Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΟΥΤΙΝ, Η ΜΟΥΜΙΑ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ, Ο ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΘΟΡΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΟΥΤΙΝ, Η ΜΟΥΜΙΑ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ, Ο ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΘΟΡΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

====================

Διαβάζουμε στο ιστολόγιο “Αναβάσεις” άρθρο που επιγράφεται “Ο "ορθόδοξος" Πούτιν θεωρεί άγιο τον Λένιν και τον κατατάσσει μαζί με τους όλους τους Αγίους”:

“Για να μην έχουμε αυταπάτες όταν διαβάζαμε για την Βάπτιση και τα δάκρυα του Πούτιν, όταν τον βλέπουμε στο Άγιο Όρος να κάνει τον Σταυρό του και να προσεύχεται.

Μπορεί να έχουμε ξεχάσει βέβαια τα σκουφάκια, και τις προσευχές όταν επισκέπτεται το Ισραήλ, η παρακάτω όμως είδηση έρχεται να μας υπενθυμίσει ότι Ορθοδοξία δεν είναι αυτό που δείχνουμε εξωτερικά αλλά αυτό που ζούμε. Και ο Πούτιν ζει την Ορθοδοξία κατατάσσοντας τον αιματοβαμμένο διώκτη των Ορθοδόξων Νεομαρτύρων της Ρωσικής Εκκλησίας, στην ίδια θέση με τους Νεομάρτυρες. Δηλαδή Άγιο!!

Όπως διαβάζουμε στο http://www.lifo.gr/now/world/20357  "ο Πούτιν συγκρίνει το λειψάνο του Λένιν με εκείνα του Αγίου Όρους".

Έντονες επικρίσεις δέχθηκε σήμερα ο ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, από την οργάνωση Memorial διότι χθες προέβη σε μία σύγκριση του λειψάνου του αρχηγού της σοβιετικής επανάστασης Βλαντιμίρ Λένιν, που φυλάσσεται από το 1924 σε μαυσωλείο στην Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας, με τα λείψανα των αγίων στις μονές του Αγίου Όρους.

Σε συνάντηση με υποστηρικτές του, κατά την οποία ο πρόεδρος ελεεινολόγησε την έλλειψη αξιακών προτύπων μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, ο Πούτιν τάχθηκε υπέρ της διατήρησης του μαυσωλείου του Λένιν.

«Πολλοί υποστηρίζουν ότι το μαυσωλείο δεν ανταποκρίνεται στην παράδοση. Τι δεν ανταποκρίνεται στην παράδοση; Ελάτε στο Μοναστήρι της Λαύρας των Σπηλαίων στο Κίεβο, ή κοιτάξτε τι υπάρχει στη Μονή του Πεσκόφ στο Άγιο Όρος. Εκεί υπάρχουν τα λείψανα των ανθρώπων που αγίασαν», δήλωσε ο Πούτιν.

Η ΜΚΟ Memorial, που ιδρύθηκε με σκοπό τη διαφύλαξη της μνήμης των θυμάτων των σοβιετικών κατατρεγμών, αντέδρασε έντονα σήμερα.

«Πρόκειται για μία εντελώς αβάσιμη σύγκριση», υπογράμμισε ο Γιαν Ρατσίνσκι, ένας από τους επικεφαλής της οργάνωσης, η οποία από πολλών ετών διεκδικεί την απομάκρυνση του λειψάνου του Λένιν από την Κόκκινη Πλατεία.

«Εάν κάποιος έχει ανάγκη από τα λείψανα αυτά, μπορεί κάλλιστα να οικοδομήσει μία 'κομμουνιστική εκκλησία' κάπου αλλού. Η κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας δεν είναι ο ενδεικνυόμενος τόπος για ένα κοιμητήριο», πρόσθεσε ο ίδιος.

Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, το θέμα της εκταφής της σορού του «πατέρα της μπολσεβίκικης επανάστασης» αποτελεί ένα από τα πλέον διαρκή ζητήματα αντιπαράθεσης μεταξύ υποστηρικτών και αντιπάλων του σοβιετικού παρελθόντος της χώρας από την ημέρα της πτώσης της ΕΣΣΔ το 1991.”

Ο Πρόεδρος Πούτιν έχει δίκαιο! Eίναι αδιαμφισβήτητη αλήθεια ότι υπάρχουν άφθορα λείψανα Αγίων.

Οπως υπάρχουν και μούμιες τύπου Φαραώ ή Βλαδίμηρου Λένιν του σφαγιαστή εκατομμυρίων χριστιανών.

Οπως υπάρχουν και απροκάλυπτες Θεομπαιξίες του τύπου “χαμόγελου από την αιωνιότητα” του αείμνηστου Γέροντα Ιωσήφ του Βατοπαιδινού.

Και μούμιες υπάρχουν και Θεομπαίκτες υπάρχουν και θαύματα άφθορων λειψάνων Αγίων υπάρχουν, όπως της Λαύρας του Κιέβου και του Αγίου Διονυσίου του εκ Ζακύνθου που γιορτάζουμε σήμερα και πολλών άλλων Αγίων της Εκκλησίας μας.

Ο Πρόεδρος Πούτιν λοιπόν - και όχι μόνον! - κάνει καλά να μη συγχύζει τα ασύγχυτα.

Οι χριστιανοί ποτέ δεν φανατίζονται με πολιτικά πρόσωπα. 

Ούτε τρέφουν ψευδαισθήσεις για τις προτεραιότητες και τις σκοπιμότητες των πολιτικών.

Ως έθνος όμως ενθυμούμεθα αυτό που είχε πει ο Γλάδστων: “Η Μεγάλη Βρετανία δεν έχει μόνιμους φίλους. Εχει μόνιμα συμφέροντα”.

Το ίδιο και η Ελλάδα και όλα τα έθνη. 

Γι’ αυτό και αξιοποιούν κάθε δυνατότητα συμμαχίας για να μη βρεθούν με την πλευρά των ηττημένων στην ισορροπία δυνάμεων και να μπορούν να επιβιώνουν. 

Τα "περί ξανθού γένους του Βορρά", "σκοτεινών δυνάμεων", προφητειών καταστροφολογίας - στις οποίες ειδικεύεται ο "χαμογελαστός παππούς από την αιωνιότητα" - και οι λοιπές του ιδίου τύπου ανοησίες, δεν είναι για σοβαρούς ανθρώπους.

Η realpolitik όμως επιβάλλει τα μικρά και ανίσχυρα έθνη να συνομολογούν συμμαχίες για να μπορούν να επιβιώνουν και να μη γίνονται άσχετα στο ιστορικό γίγνεσθαι και βορά των εχθρών τους.