Α. ΚΥΡΙΑΚΟΥ, ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΟΝ ΑΝΑΛΥΟΝΤΑ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

__________

Το μοναστήρι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στον Αναλιόντα, Κείμενο-έρευνα Κώστας Παπαγεωργίου, έκδοσις Ιεράς Μονής Αρχαγγέλου Μιχαήλ  Αναλιόντας-Κύπρος, Κύπρος 2019, σς. 109.

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Το παρόν αποτελεί τη β΄ έκδοση του βιβλίου, που πρωτοεκδόθηκε το 2005. Εν πρώτοις παρατίθεται Χαιρετισμός του Μακαριώτατου Αρχιεπισκόπου κ. κ. Χρυσοστόμου Β΄, στον οποίο μεταξύ άλλων αναφέρεται: «εύχομαι όπως η αγάπη του Κυρίου κρατύνει και φωτίζει εν πάσι, τόσο την αγία ηγουμένη Μαριάμ, όσο και τις εν Χριστώ αδελφές της, ώστε καθ’ ημέραν να αναβαίνουν την κλίμακα των χριστιανικών αρετών». 

Ο κ. Παπαγεωργίου παρουσιάζει από τις πηγές την ιστορία της Μονής, που κατά την παράδοση άρχισε το 12^ο αιώνα. Κατά τον καθηγητή Β. Κατσαρό σ’ αυτήν συνεκλήθη η σύνοδος του 1406, όταν ο Ιωσήφ Βρυέννιος κατήλθε στη Νήσο για να εξευρεθή τρόπος για την αποκατάσταση της κοινωνίας μεταξύ της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας και των Ορθοδόξων Κυπρίων. 

Μετά από αιώνες, δηλ. στα 1660, η Μονή επαναδραστηριοποιείται. Την επισκέπτεται στα 1727 ο μοναχός Βασίλειος Μπάρσκυ και στα 1779 την ανακαινίζει ο αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος. Τότε αγιογραφείται και το καθολικόν, που διασώζει μέχρι τις μέρες μας πλείστα όσα δείγματα της τέχνης του 18^ου αιώνος. Η Μονή οδηγήθηκε σταδιακά σε παρακμή και το 1920 απεβίωσε ο τελευταίος των μοναχών. Τις ερχόμενες δεκαετίες η Μονή, με εξαίρεση το καθολικό, κατέπεσε σε ερείπια. 

Τέλος στην παρακμή και την εγκατάλειψη έδωσε η εγκατάσταση στα 1971 της μοναχής Μαριάμ, που εργάστηκε σ’ αυτή με ένθεο ζήλο. Η γυναικεία πλέον Μονή ανακαινίστηκε και το 2004 έγινε κανονικό κοινόβιο με πρώτη Ηγουμένη τη γερόντισσα Μαριάμ. 

Χάριτας οφείλουμε στον φιλόπονο και ρέκτη συγγραφέα για τη γλαφυρή παρουσίαση της ιστορίας και των κτισμάτων της Μονής. 

Ευχαριστούμε  εκτενώς τη Γερόντισσα και της αδελφές, που διακονούν αθύρυβα και συλλέγουν εν ταπεινώσει το μέλι της ησυχίας και προσεύχονται παραλλήλως υπέρ του κόσμου παντός.