ΑΡΧΙΜ. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ Α΄

ΑΡΧΙΜ. ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Α΄

Του Πανοσιολ. Αρχιμ. Δανιήλ Αεράκη

=====

Καταγόταν ἀπό τὴ Μεσσηνία, γεννημένος τὸ 1930 στὸ χωριό Βουρνάζι (σήμερα Καλοβρύση).

Οἱ γονεῖς του, Ἰωάννης καὶ Γεωργία, τοῦ μετάγγισαν τὴν πίστι καὶ τὴν εὐλάβεια.

Σπουδαῖο ρόλο στὴν κατὰ Θεὸ πορεία τοῦ νεαροῦ ἀκόμα Ἐτεοκλῆ ἔπαιξε ἡ θεία του Ἀλεξάνδρα, πού γιὰ πολλοὺς ἀπό τούς συνεργάτες καὶ τὰ πνευματικὰ παιδιὰ τοῦ μετέπειτα σπουδαίου πνευματικοῦ π. Ἐπιφανίου, ἦταν θεϊκὸ στήριγμα.

Τὸ δημοτικὸ καὶ τὸ γνμνάσιο ὁ Ἐτεοκλὴς τὰ τέλειωσε στὴν Καλαμάτα.

Τὸ 1949 εἰσῆλθε στὴ Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.

Σπούδασε ἀπό φλογερὴ ἀγάπη τὴ Θεολογία.

Στὰ φοιτητικά του χρόνια μελέτησε πολλὰ ἀπό τά πατερικὰ ἔργα.

Χειροτονήθηκε τὸ 1956 διάκονος ἀπό τὸν τότε Μητρ. Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας κυρὸ Ἱερόθεο.

Τὸ 1961 ἔλαβε τὸ δεύτερο βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης ἀπό τὸν μακαριστὸ Μητροπολίτη Ἐλευθερουπόλεως Ἀμβρόσιο.

Διακόνησε κυρίως ὡς πνευματικὸς σύμβουλος καὶ ἐξομολόγος στὸ Ἵδρυμα «Τρεῖς Ἱεράρχαι» Ἀθηνῶν γιὰ 30 περίπου χρόνια.

Στὴν καρδιὰ τῆς Ἀθήνας, στὴν ὁδό Μενάνδρου 4, χτυποῦσε μιὰ ἀπό τὶς ἁγιώτερες καρδιὲς τοῦ 20οῦ αἰώνα.

Συνέγραψε πλῆθος θεολογικὰ ἔργα. Τὸ πρῶτο του ἔργο, καθαρῶς ἀντιαιρετικό, ἔχει τὸν τίτλο «Ἁγία Γραφὴ καὶ πονηρὰ πνεύματα».

Ὑπῆρξε σπουδαῖος κανονολόγος.

Ἀσχολήθηκε μὲ τοὺς ἱ. Κανόνες καὶ τὴ σωστή τους ἑρμηνεία.

Ὁ ἴδιος δὲ ἦταν κανόνας ὀρθοδόξου πίστεως, θαραλλέας ὁμολογίας καὶ ἁγίας ζωῆς.

 Ἐκοιμήθη τὴν 10η Νοεμβρίου 1989, ὕστερα ἀπό ἐπώδυνη ἀρρώστια.

Ἡ ἐξόδιος ἀκολουθία ἐψάλη στὸν ἱ. Ναὸ Χρυσοσπηλαιωτίσσης Ἀθηνῶν. Χοροστάτησε ὁ μακαριστὸς πλέον Σεβασμ. Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος, παρισταμένων πολλῶν ἐπισκόπων, πλήθους κληρικῶν καὶ χιλιάδων πιστῶν.

Ἐτάφη στὴν εἴσοδο τοῦ ἱ. Ἡσυχαστηρίου «Κεχαριτωμένη» στὴν Τροιζηνία.

(Συνεχίζεται)