ΟΙ ΑΘΛΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΣΑΝ ΤΗΝ ΑΝΟΔΟ ΤΟΥ κ. ΑΚΙΝΤΖΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Γράφει, στη “Σημερινή”, ο έγκυρος αναλυτής κ. Σάββας Ιακωβίδης:
“Με την παράνομη εκλογή του Μουσταφά Ακιντζί, ως νέου ηγέτη της τ/κ κοινότητας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και πολιτικοί ηγέτες κυριολεκτικά ξελιγώθηκαν και αναλώθηκαν σε θετικές προσεγγίσεις προς τον Ακιντζί, υποβάλλοντας πως διαφέρει από τον κατοχικό Έρογλου. Ή ότι με αυτόν θα είναι πολύ πιο εύκολο να προέλθουμε σε λύση του Κυπριακού. Είναι εμφανές από τις δηλώσεις και τοποθετήσεις του Ν. Αναστασιάδη και κομμάτων πως η ελληνική πλευρά δεν έχει συγκεκριμένη και συγκροτημένη στρατηγική αντιμετώπισης της τουρκικής στοχοθεσίας - όχι του δυστυχούς Ακιντζί. Από την επομένη της παράνομης εκλογής του, ο νέος Τ/κ ηγέτης υπέστη ψυχρολουσία από τον σουλτάνο Ερντογάν, που του υπέδειξε με αδιστακτότητα πως η Τουρκία είναι το αφεντικό.
Με ωμότητα, ο Ερντογάν υπέδειξε στον Ακιντζί να βγάλει τον πολιτικό σκασμό και αυτός… συναίνεσε. Ας μελετηθούν οι μετεκλογικές δηλώσεις του. Σε τι διαφέρουν από εκείνες του προκάτοχού του Έρογλου; Εις ουδέν! Μπορεί να έχει διαφορετικό στυλ, που δίνει την εικόνα δήθεν μετριοπαθούς και συναινετικού πολιτικού, και εδώ ακριβώς είναι η επιχειρούμενη νέα εξαπάτηση των αφελών Ελλήνων. Βλέπουμε ξανά το γνωστό τουρκικό θέατρο: Ο «κακός Έρογλου» και ο «καλός Ακιντζί». Ο Ακιντζί δεν πρόκειται να σηκώσει μπαϊράκι κατά της Τουρκίας. Εδώ κοτζάμ Ντενκτάς, που ανεβοκατέβαζε κυβερνήσεις στην Τουρκία και υπέκυψε στην αξίωση του Ερντογάν, το 2003, για να υποστηρίξει το σχέδιο Ανάν και θα… αντισταθεί ο Ακιντζί;
Ο Νταβούτογλου το έθεσε ξεκάθαρα: «Μην ανησυχείτε, θα πάρουν όλα τον δρόμο τους», δήλωσε στην τουρκική εφημερίδα «Μιλιέτ», με αφορμή τη γνωστή διαμάχη που ξέσπασε μεταξύ Ερντογάν και Μουσταφά Ακιντζί. Πρόσθεσε πως, όταν ο Ταλάτ ανέλαβε την εξουσία, είχε γίνει το ίδιο, αλλά μετά πήραν όλα τον δρόμο τους. Ποιος είναι αυτός ο δρόμος; Αυτός που η Τουρκία χάραξε από το 1956 και στοχεύει στην επανάκτηση της Κύπρου. Ακόμα μια φορά επιβεβαιώνεται πως οι ηγέτες μας δεν γνωρίζουν τον εχθρό τους.”
Eίναι απίστευτη η αφέλεια και η εθελοδουλεία των κυπρίων πολιτικών, αλλά -για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους- και του κόσμου.
Πώς θα είναι δυνατόν η Τουρκία να διατηρεί 40,000 στρατό και εκατοντάδες χιλιάδες εποίκους και να επιχορηγεί με δεκάδες εκατομμύρια τον τουρκοκυπριακό κορβανά και όμως ο οποιοσδήποτε Ταλάτ ή Ακιντζί να είναι ο πραγματικός decision maker;
Και ένα δεύτερο ερώτημα: Πάμε στις συνομιλίες έτοιμοι ότι αρχίζει νέος κύκλος κοροιδίας, εμπαιγμού και πιέσεων από τους Τούρκους και από τους ξένους ή με ψευδαισθήσεις ότι άλλαξε η τουρκική πολιτική;
Δύο πράγματα επείγουν. Να ενισχυθεί θεαματικά και ουσιαστικά η αμυντική ικανότητα της Κύπρου και να απορριφθεί επίσημα η συμφωνία Μακαρίου Ντενκτάς του 1977 ως βάση των συνομιλιών.
Κανένας άλλος δεν χαρίζει την ελευθερία σε ένα σκλάβο παρά μόνο το σπαθί του. Και καμία συμφωνία που βασίζεται στις συμφωνίες υποταγής Μακαρίου-Ντενκτάς που νομιμοποιούν τα τετελεσμένα της εισβολής, δεν μπορεί να οδηγήσει σε άλλη λύση εκτός από ένα νέο σχέδιο Ανάν. Οσοι δεν τα κατανοούν αυτά θα τους βοηθήσει ο κ. Ακιντζί να τα αντιληφθούν σε λίγες βδομάδες.
No comments:
Post a Comment