ΙΔΟΥ ΤΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ

ΙΔΟΥ ΤΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==============

Για ποιο λόγο οι πιστοί τα έχουν με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο; Ασφαλώς όχι επειδή έχουν προσωπικά μαζί του. Ούτε επειδή ανέμεναν κάποιας μορφής οικονομική ωφέλεια από αυτόν και διαψεύστηκαν οι προσδοκίες τους. Ούτε επειδή είχαν κάποιες επιτελικές θέσεις στον οργανισμό του προηγούμενου εκκλησιαστικού καθεστώτος και τις έχασαν.

Απλά διαπιστώνουμε (ο Θεός οίδεν) με πολύ πόνο ψυχής ότι δυστυχώς ο Μακαριότατος είναι αναξιόπιστος εν παντί.

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΥΒΕΡΝΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΕ ΣΥΝΕΣΗ

______________

Αναγνωρίζουμε ως απολύτως ορθή την αντίληψη ότι κάποιοι είναι “διπλωμάτες” από “ιδιοσυγκρασία”, άλλοι είναι του “καρυοφιλιού” και άλλοι του “πετραχηλίου”. Ασφαλώς αυτό είναι αλήθεια. Ολα τα χαρίσματα χρειάζονται στην Εκκλησία και πρέπει να συνδυάζονται με αρμονία για την οικονομία της σωτηρίας του κόσμου. Και ασφαλώς αναγνωρίζουμε ότι ο Αρχιεπίσκοπος δεν μπορεί να ενεργεί με το θυμικό αλλά με σύνεση και μακρυά από φωνασκίες και συνθήματα. Ο Αρχιεπίσκοπος δεν είναι ελεύθερος σκοπευτής! Είναι ο καπετάνιος. Πρέπει να στέκει στο τιμόνι ψύχραιμος και άγρυπνος. Δεν μπορεί να είναι συγκρουσιακός και η παρουσία του να μυρίζει μπαρούτι.

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΜΕ ΦΟΒΟ ΘΕΟΥ

__________

Αυτό που δεν χρειάζεται όμως είναι Αρχιεπίσκοπος που ενεργεί σε βάρος των συμφερόντων της Εκκλησίας και αρχιστράτηγος του αγώνα που περιστοιχίζεται από εν παντί αναξιόπιστους επιτελικούς.

Τι τους θέλει λ.χ. τους εχθρούς ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος όταν ο στενότερος συνεργάτης και επικοινωνιολόγος του κ. Σωτήρης Τζίμας απεκάλυψε, σε πρόσφατη τηλεοπτική εκπομπή, ότι η προσφιλής έκφραση του αείμνηστου Αρχιεπισκόπου ήταν το “αισιχτίρ ρε”;

ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ

________________

Τι τους χρειάζεται τους αντίπαλους ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος όταν ανέθεσε τα οικονομικά - και όχι μόνον - της Εκκλησίας στους Μητροπολίτες Ιωαννίνων και Ζακύνθου και στον αναπληρωτή Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Σπυρίδωνα Ζαμπέλιο; Θα μου πείτε μα δεν υπάρχει αξίωμα αναπληρωτή Αρχιεπισκόπου! Ελα όμως που επί Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου έχει θεσμοθετηθεί! Μετά από αυτά πώς να εμπιστευθεί κάποιος - όσο καλοπροαίρετος και αν είναι - τον Μακαριότατο;

ΓΙΑΤΙ Ο ΓΙΑΓΚΑΖΟΓΛΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΖΗΣΗΣ ΚΑΙ Ο ΜΕΤΑΛΛΗΝΟΣ;

___________________

Και να ήταν μόνον αυτά! Γιατί ανάμεσα στις χιλιάδες τους θεολόγους και τις εκατοντάδες τους πανεπιστημιακούς και τους άλλους θεολόγους με μεταπτυχιακές σπουδές ο Μακαριότατος έχει στο πλάι του ως το στενότερο συνεργάτη του τον κ. Σταύρο Γιαγκάζογλου;

Τις η χρεία ετέρων μαρτύρων για να σταθούμε με απέραντη θλίψη και ιερή αγανάκτηση έναντι του Μακαριότατου!; Δεν βρήκε άλλο άνθρωπο να εμπιστευθεί και να τοποθετήσει σε επιτελικές θέσεις της Εκκλησίας; Γιατί δεν διόρισε στη θέση αυτή κληρικούς διαμάντια και κεφάλαια θεολογίας όπως οι π. Γεώργιος Μεταλληνός και π. Θεόδωρος Ζήσης;

ΚΑΛΩΣ ΝΟΟΥΜΕΝΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ή ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ;

_________________

Αραγε ο Μακαριότατος πολιτεύεται με καλώς νοούμενη “διπλωματία” για να προάγει τα συμφέροντα της Εκκλησίας ή μήπως υποβοηθεί τους άθεους κρατούντες να αλώσουν την Εκκλησία; Μήπως τους δίνει ένα χεράκι με την ένοχη σιωπή του ή και με τις δηλώσεις του για να δουν πώς θα ξεμπλέξουν με την Αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων για το θέμα της “κάρτας του πολίτη”;

Αραγε προσπαθεί να κρατήσει το μάθημα των θρησκευτικών ορθόδοξο και υποχρεωτικό ή μήπως, επειδή οι άθεοι διαπίστωσαν ότι δεν μπορούν να καταργήσουν τον υποχρεωτικό του χαρακτήρα και το ορθόδοξό του περιεχόμενο χωρίς να προσκρούσουν στο Σύνταγμα, μεθοδεύουν την άλωσή του από την πίσω πόρτα; Μήπως εξορκίζουν δημόσια τον θρησκειολογικό χαρακτήρα των θρησκευτικών αλλά θα το μετατρέψουν τελικά σε θρησκειολογικό με τη βοήθεια της επιτροπής σύνταξης των σχολικών εγχειριδίων του μαθήματος των θρησκευτικών που θα γίνει (τι σύμπτωση;) υπό την εποπτεία του κ. Σταύρου Γιαγκάζογλου; Του στενότερου συνεργάτη του Μακαριότατου!

Αυτή είναι προαγωγή των συμφερόντων της Εκκλησίας και καλώς νοούμενη “διπλωματία” ή καταβαράθρωση των συμφερόντων της Εκκλησίας;

ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

______________

Αλλά γιατί ξεχνούμε τη στάση του Αρχιεπισκόπου σε θέματα Οικουμενισμού και της μεταπατερικής θεολογίας; Γιατί διατηρεί στη θέση του τον Μεσσηνίας Χρυσόστομο ως εκπρόσωπο της Εκκλησίας της Ελλάδος στο διάλογο με τους Παπικούς; Γιατί έκανε τις εξωφρενικές δηλώσεις για τους μονοφυσίτες Αρμένιους ότι είναι ορθόδοξοι και γιατί πραγματοποιούνται οι συνεχείς συναγελασμοί του με τους Πριμάτους της κάθε προτεσταντικής ομολογίας; Και αυτά άραγε είναι καλώς νοούμενη “διπλωματία”;

Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

______________

Ας έλθουμε όμως και στον περιλάλητο χωρισμό Πολιτείας και Εκκλησίας τον οποίο υποστηρίζουν πολλοί τελευταία και μάλιστα από διάφορες πτέρυγες της εκκλησιαστικής ζωής. Ο Σεβασμιότατος Ναυπάκτου, ο Μητροπολίτης Αττικής, ο Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ο Μητροπολίτης Ζακύνθου, και πολλοί άλλοι και βεβαίως οι Πασόκοι, οι κομματάρχες της αριστεράς και οι κουλτουριάρηδες της μοντέρνας και μεταμοντέρνας διανόησης.

ΣΧΕΣΗ ΣΥΝΑΛΛΗΛΙΑΣ Η ΟΡΘΗ ΣΧΕΣΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ

______________

Ερωτώ. Η Εκκλησία δεν έχει σκοπό να προσλαμβάνει και να θεραπεύει όλες τις πτυχές της ζωής τους ανθρώπου; Γιατί επομένως επιδιώκουμε το χωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας; Γιατί δεν μένουμε πιστοί στη σχέση συναλληλίας τη μόνη ορθή σχέση Πολιτείας και Εκκλησίας από σκοπιάς Ορθοδόξου;

ΠΩΣ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ Ο ΧΩΡΙΣΜΟΣ;

___________

Αλλά γιατί δεν γινόμαστε συγκεκριμένοι; Σε τι ακριβώς θα βοηθήσει την Εκκλησία ο χωρισμός από την Πολιτεία και τανάπαλιν; Σε τι θα βοηθήσει την παιδεία η καθαίρεση των εικόνων από τις αίθουσες διδασκαλίας και ο τερματιμός της πρωινής προσευχής; Πώς θα λύσει η Εκκλησία τα προβλήματά της όταν χωριστεί από το κράτος;

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ

_______________

Ας μου επιτραπεί η παράθεση ενός παραδείγματος από την Εκκλησία της Αμερικής. Δεν υπάρχει ασφαλώς καμιά απολύτως σχέση της Αρχιεπισκοπής Αμερικής με την Αμερικανική Πολιτεία, επειδή η οιαδήποτε σχέση Πολιτείας και Εκκλησίας απαγορεύεται αυστηρά και κατηγορηματικά από την Α΄Τροποποίηση του Αμερικανικού Συντάγματος.

Και λοιπόν; Σε τι εμπόδισε αυτό την Αγία και Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Αρχιεπισκοπής Αμερικής να εκλέξει τον Αρχιμανδρίτη Δημήτριο και να τον χειροτονήσει επίσκοπο Μωκησσού και σε τι εμπόδισε την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατραρχείου να επικυρώσει την εκλογή του;

ΜΗΠΩΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ;

_______________

Αλλά μήπως επενέβηκε η Πολιτεία όταν οι άγιοι Αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος εξέλεξαν τον Κουμαριανό ή τον Μεσσηνίας ή τον Ζακύνθου Μητροπολίτες; Η μήπως επενέβη η Πολιτεία όταν εξέλεγαν τους Χριστόδουλο και Ιερώνυμο Αρχιεπικόπους; Δεν είναι μόνοι μας που βγάλαμε τα μάτια μας; Επομένως σε τι ακριβώς θα βοηθήσει την Εκκλησία ή την Πολιτεία ο χωρισμός; Θα με βοηθήσει κάποιος να αντιληφθώ;

Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΓΙΟΥΣ

______________

Η Εκκλησία δεν χρειάζεται σπουδαρχίδες κληρικούς αλλά Αγίους κληρικούς. Μορφωμένοι είναι και οι Ζηζιούλας, Μεσσηνίας, Αυγουστίδης, Φάρος, Θερμός, Μπέης, Παύλος Κουμαριανός, Τσέτσης, κτλ. Ο Θεός να μας φυλάγει από τέτοιους κληρικούς.

Η Εκκλησία χρειάζεται αγίους κληρικούς ασχέτως του μορφωτικού επιπέδου που τους διακρίνει. Χρειάζεται μοναχούς και κληρικούς όπως τους π. Παίσιο, π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο, π. Πορφύριο, π. Φιλόθεο Ζερβάκο, π. Αμφιλόχιο Μακρή, π. Ιάκωβο Τσαλίκη, π. Εφραίμ των Κατουνακίων, π. Γερβάσιο Παρασκευόπουλο, Λαρίσσης Θεολόγο, Νικόλαο Σελέντη, Αγιο Νικόλαο Πλανά, Αγιο Νικόλαο Αχριδών, Αγιο Νεκτάριο, Αγιο Λουκά της Κριμαίας, Αγιο Ιουστίνο Πόποβιτς.

Και για να τους αποκτήσωμεν “του Κυρίου δεηθώμεν”.

Παραθέτουμε στη συνέχεια ρεπορτάζ της εφημερίδας “Το Παρόν” για τον Μητροπολίτη Ιωαννίνων και το άρθρο του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιεροθέου που δημοσιεύθηκε στο “Βήμα”, που μας έδωσαν την αφορμή για την καταγραφή των πιο πάνω σκέψεων.

*****

ΠΕΡΝΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ Ο ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

============

Αφού ανανέωσε τη θητεία του στη θέση του προέδρου των Οικονομικών της Εκκλησίας, με ομόφωνη απόφαση της Συνόδου, ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων περνά στην αντεπίθεση.

Είναι αποφασισμένος, λέει στους συνεργάτες του, να κόψει τον βήχα σε όσους τον επέκριναν για τις επιλογές του, Μητροπολίτες και μη.

Η σκληρή στάση που έχει επιλέξει για να διοικεί στο εξής την Επιτροπή Οικονομικών της Εκκλησίας αποκαλύπτεται σε δύο επιστολές γραμμένες σε πολύ σκληρό ύφος, τις οποίες έχει στην κατοχή του το «Παρόν».

Ο Ιωαννίνων στην πρώτη του επιστολή, που την απευθύνει στον Μητροπολίτη Γλυφάδας με αφορμή υπηρεσιακό θέμα, του ξεκαθαρίζει ούτε λίγο ούτε πολύ πως δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του και τον καλεί αντί να διαβάζει τι λένε τα δημοσιεύματα, να ζητάει ενημέρωση υπηρεσιακώς.

Στη δεύτερη επιστολή, που την απευθύνει στον Αρχιεπίσκοπο και στα μέλη της Συνόδου και αφορά στην αναστάτωση που προκάλεσε το συνοδικό ταξίδι του Ζακύνθου στη Μόσχα, προασπίζεται με ζήλο (!) τον διευθυντή των Οικονομικών Υπηρεσιών Αντώνη Ζαμπέλη.

Έμπειροι στα εκκλησιαστικά παρασκήνια υποστηρίζουν πως η κίνηση αυτή δεν είναι τυχαία. Ο Ιωαννίνων βάζει πλάτη, λένε, γιατί σύντομα κρίνεται η ανανέωση της θητείας του στενού του συνεργάτη στη συγκεκριμένη θέση.

Ο κ. Ζαμπέλης φαίνεται πως έχει χάσει την εμπιστοσύνη πολλών μέσα στην Ιεραρχία, πλην του Αρχιεπισκόπου και του Ιωαννίνων. Ο τελευταίος, λοιπόν, δηλώνει αποφασισμένος να προτάξει τα στήθη του (!) ώστε να παραμείνει στη θέση του ο διευθυντής της EKYO και δεξί του χέρι στα οικονομικά.

Προειδοποιεί, λέγεται, και όσους εσχάτως επιδίωξαν να τον υποσκάψουν. Στην επιστολή (30.12.2010, αρ. πρωτ. 8300) ο Ιωαννίνων εγκαλεί τον Γλυφάδας γράφοντας πως η EKYO δεν είναι υποχρεωμένη να δίνει απαντήσεις σε όσα υποστηρίζετε και προέρχονται από δημοσιεύματα.

Ο Γλυφάδας ζητά από τις Οικονομικές Υπηρεσίες να έχει την ίδια αντιμετώπιση με άλλον Μητροπολίτη επικαλείται δημοσιεύματα και να έχει τις ίδιες διευκολύνσεις και η Μητρόπολή του.

Ο Ιωαννίνων απορρίπτει το αίτημά του, συστήνοντάς του να μη στηρίζεται σε όσα γράφονται στον Τύπο.

Και άλλοι Επίσκοποι πήγαν σε νέες Μητροπόλεις, βλέπε Ιλίου, όμως κανένας δεν ζήτησε από τη Διοικούσα Επιτροπή να φροντίσει για τη στέγαση της διοίκησης και της διαμονής τους υπογραμμίζει.

Οι Επίσκοποι δεν αλληλογραφούν στηριζόμενοι σε δημοσιεύματα, ούτε προβαίνουν σε υπαινικτικές συγκρίσεις αναφερόμενοι σε άλλους Επισκόπους, ούτε αναφέρουν Επισκόπους της πρεσβυτέρας Ιεραρχίας γιατί εκτίθενται σε αυτή, γράφει σε αυστηρό ύφος ο Ιωαννίνων προς τον Γλυφάδας.

Του υπενθυμίζει άλλωστε πως η ΕΚΥΟ του έχει παραχωρήσει οικόπεδο αξίας 15 εκατ. ευρώ (!) και θα πρέπει να σιωπά...

Προστάτης του Ζακύνθου

Στη δεύτερη επιστολή του, με αρ. πρωτ. 8299 που απέστειλε στα μέλη της ΔΙΣ, ο Ιωαννίνων προσπαθεί να καλύψει τη διαρροή που έγινε από τα γραφεία της ΕΚΥΟ και αποκάλυπτε το δήθεν πολυτελές ταξίδι (υπηρεσιακό) που έκανε ο Ζακύνθου στη Μόσχα, εκπροσωπώντας σε συνέδριο την Εκκλησία της Ελλάδος.

Τότε ο Ζακύνθου είχε γίνει πυρ και μανία, ρίχνοντας την ευθύνη για τη διαρροή στον Αντ. Ζαμπέλη.

Οι φήμες λένε πως ο Χρυσόστομος κυκλοφορούσε στους διαδρόμους της Συνόδου φωνάζοντας και απαιτώντας την απομάκρυνσή του.

Ο Ιωαννίνων στην επιστολή δίνει... χίλια δίκια στον Ζακύνθου και στα όσα παραπλανητικά και συκοφαντικά κυκλοφόρησαν υπό προσώπου ή προσώπων της ΕΚΥΟ εναντίον του.

Όμως προχωρά ένα βήμα παραπάνω, έχοντας πιθανότατα ανακαλύψει τον ένοχο. Στην επιστολή διαρρηγνύει τα ιμάτιά του πως δεν ήταν ο Ζαμπέλης το βαθύ λαρύγγι που θέλησε να βλάψει την εικόνα του Ζακύνθου. Αρνούμαστε τις αποδιδόμενες κατηγορίες εναντίον του γενικού διευθυντή.

Ο διευθυντής των Οικονομικών, γράφει ο Ιωαννίνων στη Σύνοδο, ζήτησε τα δικαιολογητικά με τα έξοδα που έκανε ο Ζακύνθου για να τον προστατεύσει...

Για να μην μπορέσει κανείς να εγείρει θέμα εναντίον του Μητροπολίτη και της Εκκλησίας όπως λέει.

Η επιστολή ζητεί...συγχώρεση από τον Ζακύνθου επειδή εξετέθη αφού είναι ο μοναδικός με δύο τρεις ακόμη αρχιερείς που μπορούν να εμποδίσουν την ανανέωση της θητείας του Ζαμπέλη.

ΠΗΓΗ:

Εκκλησιαστικό Πρακτορείο ειδήσεων “Ρομφαία”,

“Το Παρόν”

*****

Σε εφημερίδες και περιοδικά μεταφέρθηκε η αναφορά που έγινε στην πρόσφατη Ιεραρχία, ότι ο Αγώνας του 1821 επιτεύχθηκε με «το πετραχήλι και το καριοφίλι» και ότι στην «πολεμική εναντίον της Εκκλησίας» πρέπει να χρησιμοποιηθή το καριοφίλι. Ο λόγος αυτός προέρχεται από σεβάσμιο ιεράρχη, συνετό και διακριτικό, τον οποίο σέβομαι πολύ και ο οποίος μας παραδειγματίζει με τον νηφάλιο λόγο και το εκκλησιαστικό του φρόνημα, και μέσα σε αυτήν την προοπτική πρέπει να ερμηνευθή. Δηλαδή δεν πρέπει να παρερμηνευθή από άλλους για αδιάκριτους αγώνες. Σίγουρα είναι ανάγκη να ακούγωνται όλες οι απόψεις, να διατυπώνωνται διάφορες προτάσεις και να αναλύεται από κάθε πλευρά μια δύσκολη κατάσταση. Στο τέλος, όμως, πρέπει να επικρατή η συνισταμένη της Ιεραρχίας, η «συνοδική διαγνώμη», όπως μας διδάσκει το κανονικό μας δίκαιο, ότι «η γνώμη των πλειόνων κρατείτω» στα διοικητικά θέματα.

Πάντως, η φράση «πετραχήλι και καριοφίλι» σχετικά με τον Αγώνα του ΄21 και την συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους πρέπει να συμπληρωθή και με την φράση «διπλωματία», δηλαδή επιχειρήματα των σοφών και διακριτικών χειρισμών που βοήθησαν στην απελευθέρωση της χώρας αυτής. Γνωρίζουμε δε ότι, παρά τις θυσίες των αγωνιστών σε αίματα και περιουσίες, η Επανάσταση καταστελλόταν. Τότε βοήθησε η διπλωματία και επιτεύχθηκε ο σκοπός.

Η Ελλη Σκοπετέα στο βιβλίο της «Το "πρότυπο βασίλειο" και η μεγάλη ιδέα» έχει διατυπώσει την άποψη ότι «τα σύνορα της Ελλάδας των πρωτοκόλλων του Λονδίνου, και το καθεστώς ανεξαρτησίας που της παραχωρήθηκε, δεν ανταποκρίνονταν σε άλλη λογική από εκείνην της ευρωπαϊκής διπλωματίας. Η λογική αυτή δοκιμάσθηκε σε μακροχρόνιες διαβουλεύσεις στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και την Κωνσταντινούπολη». Την διπλωματική οδό για την επίτευξη του στόχου την συναντάμε και στον εθνεγέρτη Παλαιών Πατρών Γερμανό, ο οποίος χρησιμοποίησε το πετραχήλι-ωμοφόριο, ευλόγησε το καριοφίλι, αλλά ήταν και ένας λαμπρός διπλωμάτης και εντός και εκτός της Ελλάδος. Στο βιβλίο του Κωνσταντίνου Μανίκα με τίτλο «Σχέσεις Ορθοδοξίας και Ρωμαιοκαθολικισμού στην Ελλάδα κατά την διάρκεια της Επαναστάσεως (1821-1827)» παρουσιάζονται οι διπλωματικές ικανότητες και η ευελιξία του ιεράρχου, εντός και εκτός Ελλάδος. Και αυτό δείχνει ότι πολλά συνήργησαν στην απελευθέρωση αυτού του χώρου.

Οι σύγχρονες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες στην πατρίδα μας είναι πολυδιάστατες και δυσκολοερμήνευτες. Δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιούμε συνθηματολογικούς λόγους, γιατί πολλές φορές τα συνθήματα εξάπτουν με την οργή το θυμικό της ψυχής, αλλά να βλέπουμε το βάθος των πραγμάτων. Αλλωστε, οι βιολόγοι μάς λένε ότι ο άνθρωπος έχει «δύο μυαλά», ήτοι την «συναισθηματική νοημοσύνη» και την «λογική νοημοσύνη». Ετσι, η ωριμότητα ενός ανθρώπου σχετίζεται με τον συνδυασμό των δύο αυτών κέντρων του εγκεφάλου. Χρειάζονται οι «επαναστάτες», αλλά αν δεν ακολουθήσουν οι «διπλωμάτες» αποτυγχάνουν όλες οι προσπάθειες.

Το θέμα της μισθοδοσίας του κλήρου που ανέκυψε, μάλιστα στις σύγχρονες δύσκολες συγκυρίες, απαιτεί γνώση των πραγμάτων, αλλά και λεπτότητα χειρισμών. Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, με την προεδρία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου και την παρουσία συνετών μελών, έχει την δυνατότητα να χειρισθή τα θέματα και έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη. Ο ηγέτης - πολιτικός ή εκκλησιαστικός - δεν άγεται από αδιάκριτες φωνές του θυμικού ή συναισθηματικού μέρους της ψυχής, αλλά καθοδηγεί τον λαό με διάκριση και σύνεση. Αυτό είναι ένα μαρτύριο, αλλά αυτή η μαρτυρική διάθεση καταξιώνει τον ηγέτη.

Πέρα, όμως, από τους λεπτούς διακριτικούς χειρισμούς για την λύση της μισθοδοσίας απαιτείται, όπως το διατύπωσε καθαρά η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, νοικοκύρευμα του «σπιτιού» μας, καλή διαχείριση των οικονομικών και διοικητικών θεμάτων. Δεν είναι δυνατόν να τα αναμένουμε όλα από το Κράτος και να αναθέτουμε σε αυτό τις πρωτοβουλίες των κινήσεών μας, αλλά πρέπει να δραστηριοποιηθούμε στην επίλυση των θεμάτων που μας απασχολούν.

Πολλά μπορούν να γίνουν, αλλά στο θέμα της μισθοδοσίας απαιτείται ιδιαίτερη προσπάθεια για την αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας. Μετά από τις κατά καιρούς αφαιμάξεις έμεινε στην Εκκλησία το 4% της αρχικής περιουσίας, αλλά και από αυτό το 3% είναι δεσμευμένο. Ετσι, σε συνεργασία με την Πολιτεία, θα πρέπει να αξιοποιηθή η δεσμευμένη περιουσία, να επιστραφή - ό,τι είναι δυνατόν - από την περιουσία που δεσμεύθηκε για να υπογραφούν οι συμβάσεις για τη μισθοδοσία του κλήρου, οπότε η ίδια η Εκκλησία να μισθοδοτή τους κληρικούς, αρχίζοντας από τους επισκόπους και τους ιεροκήρυκες. Οι επίσκοποι μέχρι το 1980 και οι ιεροκήρυκες μέχρι το 1988 μισθοδοτούνταν από την ίδια την Εκκλησία με την διαχείριση της περιουσίας που είχε τότε. Δεν εννοώ να μισθοδοτούνται από τις κατά τόπους ιερές μητροπόλεις, όπως κάποιοι το παρερμήνευσαν, γιατί έτσι θα επιβαρύνεται ο λαός, αλλά από τις οικονομικές υπηρεσίες της Ιεράς Συνόδου, αφού όμως ενισχυθούν τα ταμεία τους με την αξιοποίηση της δεσμευμένης περιουσίας.

Τελικά πρέπει να μάθουμε να εργαζόμαστε αποδοτικά και διακριτικά και όχι με πολεμικές ιαχές. Η κοινωνία δεν αντέχει άλλες συγκρούσεις, αλλά χρειάζεται μέθοδος εργασίας, συλλογική δουλειά, προτάσεις, διακριτικός χειρισμός των θεμάτων. Η Εκκλησία στους καιρούς μας θα μπορέση να εργασθή καλά, όταν έχει κληρικούς με θεολογική κατάρτιση, διακριτικούς χειρισμούς και οικονομική ανεξαρτησία. Ο εναγκαλισμός της Εκκλησίας με το Κράτος βλάπτει την ίδια, δεν την αφήνει να δείξη το εσωτερικό της κάλλος.

ΠΗΓΗ:

Αναγραφές