Ο ΣΕΒ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ ΕΚΤΙΘΕΤΑΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΗΓΟΡΟΥΣ ΤΟΥ

Ο ΣΕΒ. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΑΝΘΙΜΟΣ ΕΚΤΙΘΕΤΑΙ ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΝΗΓΟΡΟΥΣ ΤΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε, στη “Ρομφαία”, τα ακόλουθα αποσπάσματα από άρθρα του Σεβ. Φθιώτιδος Νικόλαου, του Σεβ. Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμου και του Καθηγητή Μιχαήλ Τρίτου για την ακύρωση της αναγόρευσης του Σεβ. Θεσσαλονίκης Άνθιμου ως Επίτιμου Διδάκτορος της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης.  

Αναφέρει ο Καθηγητής Μιχαήλ Τρίτος:

“Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης δεν είναι εθνικιστής. Είναι ένας αγνός πατριώτης. Ως εμβριθής περί τα θεολογικά, γνωρίζει πολύ καλά ότι ο εθνικισμός ως διχαστικό γεγονός κατατέμνει την οικουμενικότητα της Ορθοδοξίας και καταστρατηγεί την ενότητα των ανθρώπων.

Ο Παναγιώτατος είναι ένας Ιεράρχης του χριστιανικού μέτρου. Κόσμιος, ανεπίληπτος και ευαίσθητος στις αγωνίες και τα προβλήματα των συνανθρώπων μας."

Αναφέρει ο Σεβ. Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος:

“-Όταν με παρρησία μιλούσε στις πρωινές τηλεοπτικές εκπομπές για κάθε θέμα; Όταν περιέφερνε κρυφά τους πολιτικούς, μέσα σε ανεπίσημο αυτοκίνητο, στο μαχαλά της Αλεξανδρούπολης ζητώντας τους να ανεβάσουν το βιοτικό επίπεδο των μουσουλμάνων, ώστε να μην γκετοποιούνται;

-Όταν μοίραζε ρούχα, τσάντες και παπούτσια στα μουσουλμανικά σχολεία, παροτρύνοντας τους μαθητές να γίνουν «καλοί μουσουλμάνοι και καλοί Έλληνες πολίτες»;

Άψογη ήταν η στάση του απέναντι στους μουσουλμάνους της Θράκης. Όταν επισκεπτόταν τους μουσουλμάνους μαθητές, τους τόνιζε να γίνουν καλοί μουσουλμάνοι και καλοί 'Ελληνες πολίτες.

Έδινε εργασία σε μουσουλμάνούς, τους ενίσχυε οικονομικά και όταν χρειαζόταν τους έστελνε για ιατρική περίθαλψη στα εξωτερικό."

Αναφέρει ο Σεβ. Φθιώτιδος Νικόλαος:

“Η αναβληθείσα τελετή αναγορεύσεως του Παναγιωτάτου Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης κ. Ανθίμου σε επίτιμο Διδάκτορα της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης ύστερα από τις αντιδράσεις της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης δεν προσβάλλει τον κ. Άνθιμο αλλά την ίδια την Θεολογική Σχολή, η οποία ενόθευσε το πνευματικό κύρος της και υπέκυψε σε αντιδράσεις ενός πολιτικού κόμματος γνωστού τοις πάσιν για τα αισθήματά του απέναντι στον ισχυρό και αψεγάδιαστο Ιεράρχη της Βορείου Ελλάδος.

Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης δεν έχει ανάγκη από τέτοιου είδους τιμές. Η μεγάλη του τιμή είναι η αναγνώριση της προσφοράς του στα Εθνικά, κοινωνικά, Εκκλησιαστικά, μορφωτικά θέματα από τον λαό.

Οι καθηγητές αντελήφθησαν το χρέος, που έχουν απέναντι στον ακαταμάχητο Ιεράρχη, ο οποίος μετά τον Αρχιεπίσκοπο ήταν αδιανόητο να μείνει εκτός της εν λόγω τιμής.

Είναι έμπειρος κυβερνήτης και γνήσιος Έλληνας Ιεράρχης, συνεχιστής των γενναίων Ιεραρχικών μορφών της Εκκλησίας, πιστός στην παράδοση της Ορθοδοξίας και της πατρίδος.

Αυτού του διαμετρήματος τις μορφές θα πρέπει να τις κρατάμε υψηλά και να μη επιτρέπουμε στους ισοπεδοτές να τις προσβάλουν.”

Δεν νομίζω ότι υπάρχει κανείς που να διερωτάται ποια είναι η θέση μου για τον ΣΥΡΙΖΑ. Όχι μόνον προεκλογικά, αλλά και όταν κατέλαβαν οι αντίχριστοι την εξουσία, είμαι, ίσως, ο μόνος που δεν τους έδωσα ούτε μέρα χάριτος και ανοχής, όπως έκαναν -για το πρώτο τουλάχιστον διάστημα- σχεδόν οι πάντες.

Αθώος ειμί, λοιπόν, του κρίματος ότι υποστήριξα ή υποστηρίζω ή ανέχομαι καθ’ οιονδήποτε τρόπο αυτά τα αποβράσματα που λυμαίνονται την εξουσία και ξεθεμελιώνουν συνειδητά και προγραμματισμένα τα ορθόδοξα και τα εθνικά θεμέλια της πατρίδας μας.  

Η άνοδος στην εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ σηματοδοτεί τον μεγαλύτερο ξεπεσμό στην Ιστορία του Ελληνισμού.

Επομένως όταν οι εθνομηδενιστές και Εκκλησιομάχοι του ΣΥΡΙΖΑ κατηγορούν κάποιο τότε αυτόματα τον ηρωοποιούν στα μάτια μου και στα μάτια όλων των νουνεχών ανθρώπων.

Άρα με κανένα τρόπο δεν υιοθετώ τις κατηγορίες του ΣΥΡΙΖΑ εναντίον του Σεβ. Θεσσαλονίκης.

Πλην, όμως, όσοι ανέλαβαν την συνηγορία του Σεβ. Θεσσαλονίκης (Σεβ. Φθιώτιδος Νικόλαος, Σεβ. Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος και Καθηγητής Μιχαήλ Τρίτος) το μόνον που κατόρθωσαν ήταν να τον εκθέσουν και μάλιστα ανεπανόρθωτα.  

Είναι εντελώς αδιανόητο να ακούς τον Καθηγητή κ. Μιχαήλ Τρίτο να εκθειάζει την θεολογική εμβρίθεια του Σεβ. κ. Άνθιμου, ενώ είναι σε όλους γνωστή η προκλητικά χονδροειδής θεολογική αγραμματωσύνη του, που συναγωνίζεται επάξια την αγραμματωσύνη του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου. Τα κηρύγματά του εξαντλούνται σε ηθικολογίες και κοινοτυπίες και είναι γεμάτα εθνικιστικές κορώνες.

Είναι εθνικά απαράδεκτο να ακούς ότι ο Σεβ. κ. Άνθιμος νουθετούσε τους μουσουλμάνους της Θράκης να είναι καλοί μουσουλμάνοι. 

Αλλά είναι καθαρή προδοσία της πίστεως ένας ορθόδοξος ιεράρχης να συνιστά στους μουσουλμάνους να γίνουν καλοί μουσουλμάνοι και όχι να πιστέψουν στο Χριστό και να βαπτιστούν Ορθόδοξοι.

Οι αμετροέπειες του Σεβ. Φθιώτιδος, του Σεβ. Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμου και του Καθηγητή Μιχαήλ Τρίτου υπέρ του Σεβ. κ. Άνθιμου εκθέτουν μόνον τον Σεβ. κ. Νικόλαο, τον Σεβ. κ. Άνθιμο και τον κ. Τρίτο. Εκφράζουμε προπαντός τη μεγάλη απογοήτευσή μας για τους διθύραμβους του Σεβ. Φθιώτιδος, επειδή οι παρεμβάσεις του για άλλα θέματα (όπως λ.χ. για τον Όσιο Ιάκωβο Τσαλίκη και τον π. Γεώργιο Καψάνη) είναι ιδιαιτέρως εύστοχες.

Ο Σεβ. Θεσσαλονίκης είναι οτιδήποτε εκτός από πρότυπο ορθόδοξου ιεράρχη. Μοιχεποιβάτης ως Αλεξανδρουπόλεως εγκατέλειψε το ποίμνιό του για να μετατεθεί στην πολύφερνη νύμφη του Θερμαικού κατόπιν της βρώμικης συναλλαγής που έκανε με τον αλήστου μνήμης Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο.

Ο ρόλος του κ. Άνθιμου για την ανάδειξη των όντως αναξίων Αρχιεπισκόπων Χριστόδουλου και Ιερώνυμου υπήρξε καθοριστικός. 

Είναι τουλάχιστον αστείο να προβάλλεται ο Σεβ. Θεσσαλονίκης ως πρότυπο ορθόδοξου ιεράρχη. 

Θερμός υποστηρικτής της Συνόδου της Κρήτης καταδιώκει απηνώς τους ομολογητές κληρικούς της Μητροπόλεως του που διέκοψαν το μνημόσυνό του.

Με αυτά τα δεδομένα ένα μένει για να περισωθούν τα πράγματα.

Ο ίδιος ο Σεβ. Θεσσαλονίκης να αποποιηθεί την τιμή της βράβευσης που του επιδαψίλευσε η Αγουριδική Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης -αυτό το άντρο του Οικουμενισμού, των νεωτερισμών και της εκκοσμίκευσης- και να δηλώσει ότι δεν ενδιαφέρεται για την αναγόρευσή του σε Επίτιμο Διδάκτορα της Σχολής.

Αλλά δεν πρέπει να περιοριστεί στην αποποίηση της βράβευσης ο Σεβ. Θεσσαλονίκης. Είναι απολύτως επιβεβλημένο να παραιτηθεί από το θρόνο του για να δοθεί η ευκαιρία σε κληρικό με φόβο Θεού να τον διαδεχθεί στην επίζηλη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης.