ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΛΕΚΤΙΚΟ ΛΑΘΟΣ, Η ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΝΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ, ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΤΟΥ π. ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ;

ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΛΕΚΤΙΚΟ ΛΑΘΟΣ, Η ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΕΡΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΝΟΥ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΧΑΡΙΤΟΣ, ΑΙΡΕΤΙΚΗ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ ΤΟΥ π. ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ;

Του θεολόγου κ. Β. Χαραλάμπους

=====

Η αιρετική καινοτομία του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού, ότι «ο νους του ανθρώπου που είναι πρόσωπον και το καθ’ εικόνα και ομοίωσιν, είναι υπεράνω της Χάριτος», δεν αποτελεί λεκτικό λάθος, αλλά αιρετική και  βλάσφημη καινοτομία. 

Η δικαιολόγηση της αιρετικής θέσης περί κατωτερότητας της Θείας Χάριτος έναντι του νου του ανθρώπου, ότι ‘’η Θεία Χάρις είναι εργαλείο, ενώ ο νούς είναι πρόσωπον’’, όπως και η απαράδεκτη ‘’ισχυροποίησή’’ της αιρετικής αυτής θέσης με τον χαρακτηρισμό της ως «μυστήρια μυστηρίων», δεν αφήνει περιθώρια άλλης εκδοχής. Αποτελεί ξεκάθαρα αιρετική θέση περί της Θείας Χάριτος και όχι λεκτικό λάθος.

«Χείρον νοήσεως» θεωρούσαν τη Θεία Χάρη οι βαρλααμίτες (κατώτερη δηλαδή του νου), ‘’κατώτερη από τον ανθρώπινο νου’’ και η  αιρετική πλάνη του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού. Ο π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός δικαιολόγησε την αιρετική αυτή θέση του, δικαιολογώντας την ‘’κατωτερότητα’’ μάλιστα με την πλάνη ότι η Θεία Χάρις είναι εργαλείο, ενώ ο νους είναι πρόσωπο.

Δεν αποτελεί ένα φραστικό λάθος, για τούτο ο π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός την αιρετική θέση του τη χαρακτήρισε ως «μυστήρια μυστηρίων», έχοντας   σαφέστατη αντίληψη ότι τούτο είναι παραδοξολόγημα.

Η αναφορά του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού, περί επαναλήψεως της αιρετικής αυτής πλάνης, με τα χαρακτηριστικά λόγια «Κι άλλοτε σας το είπα αυτό, αλλά σας το είπα συγχωνευμένα. Δεν είναι παράξενα τούτα», δεν αφήνει περιθώρια φραστικού λάθους. Το έχει επαναλάβει γιατί αυτή η αιρετική πλάνη ήταν θέση του. 

«Όταν ουν άρξηται ο νους εν πολλή αισθήσει γεύεσθαι της χρηστότητος του Αγίου Πνεύματος, τότε οφείλομεν ειδέναι ότι άρχεται η χάρις ώσπερ επιζωγραφείν εις το κατ’ εικόνα το καθ’ ομοίωσιν», αναφέρει ο Άγιος Διάδοχος Φωτικής. Με θεολογικό και ποιητικό τρόπο ο Άγιος Διάδοχος Φωτικής αναφέρεται στη Θεία Χάρη, καταδεικνύοντας το κάλλος της Πατερικής μας Θεολογίας. Προς τι λοιπόν η παρεμβολή από της αιρετικής  θέσης του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού που αναφέρει ότι «ο νους του ανθρώπου που είναι πρόσωπον και το καθ’ εικόνα και ομοίωσιν, είναι υπεράνω της Χάριτος»;

«Χάρις είναι αι θείαι εκείναι ενέργειαι τας οποίας η Παναγία Τριάς παρέχει εις την Εκκλησίαν δια την σωτηρίαν των ανθρώπων από την αμαρτίαν, τον θάνατον και τον διάβολον και δια την αιωνίαν ζωήν εν τω Τρισυποστάτω Θεώ», αναφέρει σχετικά ο Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς. 

Πως θα γίνει αρωγός εις σωτηρίαν η Θεία Χάρις, όταν με βάση την αιρετική  αυτή θέση είναι κατώτερη από τον  ανθρώπινο νου; Προς τι λοιπόν να διδάσκεται η ασέβεια περί κατωτερότητας της Θείας Χάριτος η οποία νοθεύει αγνωμόνως την Πατερική μας Παράδοση;