ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΟΣΩΜΟΝ ΤΑΦΗΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΟΣΩΜΟΝ ΤΑΦΗΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟΝ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Στις τρεις το απόγευμα της Μ. Παρασκευής με το «τετέλεσται», που ακούστηκε από το στόμα του Χριστού, τελείωσε το έργο που είχε να επιτελέσει επί της γης. Η ανθρώπινη κακία και η σατανική μανία δεν μπόρεσαν, ούτε να το τροποποιήσουν, μήτε να το αφήσουν ημιτελές ή να το αναστείλουν.  

«Τετέλεσται», έχει πλέον ολοκληρωθεί. Ο Ιωσήφ και ο Νικοδήμος μαζί με τις Μυροφόρες, έχουν ολοκληρώσει την ταφή του Χριστού με όλα όσα συνήθιζαν οι Ιουδαίοι. «Το δε Σάββατον ησύχασαν, κατά την εντολήν». Ο ευαγγελιστής Ματθαίος μας πληροφορεί ότι, παρά ταύτα, οι Ιουδαίοι άρχοντες δεν ησύχαζαν και απαίτησαν από τον Πιλάτο φρούρηση του Τάφου «έως της τρίτης ημέρας, μήποτε ελθόντες οι μαθηταί αυτού νυκτός, κλέψωσιν αυτόν και είπωσι τω λαώ, ανέστη από των νεκρών». Ο Πιλάτος στέλλει ένοπλους  Ρωμαίους στρατιώτες που περικυκλώνουν τον Τάφο του Χριστού. 

Θυμάμαι πριν από χρόνια, όταν ήλθε στην Κύπρο ο μακαριστός προηγούμενος της Ιεράς Μονής Γρηγορίου αρχιμανδρίτης Γεώργιος, κάποιος απλοϊκός ιερέας της κυπριακής υπαίθρου, του έθεσε μια ερώτηση σχετική με το θάνατο του Χριστού. (Η ερώτηση δεν ήταν δική του αλλά του την είχε θέσει, με πονηρία περισσή, κάποιος  ιεχωβίτης): -Πιστεύουμε ότι ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός. Πάνω στο σταυρό πέθανε στ’ αλήθεια. Τότε ποιός κυβερνούσε τον κόσμο; Ο π. Γεώργιος, αντί απαντήσεως, τον παρέπεμψε σε ένα αναστάσιμο ύμνο: «Εν τάφω σωματικώς, εις Άδου δε μετά ψυχής ως Θεός, εν παραδείσω δε μετά ληστού και θρόνω υπήρχες Χριστέ, μετά Πατρός και Πνεύματος, πάντα πληρών ο απερίγραπτος». Ποιος μπορεί  να εννοήσει το μυστήριο του Μεγάλου Σαββάτου; Ενώ το σώμα του Ζωοδότου, χωρίς ίχνος φθοράς, γιατί ήταν ενωμένο με τη θεότητά του, αναπαύεται στον τάφο, η ανθρώπινη του ψυχή κατεβαίνει στον Άδη, όπου, όπως μας αποκαλύπτει ο Απόστολος Πέτρος, κήρυξε στις ψυχές των τεθνεώτων. Μάλιστα την εικόνα της εις Άδου καθόδου παρουσιάζεται ο Χριστός να εισάγεται στους τεθνεώτες από τον Τίμιο Πρόδρομο, που τον δείχνει κατά την κάθοδο του λέγοντας: - αυτός είναι εκείνος για τον όποιο σας μίλησα. Το κήρυγμα του Χριστού στους τεθνέωτες ήταν επάναγκες για να έχουν τη δυνατότητα της σωτηρίας κι όλες οι γενιές των ανθρωπων που έζησαν από την εποχή του Αδάμ μέχρι την επι γης παρουσία του. Όσοι τον πίστεψαν κέρδισαν τη σωτηρία. 

Σύμβολα της αναστάσεως του Κυρίου από την Παλαιά Διαθήκη αποτελούν ο προφήτης Ιωνάς, που βγήκε σώος από την κοιλία του κήτους, όπως και οι Τρεις Παίδες, που δεν κάηκαν όταν τους πέταξαν στην κάμινο του πυρός της Βαβυλώνας. Ο Ησαΐας επίσης προαναγγέλλει: «Ο Άδης επικράνθη συναντήσας σε». Ο υμνογράφος, κατά τον Όρθρο του Μ. Σαββάτου συνοπτικώς μας μεταδίδει  τα επίκαιρα νοήματα: “Ο συνέχων τα πέρατα, ταφω συσχεθηναι κατεδέξω, Χριστέ, ίνα της του Άδου καταπόσεως λυτρώσης το ανθρώπινον, και, απαθανατήσας ζωώσης ημάς ως Θεός αθάνατος».