Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ Θ. ΓΙΑΓΚΟΥ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΕΠΙΦΑΝΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ

Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΓΙΑΓΚΟΥ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΕΠΙΦΑΝΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ κ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==========

Διαβάζουμε στον “Πυλώνα Εκκλησιαστικών Ειδήσεων ΑΜΗΝ” απόσπασμα από την ομιλία του Καθηγητή του Κανονικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης κ. Θεόδωρου Γιάγκου:

“Από την προσεκτική μελέτη του Παναρίου συνάγεται ότι ο Επιφάνιος καταφερόταν με τον ίδιο τρόπο και το ίδιο πάθος εναντίον της διαστροφής του ορθοδόξου δόγματος από τους αιρετικούς και παράλληλα εναντίον των ζηλωτικών τάσεων που εκδηλώνονταν στους κόλπους της Εκκλησίας από πρόσωπα που σήμερα θα χαρακτηρίζονταν φονταμενταλιστές, δήθεν για να στηρίξουν τους εκκλησιαστικούς θεσμούς και την πιστότητα στην παράδοση. Είναι χαρακτηριστικά όσα λέει ο άγιος Επιφάνιος κρίνοντας τη στάση του Μελητίου και των οπαδών του, αυστηρών και ασκητικών μοναχών, στο θέμα της αποδοχής των αποστατών κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού. Οι συγκεκριμένοι μοναχοί κράτησαν αυστηρή στάση ως προς την αποδοχή των μετανοούντων αποστατών και αποσχίσθηκαν από την Εκκλησία, που είχε επιλέξει για το συγκεκριμένο θέμα την οικονομία. Όμως τελικά, η αυστηρότητα τους οδήγησε στο χειρότερο, στην κακοδοξία, καθόσον προσεχώρησαν στους Αρειανούς. Κατά το επικριτικό λογοπαίγνιο του Επιφανίου, οι Μελητιανοί «φεύγοντες τον καπνόν εις πυρ ενέπεσον». Η Εκκλησιαστική Ιστορία είναι μάρτυρας πολλών αναλόγων περιπτώσεων ζηλωτών, που μάχονταν δήθεν για την προάσπιση του δόγματος, στην πραγματικότητα όμως προέβαλλαν τον εαυτό τους και όχι την εκκλησιαστική διδασκαλία.

Η ενότητα της πίστεως και της τάξεως είναι το ζητούμενο, το οποίο όμως περιφρονούν οι ηγέτες και οι οπαδοί τόσο των αιρέσεων όσο και των σχισμάτων. Αυτοί «εθελοθρησκεύουν», καθόσον δεν ακολουθούν τον νόμο και την πίστη της καθολικής Εκκλησίας, αλλά αυτόν που τους υπαγορεύει το ιδικό τους θέλημα, και έτσι, αντί να ωφελούν, βλάπτουν «την αγίαν του Θεού Εκκλησίαν». Oι αιρετικοί εξέρχονται από τη βασιλική οδό, που ταυτίζεται με την πορεία που χαράσσει η Εκκλησία και που χαρακτηρίζεται για τη μεσότητα.

Οι Πατέρες της Εκκλησίας είναι οι σοφοί διδάσκαλοι, στη σκέψη των οποίων δεν παρατηρείται ούτε επαρχιωτισμός ούτε έλλειψη ευρυχωρίας. Είναι διάπλατα ανοιχτοί στον κόσμο ωσάν την Πλατυτέρα Θεοτόκο στην κόγχη του ιερού βήματος και τον Χριστό στο υπέρθυρο της εισόδου των ορθοδόξων ναών, με το Ευαγγέλιο ανοιχτό να λέει: «εγώ ειμι η οδός και η αλήθεια και η ζωή». Ο πατερικός λόγος προσφέρει ζωή και ελευθερία, «γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει υμάς» (Ιω. 8, 32), γι᾽ αυτό και γίνεται αποδεκτός και κατανοείται από ελεύθερα πνεύματα".

Να συγχαρoύμε θερμά τον Καθηγητή κ. Θεόδωρο Γιάγκου, επειδή παρουσίασε τον Αγιο Επιφάνιο με τρόπο που δείχνει το σεβασμό του προς τον μεγάλο αυτό Αγιο της Εκκλησίας μας.

Και το λέμε αυτό επειδή ορισμένοι - και μάλιστα όχι τυχόντες - βλέπουν τον Αγιο Επιφάνιο ως ένα είδος φανατικού που είχε τη μανία να πολεμά τις αιρέσεις της εποχής του.

Η ιστορική και αντικειμενική αλήθεια όμως είναι - όπως την περιέγραψε ο κ. Καθηγητής - στο συνέδριο της Ιεράς Μητροπόλεως Κωνσταντίας - Αμμοχώστου.

"ΠΟΛΕΜΙΟΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΑΚΡΩΝ" Ο ΑΓΙΟΣ ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ

__________

Ο Αγιος Επιφάνιος - όπως όλοι οι Αγιοι της Εκκλησίας - υπήρξε πολέμιος “των δύο άκρων”, όπως τα χαρακτηρίζει ο Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος.

Αφ’ ενός μεν των αιρέσεων - μεταξύ των οποίων στις μέρες μας πρωτεύουσα θέση κατέχει ο Οικουμενισμός αλλά και των σχισμάτων - όπως είναι στις μέρες μας οι “Ζηλωτές” - οι οποίοι επιδιώκουν άμεσα ή έμμεσα να φύγουν από την Εκκλησία και να ποδηγετήσουν το ποίμνιό Της σε ατραπούς που οδηγούν στην απώλεια.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΗΣ Ο ΣΕΒ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ

__________

Αντιλαμβανόμαστε ότι ο κ. Καθηγητής δεν επέλεξε να επιπλήξει δημόσια αυστηρά τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Κωνσταντίας - Αμμοχώστου κ. Βασίλειο για την κατά κρημνών οικουμενιστική πορεία που ακολουθεί με αποφευκτέα συνέπεια τις τελευταίες δεκαετίες. Κατανοούμε πλήρως ότι ως προσκεκλημένος του σε εκδήλωση που είχε επιστημονικό χαρακτήρα δεν θα μπορούσε να πει τα δέοντα στον Πανιερώτατο δημόσια.

Δεν έχουμε - η τουλάχιστον δεν θέλουμε να έχουμε - καμιά αμφιβολία όμως ότι θα είχε την ευκαιρία, σε κατ’ ιδίαν συνάντησή τους, να του σύρει “τα εξ αμάξης” για τη συμμετοχή του Σεβασμιότατου στη συνεδρία του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (γράφε αιρέσεων) στο Πόρτο Αλέγκρε, όπου οι ορθόδοξοι αντιπρόσωποι - εν οις δυστυχώς και ο Σεβασμιότατος Κωνσταντίας κ. Βασίλειος - υπέγραψαν ένα καθαρά αιρετικό εκκλησιολογικό κείμενο.

Η ΑΜΕΤΡΟΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΡΙΑΝΟΠΟΛΕΩΣ ΔΑΜΑΣΚΗΝΟ

________

Ούτε - εικάζουμε - θα εφείσθη λόγων αυστηρότητας ο κ. Καθηγητής προς τον Σεβασμιότατο για την urbi et orbi διαφήμιση του αείμνηστου Αδριανουπόλεως Δαμασκηνού στην οποία - ως μη όφειλε - εντόνως επιδίδεται ο Σεβ. κ. Βασίλειος.

Αν και βεβαίως γνωρίζει πολύ καλά το ποιόν και τη θεολογική ακρισία του αειμνήστου εντούτοις τον προβάλλει παντού ως πρότυπο ιεράρχη και ως εξέχοντα εκπρόσωπο της Ορθοδοξίας στους διαλόγους με τους αιρετικούς, ενώ οι πάντες γνωρίζουν ότι ο αείμνηστος Μητροπολίτης Δαμασκηνός (Παπανδρέου) υπήρξε ο πρωταγωνιστής της προδοτικής για την Ορθοδοξία συμφωνίας του Σαμπεζύ.

ΟΙ ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑΣ

__________

Ως Καθηγητής μάλιστα του Κανονικού Δικαίου, ο κ. Θεόδωρος Γιάγκου είμαστε βέβαιοι - ή θέλουμε να πιστεύουμε τουλάχιστον - ότι επέπληξε υικά, αλλά και με τη δέουσα αυστηρότητα τον Σεβασμιότατο Κωνσταντίας, επειδή δεν χάνει ευκαιρία να συμπροσευχηθεί με τους αιρετικούς στους διαλόγους που συμμετέχει και δεν διστάζει να υπογράψει αιρετικά κείμενα για την Ορθοδοξία - όπως είναι το προδοτικό για την Ορθοδοξία κείμενο του ΠΣΕ στο Πόρτο Αλέγκρε καθώς και το γνωστό για την αιρετική εκκλησιολογία του κείμενο της κοινής επιτροπής Ορθοδόξων και Παπικών στη Ραβέννα.

Ευχαριστούμε λοιπόν τον ελλογιμότατο κ. Καθηγητή για την “εικαζομένη νουθεσία” που απηύθυνε στον Αγιο Κωνσταντίας, ο οποίος μας θλίβει βαθύτατα με τις συνεχείς οικουμενιστικές ακροβασίες που επιδίδεται.

Γνωρίζει ο Πανιερότατος την φιλία, την αγάπη, το σεβασμό και την εκτίμηση που τρέφουμε προς το πρόσωπό του. Γνωρίζει όμως επίσης ότι οι οικουμενιστικοί ακροβατισμοί του μας πικραίνουν αφάνταστα.