ΕΥΛΟΓΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ “ΣΥΝΑΞΗΣ” ΚΛΗΡΙΚΩΝ, ΜΟΝΑΧΩΝ ΚΑΙ ΛΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΦΙΜΩΣΗΣ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΧΩΡΟ

ΕΥΛΟΓΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ “ΣΥΝΑΞΗΣ” ΚΛΗΡΙΚΩΝ, ΜΟΝΑΧΩΝ ΚΑΙ ΛΑΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΦΙΜΩΣΗΣ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΧΩΡΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Με ιδιαίτερη ικανοποίηση παρατηρούμε ότι τον τελευταίο καιρό η “Σύναξη κληρικών, μοναχών και λαικών για τον Οικουμενισμό" εκδίδει κείμενα με τα οποία τοποθετείται έναντι διαφόρων θεμάτων. 

Από την πρόσφατή της μακροσκελή Ανακοίνωση, που αναφέρεται στην απαράδεκτη εγκύκλιο της Ιεράς Συνόδου με την οποία επιχειρείται η φίμωση των κληρικών και των μοναχών στον ιστοχώρο, αποσπούμε το μικρό απόσπασμα που ακολουθεί και θα επανέλθουμε -συν Θεώ- σε λίαν προσεχή μας ανάρτηση να καταθέσουμε τα δικά μας σχόλια:

“Ἡ νέα ἐκκλησιολογία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου, ἡ ὁποία εἶναι καινοφανής καί παρεκκλίνει ἀπό τήν ὀρθόδοξη ἐκκλησιολογία δέν θά πρέπει νά γίνει ἀντικείμενο κριτικῆς καί ἐλέγχου ἀπό ὀρθοδόξου πλευρᾶς; Καί στήν περίπτωση αὐτή τί θά πρέπει νά θεωρηθεῖ αἵρεση; Ἡ παποκεντρική ἐκκλησιολογία τῆς Β΄ Βατικανῆς Συνόδου τήν ὁποία υἱοθετεῖ καί προβάλλει ὁ κ. Βαρθολομαῖος, πού θεωρεῖ τήν Ἐκκλησία διηρημένη ἤ ἡ πίστη στήν αὐτοσυνειδησία τῆς Ἐκκλησίας μας ὅτι αὐτή ἀποτελεῖ τήν «Μία Ἁγία Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία»;

Στήν Θ΄ Γενική Συνέλευση τοῦ ΠΣΕ στό Porto Alegre τῆς Βραζιλίας οἱ ὀρθόδοξοι ἀντιπρόσωποι (καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος) ἀποδέχθηκαν τήν καινοφανῆ καί παντελῶς ἀπαράδεκτη θεολογικά ἄποψη ὅτι «Κάθε ἐκκλησία (σημ. πού συμμετέχει στό Π.Σ.Ε.) εἶναι ἡ καθολικὴ Ἐκκλησία καὶ ὄχι ἁπλὰ ἕνα μέρος της. Κάθε ἐκκλησία εἶναι ἡ Ἐκκλησία καθολική, ἀλλὰ ὄχι στὴν ὁλότητά της. Κάθε ἐκκλησία ἐκπληρώνει τὴν καθολικότητά της ὅταν εἶναι σὲ κοινωνία μὲ τὶς ἄλλες ἐκκλησίες»(!) (Porto Alegre, Φεβρουάριος 2006).

Ἀνάλογες ἀντορθόδοξες ἀπόψεις ἐπαναδιατυπώθηκαν καί στήν Ι΄ Γενική Συνέλευση τοῦ ΠΣΕ στό Bushan τῆς Νοτίου Κορέας τόν Νοέμβριο τοῦ 2013 μέ τήν συμμετοχή καί τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Καί στά δύο αὐτά κείμενα ἀσκήθηκε δριμύτατη κριτική ἀπό ὀρθοδόξους κληρικούς, μοναχούς, θεολόγους, ἀλλά καί Ἐπισκόπους τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Εὔλογα, λοιπόν, τίθεται τό ἐρώτημα μέ βάση τό «Ἐγκύκλιο Σημείωμα»: Ποῦ βρίσκεται τελικά ἡ αἵρεση; Στίς ἀντορθόδοξες ἀπόψεις καί στίς παρεκτροπές ἀπό τήν ὀρθόδοξη δογματική διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας καί σέ αὐτούς πού τίς ἐκφράζουν ἤ στήν κριτική καί τόν ἔλεγχο αὐτῶν τῶν παρεκτροπῶν καί τῶν παρεκτρεπομένων καί σ’ αὐτούς πού τήν ἀσκοῦν;

Ἀλλά ὁ τρομερός αὐτός χαρακτηρισμός τοῦ ἐλεγκτικοῦ λόγου ὡς αἵρεση, δέν ἔγινε τυχαία. Δόθηκε γιά νά δικαιολογηθεῖ ἡ ἀπειλή τῆς κατακλείδας τοῦ «Ἐγκυκλίου Σημειώματος»: «Ἀποτελεῖ περιεχόμενο ποιμαντικῆς εὐθύνης ἑκάστου Ἐπισκόπου ἡ παρακολούθηση καί ἐπίβλεψη τῆς τηρήσεως τῶν ὡς  ἄνω ὅρων, ὅπως καί ἡ λήψη καταλλήλων μέτρων πρός παῦσιν τυχόν φαινομένων ἐκτροπῆς».

Ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενο: Ναί μέν δέν μποροῦμε νά ζητήσουμε νά λειτουργοῦν μετά ἀπό προηγούμενη ἔγκριση καί ἄδεια (ὅπως τά ἐνοριακά κ.λπ.) καί τά προσωπικά ἱστολόγια καί ἀναρτήσεις κληρικῶν καί μοναχῶν, ὡστόσο δέν εἶστε ἀνεξέλεγκτοι. Στήν ἐξουσία τοῦ ἐπισκόπου σας ἐναπόκειται (προφανῶς λόγω τῆς «εἰδικῆς κυριαρχικῆς σχέσης») νά παρακολουθεῖ τά δημοσιεύματά σας καί ἄν κρίνει (μέ ἀπροσδιόριστα πάντως στήν ἐγκύκλιο κριτήρια) ὅτι συνιστοῦν «λόγο διχαστικό, προπαγανδιστικό, παραταξιακό, ἐμπαθῆ, προσβλητικό γιά τήν τιμή ὁποιουδήποτε ἄλλου, σχισματικό πρός τόν ἐπιχώριο ἐπίσκοπο ἤ ἄλλους ἐκκλησιαστικούς ἡγέτες», ἡ δίωξη στοιχειοθετήθηκε ἤδη. Κλήση σέ ἀπολογία καί παραπομπή στό ἐπισκοπικό ἤ ἐκκλησιαστικό δικαστήριο. Ἰδού, ἡ ἀπειλή τῆς κατακλείδας.

Πράξη καθαρά ἀνελεύθερη, πράξη αὐθαιρεσίας, πράξη φασιστική. Ὄχι πάντως ἐκκλησιαστική. Βαρύς ὁ χαρακτηρισμός, ἀλλά πιό βαρύ τό ὀλίσθημα τῶν συντακτῶν τοῦ «Ἐγκυκλίου Σημειώματος».