμήθηκαν ὅτι ''ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ὀφείλει ὅπως ἐμφανίζηται ὡς τό ἕν Σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ὁμολογοῦσα καί δίδουσα μαρτυρίαν τῆς πίστεως τῆς Μίας, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας'';

Μᾶς ἐμπαίζει μέ αὐτά πού λέει ὁ Σεβασμιώτατος;

Τό μόνο πού ἀπομένει τώρα γιά τούς Ὀρθοδόξους, γιά νά μή συνεχισθεῖ ὁ κατήφορος καί τήν στιγμή πού ἀναστροφή τῆς πορείας δέν εἶναι πλέον δυνατή, εἶναι ἡ ἔξοδος τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, σύνολης, ἀπό τό Π.Σ.Ε.

Ἐξ ἄλλου, ὅπως προκύπτει ἀπό τήν πληθώρα τῶν μαρτυριῶν σχετικά μέ τά τεκταινόμενα στίς Συνελεύσεις τοῦ Π.Σ.Ε., ἀλλά καί ἀπό τήν μελέτη τῶν δύο κοινῶς ἀποδεκτῶν κειμένων τῆς Θ´ Συνελεύσεως στό Porto Alegre τῆς Βραζιλίας (δηλαδή τῶν κειμένων μέ τίτλους ''Τελική Ἔκθεσι τῆς Εἰδικῆς Ἐπιτροπῆς γιά τήν συμμετοχή τῶν Ὀρθοδόξων στό Π.Σ.Ε.'' καί ''Κείμενο περί ἐκκλησιολογίας: Κεκλημένοι νά γίνουμε ἡ Μία Ἐκκλησία''), καθώς ἐπίσης καί ἀπό τό κείμενο μέ τίτλο ''Πρός μία κοινή Κατανόησι καί ἕνα κοινό Ὅραμα τοῦ Π.Σ.Ε.'' πού υἱοθέτησε ἡ Η´ Συνέλευσις στό Χαράρε, ἡ ταυτότητα τοῦ Π.Σ.Ε. εἶναι καθαρά προτεσταντική, ἀφοῦ ἡ προτεσταντική ἐκκλησιολογία συνεχίζει νά διαμορφώνει τό θεολογικό πλαίσιο λειτουργίας τοῦ Π.Σ.Ε..