ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ - ΕΠΙΛΟΓΟΣ

ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Σκέψεις καί ἐκτιμήσεις

Τοῦ π. Θεοδώρου Ζήση

=================

Ἐπίλογος

Ἁγιορείτης μοναχός πού ἐπικοινώνησε μαζί μου ἐξ αἰτίας αὐτῶν τῶν συζητήσεων γιά τήν Ἐκκλησία καί τήν Ἀριστερά μοῦ ὑπέδειξε και μοῦ ἔστειλε κείμενα ἀριστερῶν ἡγε τῶν γιά τήν σχεδιασμένη ἐκ μέρους τους χρησιμοποίηση τοῦ κινηματογράφου, τοῦ θεάτρου καί σήμερα τῆς τηλεοράσεως ὡς μέσων προπαγάνδας ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι ἆραγε τυχαῖο ὅτι ἡ πλειονότητα τῶν ἠθοποιῶν καί τῶν ἄλλων καλλιτεχνῶν εἶναι ἀριστεροί;

Ὁ γνωστός μαρξιστής Λέων Τρότσκυ ἐδίδασκε ὅτι πρέπει νά ἀπορριφθῆ ὁ χριστιανικός ἀσκητισμός καί ἡ καταπίεση τῶν φυσικῶν ἐνστίκτων, καί νά ἀξιοποιηθοῦν τά ἀνθρώπινα ἔνστικτα καί τά πάθη, γιατί τό κράτος τῆς ἐργατικῆς τάξης δέν εἶναι οὔτε πνευματικό τάγμα οὔτε μοναστήρι. Ἡ Ψυχαγωγία εἶναι ὅπλο μαζικῆς ἐκπαίδευσης, ἀπελευθερωμένης ἀπό τή φρούρηση τοῦ παιδαγωγοῦ καί ἀπό τήν κουραστική συνήθεια νά ἠθικοποιεῖ. Ὁ κινηματογράφος ἀνταγωνίζεται ὄχι μόνο τήν ταβέρνα ἀλλά ἐπίσης και τήν ἐκκλησία. Καί αὐτός ὁ ἀνταγωνισμός μπορεῖ νά ἀποβεῖ θανάσιμος γιά τήν ἐκκλησία, ἄν ἀναπληρώσουμε τόν χωρισμό τῆς ἐκκλησίας ἀπό τό σοσιαλιστικό κράτος, μέ τήν συγχώνευση τοῦ σοσιαλιστικοῦ κράτους μέ τόν κινηματογράφο!

Προκαλοῦν φρίκη καί ἀποτροπιασμό ὅσα ὁ ἀριστερός φιλόσοφος και διανοητής B. Russel εἰσηγεῖται προκειμένου νά ἀποδομηθεῖ ἡ παλαιά χριστιανική τάξη καί νά φθάσουμε στή νέα τάξη πραγμάτων. Μεταξύ ἄλλων προτείνει τόν ἀγνωστικισμό καί τήν ἀθεΐα στήν ἐκπαίδευση, ὡς καί τόν ἠθικό σχετικισμό, τή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση καί την πορνογραφία, τήν κατάργηση τῶν δογμάτων τῶν ἐκκλησιῶν, τή διανομή τῆς ἐκκλησιαστικῆς περιουσίας, τήν περιστολή τῆς μισθοδοσίας τῶν κληρικῶν, ὥστε νά γίνει ἡ Ἐκκλησία πιό προσαρμοστική, στό πνεῦμα τῆς ἐποχῆς, τήν ἀποτέφρωση τῶν νεκρῶν, τήν καταστροφή τῆς πατριαρχικῆς οἰκογενείας καί τινα ἄλλα. Εἰδικά μάλιστα γιά τήν μισθοδοτούμενη ἱερωσύνη προτείνει να καταργηθεῖ ἐντελῶς καί ἱερεῖς νά γίνονται ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι κατά τη διάρκεια τῆς ἑβδομάδος θά ἔχουν ἄλλες ἀπασχολήσεις καί θά κάνουν τήν Κυριακή τά θρησκευτικά τους καθήκοντα χωρίς ἀμοιβή! [17].

Μερικά ἀπό αὐτά ἤδη ἔχουν προχωρήσει πολύ καί ἐφαρμόζονται στήν πρώην χριστιανική Ἑλλάδα, ἀφοῦ ἀπό τήν Ἐκκλησία ὑπάρχει ἀσθενής καί μειωμένη ἀντίδραση, μερικές φορές μάλιστα ἀποδοχή καί ὑποστήριξη ἀπό ὁμάδες κληρικῶν καί λαϊκῶν θεολόγων. Εἶναι τά κοινά ὑλικά Ἐκκλησίας καί Ἀριστερᾶς, μέ τά ὁποῖα μᾶς ἐκάλεσαν οἱ ὀργανωταί τοῦ Συνεδρίου, συμπραττούσης, δυστυχῶς, καί τῆς διοικούσης Ἐκκλησίας, νά οἰκοδομήσουμε τόν κοινό οἶκο Ἐκκλησίας καί Ἀριστερᾶς. Μή γένοιτο.

________________________________

Ὑποσημειώσεις:

1. Ἰω. 8, 12. 9,5. 14,6.

2. Πράξ. 4, 12: «Καί οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρία. Οὐδέ γάρ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπό τόν οὐρανόν το δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς».

3. Ν. ΜΠΕΡΔΙΑΓΙΕΦ, Περί τοῦ προορισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου, μετάφρ. ὑπό μητροπολίτου Σάμου Εἰρηναίου, Ἀθῆναι 1950, σελ. 318.

4. Ἀπολυτίκιο ὁσίων ἀνδρῶν καί γυναικῶν: «Ἐν σοί πάτερ (ἤ μῆτερ) ἀκριβῶς διεσώθη τό κατ᾽ εἰκόνα…».Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, Εἰς τό πρόσεχε σεαυτῷ 3 ΕΠΕ σ. 222: «Ὑπερόρα σρκός, παρέρχεται γάρ. Επιμελοῦ ψυχῆς, πρά γματος ἀθανάτου».

5. Πρός τούς νέους ὅπως ἄν ἐξ ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων 2, ΕΠΕ 7, 318.

6. Φ. ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ, Μυστικά ἄνθη, σελ. 111-112.

7. Πρωτοπρεσβυτέρου ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ, Ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου και τοῦ κόσμου κατά τόν Ἅγιον Ἰωάννην Χρυσόστομον, Θεσσαλονίκη 1997, σελ. 158.

8. Α´ Πέτρ. 2, 21: «Χριστός ἔπαθεν ὑπέρ ἡμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμόν ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ». Ἰω. 8, 12: Ὁ ἀκολουθῶν ἐμοί οὐ μή περιπατήσει ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ᾽ ἕξει τό φῶς τῆς ζωῆς» και πλεῖστα ἄλλα.

9. Ματθ. 10, 12-15.

10. Β´ Ἰω. 10-11.

11. Β´ Κορ. 6, 14-17.

12. Ματθ. 16, 18.

13. Ὁμιλία πρό τῆς ἐξορίας 1, ΕΠΕ 33, 384: «Πολλά τά κύματα καί χαλεπόν τό κλυδώνιον. Αλλ᾽ οὐ δεδοίκαμεν, μή καταποντισθῶμεν. Επί γάρ τῆς πέτρας ἑστήκαμεν. Μαινέσθω ἡ θάλασσα, πέτραν διαλῦσαι οὐ δύναται. Εγειρέσθω τά κύματα, τοῦ Ἰησοῦ τό πλοῖον καταποντίσαι οὐκ ἰσχύει».

14. Αὐτόθι, 1-2, ΕΠΕ 33, 386: «Οὐδέν Ἐκκλησίας δυνατώτερον, ἄνθρωπε. Λῦσον τόν πόλεμον, ἵνα μη κα ταλύσῃ σου τήν δύναμιν. Μή εἴσαγε πόλεμον εἰς οὐρανόν. Ἄνθρωπον ἐάν πολεμῇς, ἤ ἐνίκησας ἤ ἐνικήθης, Ἐκκλησίαν δέ ἐάν πολεμῇς, νικῆσαί σε ἀμήχανον. Ὁ Θεός γάρ ἐστιν ὁ πάντων ἰσχυρότερος… Εἰ ἀπιστεῖς τῷ λόγῳ, πίστευε τοῖς πράγμασι. Πόσοι τύραννοι ἠθέλησαν περιγενέσθαι τῆς Ἐκκλησίας; Πόσα τήγανα; Πόσοι κάμινοι, θηρίων ὀδόντες, ξίφη ἠκονημένα καί οὐ περιεγένοντο; Ποῦ οἱ πολεμήσαντες; Σεσίγηνται καί λήθῃ παραδέδονται. Ποῦ δέ ἡ Ἐκκλησία; Ὑπέρ τόν ἥλιον λάμπει. Τά ἐκείνων ἔσβεσται, τά ταύτης ἀθάνατα».

15. Πρός Εὐτρόπιον, 2, 1 ΕΠΕ, 33,110 καί αὐτόθι 2, 6, σελ. 124.

16. Α´ Κορ. 15, 32

17. Βλ. Τό θέαμα ἕνα φοβερό πνευματικό ὅπλο. Οἱ ἀπόψεις τοῦ μαρξιστῆ Λέοντος Τρότσκυ γιά τή χρήση τοῦ θεάματος ἐναντίον τοῦ ἐκκλησιασμοῦ, καί BERTRAND RUSSEL, Ἀθεϊστική παιδεία, ἡ ἀπάνθρωπος, καί τό νέο Παγκόσμιο Κράτος. Ἀναφορά στόν ἀποδομητή Μπέρτραντ Ράσσελ (B. Russel), στήν ἱστοσελίδα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παντοκράτορος Μελισσοχωρίου.