ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ Ο ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟ

π. Γεώργιε Μεταλληνέ. Χαρακτηρίσατε εξαίρετο διανοούμενο και γνήσιο αντιοικουμενιστή τον κ. Γιανναρά που διασύρει τους παραδοσιακούς επισκόπους επειδή δεν υπέγραψαν το κακόδοξο κείμενο της Συνόδου της Κρήτης.

Στοιχειώδης συνέπεια και αμεροληψία εκ μέρους  σας επιβάλλει να πείτε ένα ευλόγησον στους πιστούς και να αναιρέσετε τις κακοδοξίες του πλανεμένου αυτού διανοούμενου.

Ιδιαίτερα τώρα που η Alma mater ημών τε και υμών έφτασε στο απόγειο της ασέβειας και ανακήρυξε τον κακόδοξο αυτο διανοούμενο Επίτιμο Διδάκτορά της.

ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΕΓΓΕΝΕΙΣ ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Του Γραφείου επί των αιρέσεων της Ι. Μ. Πειραιώς

=====

ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ Ο ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑΡΚΙΣΣΙΣΜΟ

_______

       

Στη συνέχεια ο Καθηγητής κ. Γιανναράς παραθέτει τις «εγγενείς αντιφάσεις» της Συνόδου: «Από την πρώτη στιγμή, η σύλληψη, η οργανωτική λογική, οι πρακτικές προετοιμασίας της Συνόδου ήταν εξόφθαλμα παγιδευμένες στο (αυτονόητο σήμερα) ατομοκεντρικό “παράδειγμα”: Να εξασφαλιστούν ίσα δικαιώματα έκφρασης απόψεων και χρόνου ομιλίας, ορθολογικοί κανόνες πειθάρχησης των προβληματισμών και λειτουργίας των “ομάδων εργασίας”, καθορισμένος αριθμός και είδος συνοδών εμπειρογνωμόνων, κ.λπ. κ.λπ. Καμία ρωγμή δυνατότητας να ξεπηδήσει το απρόβλεπτο, το χαρισματικό, η έκπληξη». Εδώ δε θα διαφωνήσουμε μαζί του. Η «άψογη οργανωτική διαδικασία», λειτούργησε, κατά τη γνώμη μας, σε βάρος της αλήθειας, αφού κατά τον ίδιο: «Επιβλήθηκαν, αυτονόητα και ομόφωνα, οι αξιωματικές σταθερές του ατομοκεντρικού “τρόπου”». 

Η αλήθεια στη Σύνοδο έγινε όντως «αντικειμενική βεβαιωμένη ορθότητα … η πίστη δεν σημαίνει πια εμπιστοσύνη, καρπό εμπειρίας της σχέσης. Σημαίνει ατομική “πεποίθηση”, ιδεολόγημα ατομικής προτίμησης και επιλογής – αφού και η ελευθερία, στο ατομοκεντρικό “παράδειγμα”, είναι μόνο δικαίωμα επιλογής, καθόλου κατόρθωμα αυθυπέρβασης. H κατοχή της “αλήθειας”, της γνήσιας, ανόθευτης “Ορθοδοξίας”, γίνεται όπλο για να εξουσιάζεις τους παρεκκλίνοντες ή πλανημένους, να θωρακίζεις το εγώ σου με “εξαγιασμένον” από τους σκοπούς του, ακόρεστο ναρκισσισμό, να αυτοχρίεσαι αυτεπάγγελτος εισαγγελέας των “ελάχιστων αδελφών” σου». Δε μπορούμε να «αποκρυπτογραφήσουμε» πλήρως τις φράσεις του. Σε ποιων τα χέρια γίνεται η «ανόθευτη Ορθοδοξία» όπλο εξουσίας προς τους «παρεκκλίνοντες ή πλανημένους»; Σε ποιων τα χέρια γίνεται θωράκιση του «εγώ τους με “εξαγιασμένον” από τους σκοπούς τους, ακόρεστο ναρκισσισμό, να αυτοχρίονται αυτεπάγγελτοι εισαγγελείς των “ελάχιστων αδελφών” τους»; Προφανώς εδώ εννοεί και πάλι τους «συντηρητικούς» Επισκόπους και πιστούς, οι οποίοι εμμένοντας στην ορθόδοξη πίστη και παράδοση και μη θέλοντας να παρεκκλίνουν και να κάνουν παραχωρήσεις στις εγνωσμένες πλάνες, θεωρούνται από τον κ. Καθηγητή ως «εξουσιαστές των πλανημένων», «ναρκισσιστές του εγώ τους» και «εισαγγελείς των ελάχιστων αδελφών τους»! Αν έτσι θεωρεί ο κ. Καθηγητής τους σύγχρονους «συντηρητικούς», τότε θα έπρεπε να συμπεριλάβει σ’ αυτούς και τους αγίους Πατέρες, οι οποίοι επέμεναν να διαφυλάξουν την ανόθευτη Ορθοδοξία! Θα έπρεπε να συμπεριλάβει και τον άγιο Μάρκο Ευγενικό, ο οποίος τα «έσπασε» κυριολεκτικά στην ψευδοσύνοδο Φεράρας – Φλωρεντίας (1438-1439), διασώζοντας την σώζουσα αλήθεια της Εκκλησίας και αλλάζοντας ταυτόχρονα τον ρου της παγκόσμιας ιστορίας!