ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ, ΑΡΧΙΜ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΩΣΤΩΦ, Η ΘΕΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

______

Αρχιμ. Ιωάννου Κωστώφ, Η Θεία Ευχαριστία, Ούτε οι χοίροι στα άγια, ούτε τα άγια στους χοίρους, εκδ. Α. Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Ωρωπός 2020, σσ. 224.

Του κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

 

Ου παύεται συγγράφων ο ρέκτης λευίτης, όχι για να γκρεμίζει, αλλά για να οικοδομεί. 

Τη φορά αυτή η χειρ του αδράχνει τον κάλαμο για να πολεμήσει τους πολεμίους του φρικτού μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας. Αυτοί, στρατευμένοι να κουβαλούν νερό στο μύλο του πολεμήτορος, τουτέστιν του Διαβόλου, βρήκαν αυτή τη φορά αφορμή από την ανά την υφήλιον επέλαση της μάστιγος του κορωνοϊού, για να “κτυπήσουν” την πίστιν την αμώμητον φορώντας τη μάσκα (ήγουν την προσωπίδα) της “φιλανθρωπίας”. Προσέξτε, μην κοινωνήσετε, θα “κολλήσετε” κορωνοϊο μας ψάλλουν με χίλια στόματα, σε όλους τους χρόνους και όλες τις εγκλίσεις από τα τηλεοπτικά παράθυρα, τις εφημερίδες, το ραδιόφωνο και το διαδίκτυο “από φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός”!

Από τις περιπτώσεις που έχει καταγράψει ο π. Ιωάννης παραθέτουμε ένα χαρακτηριστικό διάλογο ανάμεσα στο γέροντα Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο και μία κυρία: 

“Ήλθε κάποια να εξομολογηθή και μου λέει: -Δεν κοινωνάω, σιχαίνομαι τη Θεία Κοινωνία γιατί κοινωνούν όλοι με το ίδιο κουτάλι”.

Της λέω: “-σε εστιατόρια τρως”; 

“Συνήθως όχι”, λέει, “αλλά τρώω”. 

“Σε καφενεία πίνεις”, της λέω, “καμμιά φορά νερό”; 

“Ναί” λέει. 

“Να ήξερες” της λέω “πόσα σάλια πίνεις εκεί μέσα. Όπως είναι εκεί τα ποτήρια”, της λέω, “τα γκαρσόνια τα βουτάνε εκεί και τα ξαναβγάζουνε”. Με κοίταξε έτσι. “Έχεις φάει σάλια” της λέω. “Και εδώ είναι το αίμα του Χριστού” της λέω. “Εκεί σκέτο νεράκι της βρύσης”, της λέω “κακομοίρα μου. Και κουτάλια και πηρούνια” της λέω “μόλις τα περνάνε από την πετσέτα και στα δίνουνε”. 

Πραγματικό ξεμασκάρεμα της υποκρισίας του σύγχρονου ανθρώπου.

Κάθε του σελίδα του παρόντος είναι κι ένα ανηλεές μαστίγωμα της πονηρής απιστίας. 

Κλείνω με την έξης παρατήρηση του αοιδίμου Γέροντος: “Πέθαιναν οι άνθρωποι κατά εκατοντάδες παλιότερα από τη φθίσι, από τη φυματίωσι. Και οι ιερείς κοινωνούσαν δεκάδες και εκατοντάδες στα σανατόρια και μετά κατέλυαν όλο το περιεχόμενο του Αγίου Ποτηρίου. Ποτέ δεν ακούστηκε ότι ιερεύς μολύνθηκε από κάποιο μικρόβιο λόγω της Θείας Κοινωνίας”. 

Τοις φρονίμοις ολίγα. Ο λίβας της απιστίας ρίχνει κάτω μόνο τα σπίτια που θεμελιώθηκαν στην άμμο της ολιγοπιστίας. Τα άλλα, που θεμελιώθηκαν στην πέτρα, μηδαμώς σαλεύονται προσβολαίς του Βελίαρ. 

Ευχαριστούμε εκτενώς τον π. Ιωάννη για την ψυχοτρόφο τράπεζα.