ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΤΗ ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΚΑΚΟΔΟΞΙΩΝ ΤΟΥ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΘΕΡΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΤΗΣ Ι. Μ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΤΗ ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΚΑΚΟΔΟΞΙΩΝ ΤΟΥ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΘΕΡΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΤΗΣ Ι. Μ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Του ΠαναγιώτηΤελεβάντου

=====

Πολύ αξιόλογη η αναίρεση των κακοδοξιών του γνωστού και μη εξαιρετέου π. Βασίλειου Θερμού από το Γραφείο επί των αιρέσεων της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς.

Το κείμενο του Γραφείου ξετινάζει κυριολεκτικά βήμα προς βήμα τις κακόδοξες θέσεις, την αντιεπιστημονική μεθοδολογία και το αλλοτριώμενο ορθοδόξως φρόνημα του π. Βασίλειου Θερμού.

Συγχαίρουμε, λοιπόν, θερμά το Γραφείο επί των αιρέσεων για τη θαυμάσια δουλειά που έκανε αλλά θέλουμε να υποβάλουμε το εξής ερώτημα:

Υπάρχει κανείς που τρέφει την ψευδαίσθηση ότι ο π. Βασίλειος Θερμός θα συνέλθει από τον κατήφορο που ακολουθεί με λογικά επιχειρήματα και θεολογικές θέσεις;

Νομίζω πως όχι.

Γι’ αυτό καλό και επιβεβλημένο μεν είναι να γίνεται συστηματική αναίρεση των κακοδοξιών του για να μη σκανδαλίζονται ψυχές υπέρ ων Χριστός απέθανεν.

Ο ίδιος, όμως, ο π. Βασίλειος ουδόλως θα πτοηθεί ή θα λογικευθεί από τη συνετή και χριστιανική κριτική του Γραφείου επί των αιρέσεων της Μητροπόλεως Πειραιώς ή οποιουδήποτε άλλου συνειδητού χριστιανού.

Ο π. Βασίλειος ασχημονεί στην Εκκλησία, διαστρέφει την πίστη Της, εισάγει μεθοδολογία ξένη προς το φρόνημά Της και γενικά συμπεριφέρεται σαν μονιός άγριος στον αμπελώνα του Κυρίου.

Μόνον ένα πράγμα μπορεί να συνεφέρει τον κακόδοξο αυτό κληρικό.

Όλες οι κακοδοξίες που κατά καιρούς διατύπωσε ο π. Βασίλειος, πρέπει να καταχωρηθούν σε μήνυση που πρέπει να γίνει εναντίον του στην Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος και να ζητηθεί η καθαίρεσή του.

Αν αυτό δεν γίνει είναι ανοησία να πιστέψουμε ότι ο π. Βασίλειος θα σταματήσει να προκαλεί με κακοήθεια και να διασύρει την πίστη μας.

Ποιος άνθρωπος στοιχειώδους σοβαρότητας πιστεύει  ότι ο π. Βασίλειος έχει θέση μεταξύ των κληρικών της Ορθοδοξίας αφού οι προκλήσεις του κατά της πίστης μας συνεχίζονται για δεκαετίες;

Τίποτε δεν μπορεί να τον συνεφέρει εκτός αν καθαιρεθεί.

Ας γίνει, λοιπόν, συλλογή των κακοδοξιών που κατά καιρούς διατύπωσε και ας γίνει μήνυση εναντίον του στη Σύνοδο επί αιρέσει.

Ας ελπίσουμε ότι -του Θεού συνεργούντος- ο κακόδοξος αυτός κληρικός θα σταματήσει να μαγαρίζει τα άγια των αγίων της ορθοδόξου θεολογίας.

Ιδού το άρθρο του Γραφείου επί των αιρέσεων της Ι. Μ. Πειραιώς που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου:

ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ: ΨΥΧΙΚΑ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΟΣΟΙ ΑΣΧΟΛΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟ ΑΓΩΝΑ

Α΄

Του Γραφείου επί των αιρέσεων της Ι. Μ. Πειραιώς

=====

        

Με έκπληξη αλλά και οδύνη ψυχής διαπιστώσαμε στο γνωστό περιοδικό «ΣΥΝΑΞΗ» (τ. 143), που δημιούργησε ο μακαριστός Παναγιώτης Νέλλας, ένα νέο είδος ύβρεως εναντίον εκείνων, που αγωνίζονται στον καλόν αγώνα της ομολογίας της πίστεως, ένα νέο βαρύ χαρακτηρισμό, αυτόν του ψυχασθενούς, που έρχεται να προστεθεί στους προηγουμένους. Πρωταγωνιστής στο νέο αυτόν υβριστικό χαρακτηρισμό ο γνωστός κληρικός και ψυχίατρος της Ι. Μητροπόλεως Θηβών π. Βασίλειος Θερμός. Ο εν λόγω κληρικός σε άρθρο του στο εν λόγω περιοδικό, με τίτλο: «Ψυχαναγκαστική αιρεσιομαχία: Αγχολυτικό ευρέως φάσματος και παντός καιρού», κάνει λόγο γι’ αυτούς που μάχονται εναντίον των αιρέσεων, τους οποίους θεωρεί ως ψυχοπαθείς, ως πάσχοντες από ένα είδος ψυχαναγκαστικής νεύρωσης, την οποία μάλιστα ονομάζει «ψυχαναγκαστική αιρεσιομαχία», όπως φαίνεται και από τον τίτλο του άρθρου.  Προσπαθεί δε να αποδείξει τον ισχυρισμό του αυτόν, επικαλούμενος την ιδιότητά του ως ψυχιάτρου και χρησιμοποιώντας ψυχιατρική ορολογία. Προκειμένου να προσδώσει επιστημονικό κύρος στα γραφόμενά του, γράφει: «Σε προ εικοσαετίας κείμενό μου ασχολήθηκα με τα ψυχολογικά αίτια της παθολογικής συμπεριφοράς εκείνων των πιστών, οι οποίοι αναζητούν παντού κακοδοξίες και αιρέσεις και, όταν  νομίζουν ότι τις ανακαλύπτουν, γίνονται επιθετικοί με τους φορείς τους». Οι αιρέσεις για τον συγγραφέα είναι κάτι το δυσεύρετο, αφού για να τις ανακαλύψει κανείς, χρειάζεται να ψάξει. Είναι τραγικό για έναν ερευνητή επιστήμονα, να αγνοεί αυτή την φρικτή όντως πραγματικότητα, που βιώνει ο πιστός λαός του Θεού, το γεγονός δηλαδή, ότι σήμερα η Εκκλησία μας πολεμείται από ένα πλήθος αιρέσεων, σεκτών και παραθρησκευτικών ομάδων, των οποίων ο αριθμός είναι μεγαλύτερος από κάθε άλλη φορά στο παρελθόν. Μάλιστα η Συνοδική Επιτροπή επί των Αιρέσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος πριν από αρκετά χρόνια είχε ασχοληθεί με την ταξινόμηση και δημιουργία καταλόγου όλων των γνωστών αιρέσεων και παραθρησκευτικών ομάδων, οι οποίες δρουν στον ελληνικό χώρο και διαπιστώθηκε ότι είναι πολλές εκατοντάδες. Ενώ λοιπόν η κοινωνία μας έχει πλημυρίσει κυριολεκτικά από αιρέσεις και ο κίνδυνος να παρασυρθεί κανείς και να πέσει στα δίχτυα αυτών είναι ορατός και διά γυμνού οφθαλμού και ενώ η Εκκλησία κάθε χρόνο διοργανώνει Πανορθόδοξες Συνδιασκέψεις για την αντιμετώπιση των αιρέσεων, ο αγαπητός π. Βασίλειος δεν βλέπει πουθενά αιρέσεις. Βέβαια δεν μας εκπλήσσει η αδυναμία του να διακρίνει τις αιρέσεις, αφού και η ψευδοσύνοδος της Κρήτης δεν «είδε» πουθενά αιρέσεις, γι’ αυτό και δεν θεώρησε χρέος της να καταδικάσει καμία αίρεση.

   

Θεωρεί επίσης, ότι παρουσιάζουν ψυχοπαθολογική συμπεριφορά, όσοι αναζητούν παντού αιρέσεις και αιρετικούς και στη συνέχεια γίνονται «επιθετικοί» απέναντί τους.  

Αν όλοι, όσοι αγωνίζονται με αγνό ζήλο, με ταπείνωση, αγάπη, αλλά και πόνο ψυχής για τους αιρετικούς, θεωρούνται ως ψυχασθενείς, τότε θα πρέπει να θεωρήσουμε και όλους τους αγίους, που αγωνίστηκαν εναντίον των αιρέσεων ως ψυχασθενείς! Και μάλιστα πολύ περισσότερο από μας θα πρέπει να θεωρηθούν ως ψυχασθενείς, αφού αυτοί είχαν πολύ περισσότερο ζήλο από μας στην καταπολέμηση των αιρέσεων.

(Συνεχίζεται)