ΙΔΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΙ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΤΗΣ ΕΛΒΕΤΙΑΣ

ΙΔΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΙ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΤΗΣ ΕΛΒΕΤΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Εχω γράψει πολλές φορές - και επαναλαμβάνω και τώρα - ότι το ιστολόγιο “Χριστιανική βιβλιογραφία” κάνει υπεύθυνη δουλειά. Τα κείμενά του καλογραμμένα, ευθύβολα και επί της ουσίας, οξυνούστατα και με άμεση προσφυγή στις πηγές των πληροφοριών.

Ετσι τις πληροφορίες από δεύτερο χέρι που κατέγραψε το ιστολόγιο "Ακτίνες" αναφορικά με το κοινό κείμενο που υπέγραψαν οι επίσκοποι της Ελβετίας, η “Χριστιανική βιβλιογραφία” συμπληρώνει με άμεση προσφυγή στο πρωτότυπο κείμενο που υπέγραψαν οι Παπικοί και ορθόδοξοι επίσκοποι της Ελβετίας.

Στο αρχικό κείμενο, που παρέθεσα στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση για το ίδιο θέμα, βασίστηκα στο ιστολόγιο “Ακτίνες” χωρίς να κάνω την αναγκαία προσφυγή στην πηγή των πληροφοριών. Μια ενέργεια για την οποία φυσικά αναλαμβάνω την απόλυτη ευθύνη.

Οταν πληροφορήθηκα τι ακριβώς υπέγραψαν οι Παπικοί και οι Ορθόδοξοι επίσκοποι της Ελβετίας έκανα ορισμένες αναγκαίες διορθώσεις και συμπληρώσεις στη ανάρτηση.

Θεωρώ όμως χρήσιμο να αναδημοσιεύσω το ωραιότατο άρθρο και να συγχαρώ θερμά το ιστολόγιο “Χριστιανική βιβλιογραφία” για την εξαίρετη δουλειά που κάνει το οποίο - κατά την άποψη του γράφοντος - είναι ίσως στο καλύτερο χριστιανικό ιστολόγιο, χωρίς αυτό να είναι μομφή για άλλα αδελφά χριστιανικά ιστολόγια και χωρίς να σημαίνει ότι συμφωνώ πάντοτε και σε όλα με τις αναλύσεις του.

Παραθέτουμε στη συνέχεια το σχόλιο του ιστολογίου “Χριστιανική βιβλιογραφία” που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.

*****

ΠΑΠΙΚΟ “ΤΡΙΠΟΝΤΟ”: «ΚΟΙΝΗ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ»!

Του ιστολογίου christian-vivliografia

=====

Responsabilité commune pour les fidèles en Suisse

ΚΟΙΝΗ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ

======

Les Eglises catholique et orthodoxe se reconnaissent mutuellement comme Eglises sœurs, mais cependant elles sont en désaccord sur la compréhension du ministère pétrinien de l’évêque de Rome. Au cours des allocutions ainsi que dans les échanges le président de la Conférence des évêques suisses (CES), Mgr Norbert Brunner, et le président de l’Assemblée des évêques orthodoxes de Suisse, le Métropolite Jérémie Kaligiorgis, ont soulevé l’importance de garder la foi vivante et de la diffuser en Suisse. Aux défis pastoraux communs correspond une responsabilité pastorale partagée en vue de la propagation de la foi et des valeurs chrétiennes dans la société et l’Etat. Les évêques ont exprimé leur souhait commun de continuer à travailler ensemble. […] (http://www.eveques.ch/documents/communiques/premiere-rencontre-des-eveques-catholiques-et-orthodoxes-de-la-suisse)

«Οἱ Ἐκκλησίες καθολικὴ καὶ ὀρθόδοξη ἀναγνωρίζονται ἀμοιβαίως ὡς ἀδελφὲς ἐκκλησίες, ἀλλ᾽ ἐν τούτοις τελοῦν ἐν διαφωνίᾳ ἐπὶ τῆς κατανοήσεως τοῦ πετρείου ὑπουργήματος τοῦ ἐπισκόπου Ρώμης. Κατὰ τὴν διάρκεια τῶν προσφωνήσεων καθὼς ἐπίσης καὶ στὶς ἀντιφωνήσεις ὁ Πρόεδρος τῆς Διασκέψεως τῶν Ἑλβετῶν ἐπισκόπων κ. Norbert Brunner, καὶ ὁ Πρόεδρος τῆς Συνελεύσεως τῶν Ὀρθοδόξων ἐπισκόπων τῆς Ἑλβετίας Μητροπολίτης Ἱερεμίας Καληγιώργης ἀνέδειξαν τὴν σημασία τοῦ νὰ κρατήσουν τὴν πίστη ζωντανὴ καὶ νὰ τὴν διαδώσουν στὴν Ἑλβετία. Στὶς κοινὲς ποιμαντικὲς προκλήσεις ἀντιστοιχεῖ μιὰ ποιμαντικὴ εὐθύνη μοιρασμένη ἐν ὄψει τῆς διαδόσεως τῆς πίστεως καὶ τῶν χριστιανικῶν ἀξιῶν μέσα στὴν κοινωνία καὶ στὸ Κράτος. Οἱ ἐπίσκοποι ἐξέφρασαν τὴν κοινὴ ἐπιθυμία τους γιὰ νὰ συνεχίσουν νὰ ἐργάζονται μαζί».

Ἐκ πρώτης ὄψεως μπορεῖ νὰ διαβάσει κάποιος μὲ «καλὸ λογισμό» ὅτι διατυπώνονται εὔκολες καὶ ἀναλώσιμες γενικότητες συμβατικοῦ χαρακτῆρος, «ἔτσι γιὰ τὰ προσχήματα» καὶ «γιὰ τὰ μάτια» καὶ μέσα στὰ πλαίσια μιᾶς ἐπιβεβλημένης καὶ πολιτισμένης εὐπρεποῦς σχέσεως «καὶ καλῆς γειτονίας»! Μακάρι νὰ ἰσχύει αὐτὴ «ἀνάγνωση». Ἀναμφισβήτητη ἠ εὐπρέπεια, διότι εἶναι ΟΡΘΟΔΟΞΗ!

Ἀλλὰ μπορεῖ νὰ διαβαστεῖ καὶ ἀλλιῶς, ὡς οὐσιαστικὸ καὶ σημαντικὸ κείμενο ΑΜΟΙΒΑΙΩΝ ΠΑΡΑΔΟΧΩΝ, ὅπου μόνον ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προβαίνει σὲ ΥΠΟΧΩΡΗΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ καὶ τελικῶς ΕΠΙΒΑΡΥΝΕΤΑΙ.

1.) «Ἀναγνωρίζονται ἀμοιβαίως ὡς ἀδελφὲς ἐκκλησίες». Ποιά εἶναι τέλος πάντων ἡ θεολογικὴ «ποιότητα» καὶ συγχρόνως ἡ πατερικὴ θεμελίωση αὐτῆς τῆς «ἐξυπνάδας», αὐτοῦ τοῦ οἰκουμενιστικοῦ ἰδεολογήματος, περὶ ἀδελφῶν ἐκκλησιῶν; Προσφυέστατα σχολιάσθηκε: Στὸ “Σύμβολο τῆς Πίστεως”, λέμε ἆραγε “πιστεύω εἰς δύο ἀδελφὰς Ἐκκλησίας;

2.) «Ἐν τούτοις τελοῦν ἐν διαφωνίᾳ ἐπὶ τῆς κατανοήσεως τοῦ πετρείου ὑπουργήματος τοῦ ἐπισκόπου Ρώμης». Ἰδοὺ λοιπὸν τί καταφέραμε μετὰ ἀπὸ τόσες δεκαετίες Διαλόγων, νὰ παραδέχονται οἱ Ὀρθόδοξοι ἐκπρόσωποι ὅτι ΜΟΝΗ διαφορὰ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ καὶ ΠΑΠΙΣΜΟΥ εἶναι τὸ «πέτρειο ὑπούργημα [διακονία!!!!]» τοῦ Πάπα τῆς Ρώμης. Ἄλλο τίποτα δὲν ἐμποδίζει τὴν ἕνωση!

3.) Κατὰ συνέπειαν, ὅπως ἐνυπογράφως ὁμολογεῖται, δὲν μένει παρὰ ἡ παράκαμψη αὐτῆς τῆς μικρῆς διαφωνίας καὶ ἡ ἀπὸ κοινοῦ ποιμαντικὴ ἐργασία: «Στὶς κοινὲς ποιμαντικὲς προκλήσεις ἀντιστοιχεῖ ΜΙΑ ποιμαντικὴ εὐθύνη μοιρασμένη ἐν ὄψει τῆς διαδόσεως τῆς πίστεως καὶ τῶν χριστιανικῶν ἀξιῶν». Ἡ Πίστη λοιπὸν ΠΡΟΕΞΟΦΛΕΙΤΑΙ ΚΟΙΝΗ, γι᾽ αὐτὸ καὶ παρὰ τὴν «μικροδιαφωνία» ἐπὶ τοῦ πετρείου ὑπουργήματος τοῦ πάπα, ὀρθόδοξοι καὶ ρωμαιοκαθολικοὶ ἔχουν ΜΟΙΡΑΣΜΕΝΗ τὴν ΜΙΑ ποιμαντικὴ εὐθύνη.

Πιὸ ἁπλά, καλέστε τὸν ἐφημέριο τῆς ρωμαικαθολικῆς κοινότητας νὰ σᾶς ΠΟΙΜΑΝΕΙ, νὰ ἀσκήσει δηλ. ΟΛΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ποὺ ἀπορρέουν ἀπὸ τὴν ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΩΣ ΠΟΙΜΕΝΟΣ, δηλ. ΒΟΣΚΟΥ, ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΠΡΟΒΑΤΩΝ ΤΟΥ.

Πρόκειται γιὰ μιὰ ἀδιάντροπη ὑπονόμευση τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἕνα ὕπουλο θεολογικὸ στρατήγημα: «Καὶ γενήσονται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν» (Ἰω. ι´ 16).

Ρωμαιοκαθολικὸ Τρίποντο!