ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ “ΣΥΝΑΞΗ” ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ

ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ “ΣΥΝΑΞΗ” ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ

Του Γραφείου επί των αιρέσεων της Ι. Μ. Πειραιώς

=====

Με πολλή λύπη διαπιστώσαμε ότι το γνωστό στους θεολογικούς κύκλους περιοδικό «ΣΥΝΑΞΗ» στο τελευταίο τεύχος του (τεύχ. 143, Ιούλιος – Σεπτέμβριος 2017), με τίτλο «Ετεροδοξία και αίρεση», φιλοξένησε δυστυχώς άρθρα ακαδημαϊκών θεολόγων, στα οποία διατυπώνονται θέσεις και απόψεις, που απηχούν και εκφράζουν το νεοφανές και κακόδοξο αυτό θεολογικό ρεύμα. Από τους οκτώ αρθρογράφους του περιοδικού θα περιοριστούμε, να σχολιάσουμε στην παρούσα ανακοίνωσή μας τον πρώτο και επιφυλασσόμαστε να ασχοληθούμε, εν καιρώ και Θεού θέλοντος, και με άλλους.

   

Πρόκειται για  τον καθηγητή κ. Γ. Λαρεντζάκη, ο οποίος αναπτύσσει το θέμα με τίτλο «Αίρεση και σχίσμα σήμερα». Κατ’ αρχήν κάνει λόγο για τους όρους «αίρεση και σχίσμα», οι οποίοι κατά τον αρθρογράφο έχουν σήμερα ανάγκη επανεξετάσεως και καθάρσεως. Γράφει: «Σήμερα είναι ακαγκαίον, να επαναξετασθούν πολλοί όροι και χαρακτηρισμοί, οι οποίοι χρησιμοποιούνται και κατά το παρόν και οι οποίοι δημιουργήθηκαν και άρχισαν να χρησιμοποιούνται από εποχές παλιότερες. Ένα από τα προβλήματα είναι η επανεξέταση και η κάθαρση των χρησιμοποιούμενων πολεμικών όρων. Ακριβώς στο πλαίσιο αυτό πρέπει να επανεξεταστούν και οι όροι «αίρεσις και σχίσμα» και να ερευνηθεί, εάν είναι δυνατόν οι όροι αυτοί να χρησιμοποιηθούν και να εφαρμοσθούν στη σύγχρονη σχέση των χριστιανικών Εκκλησιών». 

Η επανεξέταση είναι αναγκαία διότι, όπως γράφει, «σήμερα οι σχέσεις μεταξύ των Εκκλησιών, δόξα τω Θεώ, ευρίσκονται σε κατάσταση μετανοίας και πορείας προς την καταλλαγή και ενότητα». Αφού λοιπόν οι σχέσεις είναι άριστες, κατ’ αυτόν, δεν είναι δυνατόν να χαρακτηρίζει η μία Εκκλησία την άλλη ως αιρετική. Θεωρεί ακόμη τον όρο «αίρεση» «πολεμικό όρο»,  που χρησιμοποιήθηκε σε παλαιότερες εποχές, στις οποίες Ορθοδοξία και Παπισμός βρισκόταν σε κατάσταση διαμάχης και έχθρας, αλλά σήμερα στην εποχή της καταλλαγής και της αγάπης, της μετανοίας και της συμφιλιώσεως, δεν μπορεί να έχει θέση.   

Εδώ ο αρθρογράφος παίρνει ως δεδομένο ότι ο Παπισμός είναι αληθινή Εκκλησία με έγκυρα μυστήρια κλπ., ενώ όπως είναι γνωστό έχει καταδικαστεί συνοδικά από πλήθος συνόδων κατά την διάρκεια της πρώτης και δευτέρας χιλιετίας.