Π. ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΥ,Η ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

Η ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Αύριο Δευτέρα, 23 Νοεμβρίου, συνέρχεται σε συνεδρία η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου, για να διαβουλευθεί για την αιφνιδιαστική μνημόνευση του Μακαριώτατου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Επιφάνιου, από τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Κύπρου κ. Χρυσόστομο.

Εκτιμώ ότι, κατά την συνεδρία της Ιεράς Συνόδου, θα αναπτυχθούν οι πιο κάτω τάσεις:

1.) Η πλειοψηφία της Ιεράς Συνόδου θα εγκρίνει την μνημόνευση του Κιέβου κ. Επιφανίου από τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο.

2.) Οι Μητροπολίτες Ταμασού και Κύκκου θα τηρήσουν σκληρή γραμμή έναντι του Μακαριώτατου Κύπρου, αλλά δεν θα προχωρήσουν σε διακοπή του μνημοσύνου του Αρχιεπισκόπου.

Το πολύ που θα κάνουν είναι να διαχωρίσουν την θέση τους από την απόφαση της πλειοψηφίας της Συνόδου και να δηλώσουν ότι, αν ο Μακαριώτατος Κιέβου κ. Επιφάνιος έρθει στην Κύπρο κατόπιν προσκλήσεως του Αρχιεπισκόπου ή και της Συνόδου ότι δεν θα συλλειτουργήσουν μαζί του.

Άρα, κατ’ ουσίαν, οι Κυκκώτες Ιεράρχες θα ρίξουν στον αέρα άσφαιρα πυρά, μόνο και μόνο για να συνεχιστεί απρόσκοπτη η ροή δεκάδων εκατομμυρίων ετησίως στο ταμείο των Μητροπόλεων τους.

3.) Ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος κινείται πάντοτε βάσει στρατηγικού σχεδίου. 

Επί του προκειμένου θα πει τα δικά του για το Ουκρανικό ώστε να εξασφαλίσει ανεμπόδιστη την ροή δεκάδων εκατομμυρίων ρουβλίων στο ταμείο της Μητρόπολής του. 

Επί της ουσίας, όμως, θα επικεντρώσει την επιχειρηματολογία του κυρίως στην αιφνιδιαστική απόφαση του Αρχιεπισκόπου και δευτερευόντως στην ουσία του Ουκρανικού, επειδή δεν θέλει για κανένα λόγο να συγκρουστεί ευθέως με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Ο Πανιερώτατος Λεμεσού έχει τρεις λόγους για τους οποίους θα αποφύγει την ευθεία σύγκρουση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο:

α.) Επιδιώκει επίμονα και με κάθε θυσία, την κατάληψη του Αρχιεπισκοπικού Θρόνου. 

Γι' αυτό, χρειάζεται απαραιτήτως την καθοριστική ψήφο των δύο τουλάχιστον φιλοπατριαρχικών επισκόπων της Εκκλησίας της Κύπρου, για να εξασφαλίσει την πλειοψηφία του εκλεκτορικού σώματος, ήτοι της Ιεράς Συνόδου,

β.) Επιδιώκει, με κάθε θυσία, την Αγιοκατάταξη του φαύλου, πλανεμένου και Θεομπαίκτη του Γέροντα Ιωσήφ του Βατοπαιδινού, και

γ.) Το άρθρο 81 του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Κύπρου προβλέπει το έκκλητο στο Οικουμενικό Πατραρχείο, όσων αρχιερέων καταδικάστηκαν σε καθαίρεση, αργία ή έκπτωση από τον θρόνο τους. 

Γι’ αυτό λαμβάνει τα μέτρα του σε περίπτωση, που κάποιοι ανασύρουν από την ντουλάπα σκελετούς ή συμβεί κάτι στο μέλλον και θα χρειαστεί την συμμαχία του Φαναρίου.

4.) Ο Θεοφιλέστατος Αμαθούντος θα κινηθεί στις παραμέτρους της στάσης του Πανιερώτατου Λεμεσού κ. Αθανάσιου.

5.) Ο Πανιερώτατος Μόρφου θα τηρήσει άγνωστη -μέχρι στιγμής- στάση στην Ιερά Σύνοδο, παρόλο ότι, με δημόσιες δηλώσεις του, κατέστησε σαφές ότι αναγνωρίζει τον Ουκρανίας Ονούφριο ως τον μόνο κανονικό Μητροπολίτη Κιέβου. 

Γι’ αυτό πιθανώτατα θα τηρήσει την ανάλογη στάση στην συνεδρία της Ιεράς Συνόδου. 

6.)  Άγνωστη, επίσης, είναι η στάση που θα τηρήσει ο Θεοφιλέστατος Λήδρας κ. Επιφάνιος.

Αν και τυγχάνει υποτακτικός του Πανιερώτατου Λεμεσού, ουδείς γνωρίζει τι οδηγίες θα του δώσει ο Γέροντάς του, που τυγχάνει -ως γνωστόν- μεγάλος τακτικιστής.

Το πιο πιθανόν είναι ότι θα συνταχθεί με την στάση που θα τηρήσει ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος και θα αρνηθεί να δώσει την συγκατάθεση του για την πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου.

7.) Ο Θεοφιλέστατος Νεαπόλεως, ανάστημα του Πανιερώτατου Λεμεσού, είναι ταυτόχρονα βοηθός επίσκοπος του Αρχιεπισκόπου. 

Μέχρι τώρα ακολούθησε την τακτική να συντάσσεται με τον Αρχιεπίσκοπο. 

Σε ορισμένες περιπτώσεις υποστήριζε μεν οπωσδήποτε τον Αρχιεπίσκοπο, αλλά περιοριζόταν μόνο να καταγράψει την επιφύλαξή του στα πρακτικά.

Δύσκολα μπορεί να πιστέψει κάποιος ότι τώρα θα τηρήσει διαφορετική στάση και ότι θα συγκρουστεί ευθέως με τον Αρχιεπίσκοπο, αφού συλλειτούργησε ήδη με τον Αρχιεπίσκοπο Χρυσόστομο όταν μνημονεύθηκε ο Κιέβου Επιφάνιος.

8.) Οι πιο πάνω συσχετισμοί δείχνουν ότι η ευρεία πλειοψηφία των μελών της Ιεράς Συνόδου (10-12 από τα 17 μέλη της) θα δεχτεί, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, την απόφαση του Αρχιεπισκόπου.

Απομένει να δούμε, στο αμέσως επόμενο άρθρο, βάσει ποιας αρχής η πλειοψηφία της Συνόδου θα στηρίξει την πρωτοβουλία του Μακαριώτατου.