ΓΕΝΝΑΙΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ π. ΙΩΗΛ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΚΝΟΓΟΝΙΑΣ

ΓΕΝΝΑΙΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ π. ΙΩΗΛ ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΨΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΚΝΟΓΟΝΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==========

Δεν είναι η πρώτη φορά που επαινούμε - καθηκόντως - τον λαμπρό κληρικό π. Ιωήλ Κωνστάνταρο για το ομολογιακό του φρόνημα και τις ορθόδοξες θέσεις που υποστηρίζει.

Και αυτή τη φορά υποστηρίζει καθαρά ορθόδοξες θέσεις στο θέμα της αντισύλληψης και της αποφυγής τεκνογονίας. 

Οι Νεορθόδοξοι, ο αείμνηστος Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός και τα πνευματικά του παιδιά Σεβ. Μητροπολίτης Λεμεσού κ. Αθανάσιος και οι Βατοπαιδινοί, αλλά και όσοι πνευματικοί εξαρτούνται πνευματικά από αυτούς, διδάσκουν λόγω - και κυρίως έργω στο εξομολογητήριο - κακοδοξίες αναφορικά με την αντισύλληψη και την αποφυγή τεκνογονίας.

Προσοχή εδώ.! 

ΔΕΝ (επαναλαμβάνω ΔΕΝ) αναφέρομαι στην “οικονομία” που εφαρμόζει ο κάθε πνευματικός! 

Αλίμονον αν δεν αναγνωρίζαμε ότι ο πνευματικός κατά την κρίση του και κατά τον φωτισμό του Θεού δεν κρίνει όλα τα θέματα κατά περίπτωση!

Αναφερόμαστε σε μια γενική κακόδοξη αρχή που ακολουθούν απέναντι στους εγγάμους οι πνευματικοί γόνοι του αείμνηστου μοναχού Ιωσήφ.

Δεν μου δόθηκε η ευκαιρία ποτέ να πάρω την ευλογία του π. Ιωήλ ή να μιλήσω έστω τηλεφωνικά μαζί του, αλλά παρακολουθώ με πολύ σεβασμό τους ασυμβίβαστους αγώνες του για όλα τα θέματα.

Θα τον κακόμαθε φαίνεται ο αείμνηστος Μητροπολίτης Κονίτσης κυρός Σεβαστιανός να επιδίδεται σε “παλικαρισμούς” και δεν του έρχεται εύκολο να σιωπήσει όταν προσβάλλεται η πίστη μας.

Επ’ ευκαιρία.! 

Ο διατυπώσας τη θεωρία των “παλικαρισμών” σε νέο του άρθρο, που μόλις διάβασα στην τελευταία έκδοση του “Ορθοδόξου Τύπου” , πρόσεξα ότι υμνεί και τον κ. Γιανναρά - δεν είναι η πρώτη φορά - και επί αυτού, συν Θεώ, θα επανέλθω σύντομα.

Παρόλον λοιπόν ότι δεν γνωρίζω προσωπικά τον π. Ιωήλ έχω την εντύπωση ότι μάλλον ανήκει σε όσους - λόγω ανεπαρκούς πληροφόρησης - δεν πιστεύουν ότι ο αείμνηστος Ιωσήφ ο Βατοπαιδινός, ο Σεβ. Λεμεσού και οι Βατοπαιδινοί και οι πνευματικοί που εξαρτούνται από αυτούς, δίνουν στραβή γραμμή στο θέμα της αντισύλληψης και της αποφυγής της τεκνογονίας.

Αλλά η πικρή αλήθεια είναι ότι αυτό ακριβώς συμβαίνει για πολλές δεκαετίες τώρα και στην Κύπρο και στον Αγιον Ορος σε ευρύτατη κλίμακα και το θλιβερό αυτό γεγονός είναι απολύτως σε γνώση δεκάδων χιλιάδων (επαναλαμβάνω δεκάδων χιλιάδων) ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και αρχιερέα της Εκκλησίας της Ελλάδος, που πρωτοστάτησε στην αποφυλάκιση του Γέροντα Εφραίμ και ο οποίος εξέφρασε την αποδοκιμασία του για τις ετεροδιδασκαλίες του Γέροντα Ιωσήφ και των μαθητών του.

Θα πρέπει να διευκρινίσω κάτι σημαντικό εδώ. Με το πιο πάνω - και πολλά παρόμοια δημοσιεύματα - που έγραψα τελευταία για το θέμα, δεν αποσκοπώ στην αποδόμηση της αγάπης και του σεβασμού προς ένα κεκοιμημένο μοναχό - αυτό δεν θα ήταν μόνον αήθεια, αλλά και παντελώς αχρείαστη ενέργεια -, αλλά για να επισημάνω μια κακοδοξία η οποία - εξαιτίας της ετεροδιδασκαλίας του π. Ιωσήφ - παίρνει σάρκα και οστά στο εξομολογητήριο για δεκαετίες.

Παρόλον λοιπόν ότι ο π. Ιωήλ - εξαιτίας της ανεπαρκούς πληροφόρησης που έχει για τη στάση του αείμνηστου Γέροντα Ιωσήφ και των πνευματικών του παιδιών και εγγόνων στην Κύπρο και στο Αγιον Ορος-, δεν συμμερίζεται - εικάζω - τις ανησυχίες μου για τον αείμνηστο Γέροντα και τα πνευματικά του παιδιά, δεν διστάζει - απολύτως προς τιμή του - να αναφερθεί στο θέμα της τεκνογονίας με καθαρά ορθόδοξες προδιαγραφές.

Το αξιόλογο άρθρο του π. Ιωήλ, που γράφτηκε με αφορμή τη Σύλληψη της Υπεραγίας Θεοτόκου από την Αγία Αννα, θα παραθέσουμε - λόγω της έκτασης του - σε συνέχειες, όπως κάνουμε πάντοτε με τα εκτεταμένα άρθρα.

Γράφει λοιπόν ο καλός κληρικός:

Την σύλληψιν της Αγίας Άννης, της μητρός της Υπεραγίας Θεοτόκου, εορτάζει η Αγία μας Εκκλησία την Κυριακή. Γι' αυτό και το Αποστολικό ανάγνωσμα της θείας λατρείας, κάνει λόγο για γονείς και παιδιά.

Ο Αποστολικός λόγος μας μεταφέρει στην περίοδο της προετοιμασίας, δηλ. στην Παλαιά Διαθήκη. Στον ένδοξο Πατριάρχη Αβραάμ, ο οποίος απέκτησε δύο υιούς, τον ένα από την Άγαρ και τον άλλον, τον μετέπειτα Πατριάρχη Ισαάκ από την Σάρρα.

Για όσους μελετούν τον λόγο του Θεού, τα περιστατικά είναι γνωστά.

Η Σάρρα ήταν στείρα, και σε βαθύ γήρας γέννησε τον Ισαάκ, όπως είχε υποσχεθεί ο Θεός. Αλλά και η Άννα, η μητέρα της Παναγίας μας, ήταν το ίδιο και αυτή στείρα, και έπειτα από ταπεινώσεις και θερμές προσευχές, κατά θείαν ευδοκίαν, έφεραν με τον σύζυγό της Ιωακείμ, τον καλύτερο και γλυκύτερο καρπό που θα μπορούσε η γη να προσφέρει στον Θεό. Την θυγατέρα τους Μαριάμ, η οποία στην συνέχεια έγινε η Κυρία Θεοτόκος. Το πρόσωπο δηλ.που έφερε τον Θεό στη γη!

(Συνεχίζεται)