Η ΘΕΟΜΠΑΙΚΤΡΑ ΤΗΣ ΑΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

Η ΘΕΟΜΠΑΙΚΤΡΑ ΤΗΣ ΑΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

========

Τι σόι θεομπαίκτρα ειδήμων για την "ευωδία του Γέροντα Εφραίμ" θα ήταν, αν δεν πήγαινε την Κυριακή των Μυροφόρων -την ημέρα που πανηγυρίζει- για να διατρανώσει την "ευωδία" της στο μοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου;

Ηταν εκεί, που λέτε, όλο καμάρι και ομορφιά!

Παρίστανε τη Γερόντισσα -αλίμονον!- και έδινε οδηγίες στις “υποτακτικές” της και ευωδίαζε το περιβάλλον με τα μύρα της Εφραιμίτικης ευωδίας της.

Οντως! Το κατάλληλο πρόσωπο για να παριστάνει την Γερόντισσα της Αστορίας και όχι μόνον.!

Αυτού του είδους τα σαπρόφυτα ("Θεομπαίκτρα της ευωδίας", "ακτιστοφωτίτης", "φουσκωμένος και χαμογελαστός παππούς από την αιωνιότητα", κτλ.) πάντοτε βρίσκονται ως παράσιτα "επί τας πηγάς των υδάτων", σε ένα ιδιότυπο υδρότοπο σταλωμένου νερού και κοάζουν σαν βατράχια και διαλαλούν τα "χαμόγελα από την αιωνιότητα", τις "ευωδίες" και τις λοιπές Θεομπαιξίες τους.

Η στάση μας απέναντί τους πρέπει να είναι κυριολεκτικά άτεγκτη. 

Οταν διαπιστώνουμε τέτοια φαινόμενα τα εκθέτουμε και τα ονειδίζουμε και τα ελέγχουμε μέχρις ότου βάλουν τέρμα στις Θεομπαιξίες τους.

Οποιαδήποτε ανοχή γι’ αυτές τις κακοήθειες μας καθιστά συνένοχους για την θεομπαιξία τους.

Στην προκειμένη περίπτωση βρίσκω ιδιαίτερα διασκεδαστικό το γεγονός ότι η Θεομπαίκτρα παριστάνει την σταυρωμένη και την αδικημένη εξαιτίας της κριτικής που της ασκώ, ενώ πρόκειται για μια αληθινή μέγαιρα με την όλη σημασία του όρου. 

Αν κάτι τέτοια γυναικεία καμώματα με συγκινούσαν θα έπρεπε να βάλω γύρω από το λαιμό μου "μύλο ονικό" και να φουντάρω στον Hudson River...