ΔΙΕΙΣΔΥΣΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΚΕΨΕΩΣ ΣΤΟ «ΠΣΕ»;

ΔΙΕΙΣΔΥΣΙΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΚΕΨΕΩΣ ΣΤΟ «ΠΣΕ»;

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Μεταξύ άλλων το άρθρο του σεβ. Ζιμπάμπουε κ. Σεραφείμ, για το οποίο έχουμε γράψει ήδη σχόλια δύο φορές, υπάρχει η εξής θέση: μετά τη Στ΄ Γενική Συνέλευση του «ΠΣΕ» στο Βανκούβερ, διανοίγονται «νέαι οδοί προς διείδυσιν της ορθοδόξου θεολογικής σκέψεως εις την ζωήν και τας δράσεις του ΠΣΕ». Άραγε τα πράγματα ούτως έχουν ή είναι αλλοιώς; 

Ας παρακολουθήσουμε τον καθηγητή Μέγα Φαράντο, που έλαβε μέρος στη Γενική Συνέλευση του Βανκούβερ. Η πρώτη του διαπίστωση είναι η πολυδιάσπαση του Προτεσταντισμού σε εκατοντάδες «εκκλησιών». Αυτό είναι φυσικά γνωστό τοις πάσι κι οι προτεστάντικες ομάδες συνεχώς διασπώνται. Ποιός ξέρει από τότε πόσες ακόμη έχουν προκύψει; Ένα άλλο το οποίο παρατηρεί ο πιο πάνω καθηγητής είναι ότι οι πλείστες των «εκκλησιών» αυτών ουδέν «πιστεύω» έχουν, τουλάχιστον γραπτόν και συγκεκριμμένον, αλλ’ έχουν μόνον κοινωνικά αιτήματα, τα οποία καλύπτουν κάτω από χριστιανικά συνθήματα. 

Απορίας άξιον είναι, σχολιάζουμε εμείς, τι διαλέγονται οι ημέτεροι με αυτό τον προτεσταντικό αχταρμά, πού ούτε γραπτή ομολογία πίστεως εν πολλοίς δεν έχει. Τι να λένε άραγε αφού για θέματα πίστεως δεν υπάρχει έδαφος συζητήσεως; 

Και συνεχίζει ο κ. Φαράντος: «Όλαι μαζί, δηλαδή και αι υπέρ τριακόσιαι εκκλησίαι, μεταξύ δε αυτών και η Ορθόδοξος Εκκλησία, αποτελούν την μίαν εκκλησίαν, όπως οι λίθοι του ενός οίκου, διακήρυξεν ο Φίλιπ Πόττερ, όχι ως προτεστάντης πάστορ, αλλ’ υπό την ιδιότητά του ως Γενικού Γραμματέως του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών –όλοι δε οι ορθόδοξοι αντιπρόσωποι δέχθηκαν τούτο αδιαμαρτυρήτως». 

Σχόλιο δικό μου: όταν λέμε ότι σταδιακά διολισθαίνουμε στο ρόλο της γλάστρας στο «ΠΣΕ» ο χαρακτηρισμός φαίνεται υπερβολικός κι άδικος; Ακραιφνής προτεσταντικη εκκλησιολογία κι οι ημέτεροι; “Ουκ ην φωνή ουκ ην ακρόασις». 

Άλλη μια παρατήρηση του καθηγητή Φαράντου: «Ο Προτεσταντισμός είναι εις την φύσιν του διάσπασις του Χριστιανισμού συνεπώς δεν πρέπει να αναμένη τις εξ αυτού την ένωσιν, αλλά την περαιτέρω κατάτμησιν του ήδη διηρημένου Χριστιανισμού». 

Δυο παρατηρήσεις εν προκειμένω. Είναι όντως πολύ ξεκάθαρη η θέση του κ. καθηγητού για το ότι δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτε το θετικό από τον προτεσταντικό αχταρμά. Αφού, όπως ειπώθηκε προσφυώς, κάθε προτεστάντης είναι κι ένας Πάπας (κι είναι όλοι τους κατά συνέπειαν αλάθητοι) πώς θα συμφωνήσουν πρώτα μαζί τους κι υστέρα με μας; Για τη διαίρεση δεν θα συμφωνήσουμε. Εμείς πιστεύουμε «εις μίαν, αγίαν, καθολικήν και αποστολικήν Εκκλησίαν». Αιρέσεις μικρές και μεγάλες, παλαιές και νεώτερες υπάρχουν ουκ ολίγες, όμως η Εκκλησία είναι ΜΙΑ. Υπάρχει τελικά κάποιος που αρνείται την «διείσδυσιν της ορθοδόξου θεολογικής σκέψεως εις την ζωήν και δράσιν του ΠΣΕ»;