ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΚΝΟΓΟΝΙΑ

ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΚΝΟΓΟΝΙΑ

Του Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρου

============

Η σημερινή λοιπόν εορτή, αλλά και αυτό το Αποστολικό ανάγνωσμα, μας οδηγούν στο να δούμε το μυστήριο του γάμου με το επακόλουθο αυτού, θαυμαστό αλλά και πολύ σοβαρό από κάθε άποψη, γεγονός της τεκνογονίας.

Βεβαίως, όπως όλοι θα πρέπει να γνωρίζουμε, στην εποχή της χάριτος, δηλ. μέσα στην Εκκλησία που ζούμε, δεν τίθεται, δεν πρέπει να τίθεται θέμα περί προσβολής και ταπεινώσεως των συζύγων, όταν αυτοί δεν έχουν τέκνα. Όταν δηλ. δεν τους έχει δώσει ο Θεός, όπως συνέβαινε στον χώρο της Παλαιάς Διαθήκης. Και τονίζουμε τον Θεό, διότι το να έρθει ένας νέος άνθρωπος στην ύπαρξη, είναι κυρίως δώρον του Θεού. Επομένως, καμμία πικρία από ανθρωπίνης και συζυγικής πλευράς δεν πρέπει να υφίσταται όταν δεν υπάρχουν μέσα στο γάμο τα τέκνα.

Οπωσδήποτε είναι πολύ ανθρώπινο και δικαιολογείται να υπάρχει η θέληση και η σπουδή για να έρθει παιδί ή παιδιά μέσα στη συζυγία, αλλά σε καμμία των περιπτώσεων δεν μπορεί να υποστηριχθεί ότι το ζευγάρι (που όχι συνειδητά, εννοείται) δεν έχει «καρπόν κοιλίας», άρα και δεν έχει την ευλογία του Θεού.

Στο θέμα αυτό θα μπορούσε κανείς να σημειώσει πολλά...

Πάντως, ας γνωρίζουν όσα ζευγάρια δεν έχουν ακόμα, παρά τις επιτρεπόμενες (όχι μόνο από την επιστήμη, αλλά και από την εκκλησιαστική συνείδηση) προσπάθειες, αποκτήσει τέκνα, ή και ίσως δεν θα αποκτήσουν (Κύριος οίδε), ότι βρίσκονται μέσα στην αγάπη του Θεού, το ίδιο ακριβώς, όπως και τα ζευγάρια, που χάριτι Θεού, απέκτησαν τέκνα. Θα έρθει μάλιστα και η στιγμή που θα δοξάσουν τον Θεό, ακριβώς γι' αυτό που τώρα τους φαίνεται πικρό και αβάσταχτο... Επομένως, όπως σε κάθε περίπτωση, έτσι και τώρα, εκ βάθους καρδίας ας αναφωνούμε «Δόξα τω Θεώ, πάντων ένεκεν»!

Και ας περάσουμε τώρα να δούμε το Μυστήριο του Γάμου και το ευλογημένο γεγονός της τεκνογονίας, όταν αυτό βεβαίως λειτουργεί στη σωστή του και φυσιολογική του βάση.

Αναμφιβόλως, είναι πολύ μεγάλο πράγμα ο άνθρωπος να ζει την κατά φύσιν ζωή, μέσα στο μυστήριο του Γάμου, το οποίο αποτελεί τύπο του Μεγάλου Μυστηρίου, του Χριστού και της Εκκλησίας Του. «Το Μυστήριον τούτο μέγα εστίν» (Εφεσ. Ε΄ 32). Αλλά χρειάζεται μια διευκρίνηση στο σημείο αυτό, διότι αρκετοί είναι αυτοί που το παρανοούν, νομίζοντας ότι το Μέγα Μυστήριο είναι ο Γάμος. Όχι, το Μέγα Μυστήριο είναι ο Χριστός και η Εκκλησία Του. Το επεξηγεί μάλιστα ο ίδιος ο Απόστολος Παύλος, ευθύς αμέσως: «Εγώ δε λέγω, εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν»!

Μέσα λοιπόν σε αυτό το ευλογημένο πλαίσιο του γάμου, έρχεται ως ευλογία του Θεού, και ως φυσικό επακόλουθο η τεκνογονία. Συγκλονιστικό, πράγματι! Ο μικρός άνθρωπος να καθίσταται συνδημιουργός του Θεού και να ακούουν οι γονείς με σεβασμό και αγάπη, να τους φωνάζουν τα τέκνα τους, «πατέρα» και «μητέρα»!

Κυρίως όμως είναι μέγα και υψηλό, μέσω του μυστηρίου του Γάμου, να συνεχίζει ο άνθρωπος το μεγάλο έργο του Θείου Δημιουργού!

Έτσι λοιπόν, αξιώνεται και ο άνθρωπος, όπως ήδη τονίσαμε, να αποκαλείται «πατέρας», εν σχετική εννοία, διότι εν απολύτω εννοία «Πατέρας» είναι μόνον ο Θεός!

Αυτός είναι ο προορισμός του έγγαμου βίου. Ο σύζυγος και η σύζυγος, μέσω της τεκνογονίας, όπου συντελείται και η ψυχοσωματική ολοκλήρωση της εν Χριστώ αγάπης, να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο, ώστε τελικώς να καταστούν, μαζί με τα δώρα του Θεού, τα τέκνα τους, ουρανοπολίτες.

Κατ' αρχάς μεν ως συνειδητά μέλη της Εκκλησίας, να ζούν την Ορθόδοξη πνευματικότητα, την μυστηριακή και εν γένει πνευματική ζωή, όταν δε θελήσει ο Κύριος, να περάσουν στην θριαμβεύουσα εν ουρανοίς Εκκλησία, με όλα τα μέλη της οικογένειας, όπως συνέβη με την αγία οικογένεια του Μεγάλου Βασιλείου, του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου, αλλά και τόσες άλλες Χριστιανικές οικογένειες, που έζησαν με ιερό ενθουσιασμό, με αγώνα και με συνέπεια την αυθεντική ευαγγελική ζωή.

(Συνεχίζεται)