Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΡΑΜΑΖΟΦ ΤΟΥ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΡΑΜΑΖΟΦ ΤΟΥ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ

ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ

Του Σεβ. Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ. Ιεροθέου

========

Αυτή είναι η οικογένεια του Θεοδώρου Καραμάζοβ. Κάθε ένα μέλος της έχει την δική του προσωπικότητα και τις δικές του επιλογές της ζωής. Μια οικογένεια και μια κοινωνία πολυπολιτισμική.

Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΡΑΜΑΖΟΦ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ

________

Πόσο ομοιάζει με πολλές οικογένειες στην σύγχρονη Ελλάδα! Ενώ πολλοί γονείς ενδιαφέρονται για την δική τους απόλαυση, και την κοινωνική και οικογενειακή τους κατοχύρωση, αφήνουν τα παιδιά τους στον δικό τους κόσμο και ρυθμό. Δεν τους ενδιαφέρει η πνευματική τους καλλιέργεια, η εκκλησιαστική ζωή, με την οποία λύονται τα υπαρξιακά τους ερωτήματα, αλλά φροντίζουν μόνον για την ηδονή και την καλοπέραση. Περιφρονούν την Εκκλησία, την διαχρονική παράδοση του γένους μας και ασχολούνται μόνον με την ευδαιμονία.

ΠΟΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΑΔΕΛΦΟΙ ΚΑΡΑΜΑΖΟΦ;

______________

Οι τρεις «αδελφοί Καραμάζοβ» εκφράζουν και στη δική μας κοινωνία τρία ρεύματα.

Το ένα είναι το παγανιστικό και ειδωλολατρικό, που ζη με το σύνθημα των επικουρίων και των υλιστών-αθεϊστών φιλοσόφων, το: «φάγομεν, πίομεν αύριον γαρ αποθνήσκομεν».

Το άλλο είναι το ρεύμα του ευρωπαϊκού διαφωτισμού και του αγνωστικισμού, που ασχολείται με τις θεωρίες, τις ιδέες, αλλά αρνείται όχι τόσο τον Θεό, αλλά τον Χριστό, αφού εκφράζει τον λεγόμενο δεϊσμό, η αγνοεί και τον Θεό και βασικό του σύνθημα είναι το «όλα επιτρέπονται». Είναι ο νιτσεϊσμός στην πράξη, η εικόνα του υπερανθρώπου, του οποίου βασική θεωρία είναι ότι δεν υπάρχει Θεός, πρέπει να επικρατή ο ανελέητος πόθος για την εξουσία, ότι η ζωή που κινείται πέρα από την ηθική του καλού και του κακού, δηλαδή δεν υπάρχουν αναστολές, και η κατάληξη είναι ότι όλα επιτρέπονται.

Και το τρίτο ρεύμα ενδιαφέρεται για την πνευματική υποδομή του γένους μας, που έχει κέντρο τον Θεό, τις εκκλησιαστικές παραδόσεις, την ησυχαστική ζωή, όπως διασώζεται στις Ενορίες και τα Μοναστήρια.

ΤΑ ΤΡΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΠΤΩΣΕΩΣ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

_______________

Τα τρία αυτά ρεύματα που συγχρόνως είναι και τάσεις φάνησαν καθαρά στις παραμονές της πτώσεως της Κωνσταντινουπόλεως το 1453, στα πρόσωπα του Γεωργίου Γεμιστού Πλήθωνος, του Μητροπολίτου Νικαίας Βησαρίωνος και του Γεωργίου - Γενναδίου Σχολαρίου και έπαιξαν σημαντικό ρόλο ως προς την αλλοίωση η την διατήρηση της ταυτότητας του Γένους μας.

Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΜΙΣΤΟΣ ΠΛΗΘΩΝ

_________

Ο Γεώργιος Γεμιστός Πλήθων ήταν πλατωνικός φιλόσοφος, ο οποίος μάλιστα ευρισκόμενος στη Φλωρεντία, για το διάλογο που γινόταν τότε μεταξύ Ορθοδόξου Εκκλησίας και Παπισμού το 1438-39, με τις διαλέξεις που έδωσε για τον Πλατωνισμό, συνετέλεσε στο να στραφή η Αναγέννηση από τον Αριστοτέλη στον Πλάτωνα. Ο Γεμιστός Πλήθων διέβλεπε την πτώση της Κωνσταντινουπόλεως και συνέθεσε τη θεωρία ότι αυτό θα αποφευγόταν με τη στροφή του Γένους στον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και γι’ αυτό πρότεινε μεταρρυθμίσεις που θα γίνονταν με βάση τις αρχές του Πλάτωνα. Η θεωρία του αυτή αποδείχθηκε ανεδαφική. Ο ίδιος αποσύρθηκε στον Μυστρά και πέθανε εκεί χωρίς να πείση για την αναγκαιότητα και τη βιωσιμότητα της θεωρίας του.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ ΒΗΣΣΑΡΙΩΝ

____________

Ο Μητροπολίτης Νικαίας Βησαρίων είχε σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Κωνσταντινουπόλεως, ήταν και εκείνος πλατωνιστής και ήταν υπέρμαχος της απόψεως ότι η Αυτοκρατορία θα σωζόταν εάν η Ορθόδοξη Εκκλησία ενωνόταν με τον Πάπα, αφού ο Πάπας με το κύρος που είχε στην Δύση θα φρόντιζε να μην πέση η Κωνσταντινούπολη στα χέρια των Μωαμεθανών. Από όλες τις ενέργειές του και κατά τη Σύνοδο Φερράρας - Φλωρεντίας αποδείχθηκε ότι διακετεχόταν από τη στροφή προς τη Δύση. Αυτό το έδειξε και εμπράκτως, γιατί τελικά προσχώρησε στον «Καθολικισμό», έγινε Καρδινάλιος και παρά λίγο να εκλεγόταν Πάπας. Από τη Δύση που βρισκόταν ενδιαφερόταν για την αποστολή στρατιωτικών δυνάμεων για την αντιμετώπιση των Μωαμεθανών, για να μην υποδουλωθή η Κωνσταντινούπολη σε αυτούς, αλλά και μετά την άλωσή της να απελευθερωθή, όμως απέτυχε παταγωδώς, γιατί την εποχή εκείνη ο Πάπας δεν είχε μεγάλη δύναμη και υψηλό κύρος στους πολιτικούς άρχοντες.

Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΕΝΝΑΔΙΟΣ ΣΧΟΛΑΡΙΟΣ

_________

Ο Γεώργιος - Γεννάδιος Σχολάριος είχε σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Κωνσταντινουπόλεως, γνώριζε τον δυτικό σχολαστικισμό, αλλά επηρεάσθηκε πολύ από την ησυχαστική θεολογία, όπως την εξέφραζε και τη δίδασκε ο διδάσκαλός του άγιος Μάρκος, Μητροπολίτης Εφέσου, ο Ευγενικός.

Ο Γεννάδιος Σχολάριος είχε την άποψη ότι το Γένος θα διατηρούσε την αυτοσυνειδησία του και την συνέχεια της ταυτότητός του, εάν παρέμενε στην Παράδοση της Ορθοδόξου Εκκλησίας, στον ησυχασμό, όπως τον είχε διατυπώσει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και τον είχαν αποδεχθή οι Σύνοδοι του 14ου αιώνος.

Πρόκειται για την παράδοση εκείνη που κάνει λόγο για τους λογισμούς, την καρδιά, την νοερά προσευχή, την ιερά ησυχία και γενικά την πορεία του ανθρώπου προς την θεογνωσία, δια της καθάρσεως, του φωτισμού και της θεώσεως. Και αυτό είναι σημαντικό, γιατί αν ο άνθρωπος επιτύχει την εσωτερική του θεραπεία και ελευθερωθή από την φιλαυτία, τότε αποκτά την φιλοθεΐα και την φιλανθρωπία, δηλαδή την αγάπη του προς τον Θεό και τον άνθρωπο.

ΠΗΓΗ:

Εκκλησιαστικό Πρακτορείο Ειδήσεων “Ρομφαία”