Η ΡΩΣΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΔΑΝΕΙΟ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΑΛΛΑ Η ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΗ

Η ΡΩΣΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΔΑΝΕΙΟ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΑΛΛΑ Η ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΙΜΗ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==============

Διαβάζουμε στο ιστολόγιο “Αναβάσεις” την ακόλουθη είδηση όπως την μετέδωσε το greek.ruvr.ru:

“Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν θα πάρει δάνειο από τη Ρωσία, ανακοίνωσε σήμερα ο υπουργός Οικονομικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας Αντόν Σιλουάνοφ. 

Αυτό το ξένο κράτος, είπε ο υπουργός, θα μπορέσει να επιλύσει τα οικονομικά του προβλήματα και χωρίς τη ρωσική συμμετοχή.

«Η Κύπρος ήδη έχει συμφωνήσει με τους ευρωπαϊκούς οργανισμούς για τη λήψη χρηματοδότησης υπό ορισμένους όρους», είπε ο Σιλουάνοφ.

Τον Ιούνιο η Κυπριακή Δημοκρατία είχε ζητήσει από τη Ρωσία να της παραχωρήσει δάνειο ύψους πέντε δισεκ. ευρώ. 

Στα τέλη Οκτωβρίου οι Αρχές της Κύπρου δήλωσαν ότι πλησιάζουν τη σύναψη συμφωνίας με τους διεθνείς δανειστές για οικονομική βοήθεια.”

Και σχολιάζει το ιστολόγιο “Αναβάσεις” την είδηση: 

“Καιρός να ηρεμήσουν κάποια φιλοσιωνιστικά, ρωσόφωνα ηλεκτρονικά μέσα, που προσπάθησαν τα τελευταία χρόνια να μας περάσουν ότι θα μας σώσουν κάποιοι τρίτοι ερχόμενοι εξ ουρανού! 

Αν δεν σηκώσουμε τα μανίκια και δεν δουλέψουμε σκληρά οι ίδιοι για την Ελλάδα, και τους Έλληνες, για την Κύπρο και τους Κύπριους, μην περιμένουμε να μας σώσουν με μαγικό τρόπο οι "εξωγήϊνοι".”

Η άποψη ότι υπάρχουν φιλελληνικές ή ανθελληνικές δυνάμεις είναι ρομαντική.

Ολα τα έθνη διαμορφώνουν την εξωτερική τους πολιτική, όχι με συμπάθειες και αντιπάθειες, αλλά με ΜΟΝΟΝ ένα γνώμονα: Την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της πατρίδας τους.

Τα μικρά κράτη, όπως είναι η Ελλάδα, - ασφαλώς και η λιλλιπούτεια Κύπρος - ΤΟΤΕ ΜΟΝΟΝ έχουν ελπίδα να επιβιώσουν από τα γρανάζια του ανελέητου ανταγωνισμού αν

1.) Αντιληφθούν ότι έχουν μόνιμα συμφέροντα και όχι μόνιμους φίλους,

2.) Οτι η δική μας προσπάθεια, όπως αναφέρει το σχόλιο των “Αναβάσεων”, και όχι οι εξωγήινοι θα μας σώσουν από την κρίση, και 

3.) Οτι τα μικρά κράτη - παράλληλα με τη σκληρή δουλειά και την ορθολογική ανάπτυξη που πρέπει να ακολουθούν - οφείλουν να συγκροτούν τοπικές και ευρύτερες συμμαχίες για να μην καθίστανται - εκ των πραγμάτων - άσχετα με το ιστορικό γίγνεσθαι.

Στην παρούσα συγκυρία λ.χ. η Κύπρος καλά έκανε να απευθυνθεί στη Ρωσία για να ζητήσει δάνειο, πλην όμως η Ρωσία δεν ήταν δυνατόν να μας δώσει δάνειο αφού γνώριζε ότι δεν θα της αποδώσει στρατηγικά ή και οικονομικά οφέλη.

Καταρχήν επειδή η Κύπρος έκανε ήδη άλλες διευθετήσεις με την Ευρώπη και τον Δυτικό παράγοντα και αφετέρου δεν μπορεί να παραχωρήσει στρατηγικές διευκολύνσεις στη Ρωσία. Επομένως η απόρριψη του Κυπριακού αιτήματος για δάνειο ήταν βεβαία.

Το ευχάριστο για τον Ελληνισμό είναι το εξής. Τα εν πολλοίς αντικρουόμενα συμφέροντα της Ρωσίας, του Ισραήλ και του Δυτικού παράγοντα φαίνεται ότι έχουν βρει κοινό παρονομαστή, επειδή τα βρήκαν στη μοιρασιά του αερίου στη Μεσόγειο αφού οι ρωσικοί αγωγοί άρχισαν να μας περιβάλλουν από παντού.

Αυτό ως “παράπλευρο όφελος” δίνει στην Ελλάδα και στην Κύπρο τη δυνατότητα να εκμεταλλευτούν το φυσικό τους αέριο και να κατοχυρώσουν την ανεξαρτησία και την εδαφική τους ακεραιότητα.

Και προς αυτή την κατεύθυνση καλούνται η ηγεσία της Ελλάδας και τη Κύπρου να κινηθούν αποφασιστικά.

Σκληρή δουλειά, αλλαγή νοοτροπίας, ορθολογική ανάπτυξη και συνομολόγηση ευκαιριακών και μόνιμων συμμαχιών.

Οχι λοιπόν απλά να αναζητούμε επιδοτήσεις και δάνεια, αλλά να συγκροτούμε συμμαχίες που εδράζονται σε μακρόπνοα συμφέροντα.